Władysław Günther-Schwarzburg
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

10 kwietnia 1885
Dołęga, Austro-Węgry

Data i miejsce śmierci

27 marca 1974
Londyn, Wielka Brytania

Poseł RP w Jugosławii
Okres

od 16 czerwca 1931
do 15 maja 1935

Poprzednik

Wacław Babiński

Następca

Kazimierz Roman Dębicki

Poseł RP w Grecji
Okres

od 1 kwietnia 1936
do 31 stycznia 1942

Poprzednik

Zygmunt Wierski (chargé d’affaires)

Następca

Roger Adam Raczyński

Poseł RP w Norwegii
Okres

od 1 listopada 1942
do 5 lipca 1945

Poprzednik

Władysław Neuman

Następca

Mieczysław Rogalski (reprezentujący Tymczasowy Rząd Jedności Narodowej)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Krzyż Wielki Orderu Świętego Sawy (Serbia) Krzyż Wielki Orderu Feniksa (Grecja) Wielki Komandor Orderu Feniksa (Grecja) Wielki Oficer Orderu Świętego Sawy (Serbia) Komandor Numerowany Orderu Karola III (Hiszpania) Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Węgierskiego Zasługi (cywilny) Wielki Oficer Orderu Chrystusa Wielki Oficer Orderu Świętych Maurycego i Łazarza (Królestwo Włoch) Kawaler Krzyża Wielkiego Orderu Korony Włoch Order Lwa Białego II Klasy (Czechosłowacja) Komandor Orderu Zasługi (Chile)

Władysław Günther-Schwarzburg (ur. 10 kwietnia 1885 w Dołędze, zm. 27 marca 1974 w Londynie) – polski dyplomata.

Życiorys

Pochodził z rodziny ziemiańskiej. W 1908 ukończył studia na Sorbonie, uzyskując doktorat z filozofii. 15 grudnia 1918 wstąpił do służby dyplomatycznej odrodzonego państwa polskiego. 24 maja 1919 został sekretarzem legacyjnym w poselstwie RP w Pradze. 1 lipca 1920 powrócił do centrali MSZ, pracował w Departamencie Politycznym, dochodząc do tytułu radcy ministerialnego. Od 3 sierpnia 1923 do 23 maja 1924 kierował Wydziałem Północnym, zlikwidowanym przy reorganizacji MSZ. Następnie do 31 lipca 1926 sekretarz poselstwa w Ankarze z tytułem radcy legacyjnego, później do 1 lipca 1927 na tym samym stanowisku w poselstwie RP w Królestwie Włoch. Od kwietnia 1928 kierownik Wydziału Środkowo-Europejskiego MSZ.

16 czerwca 1931 mianowany na posła nadzwyczajnego i ministra pełnomocnego w Belgradzie. Odwołany z Jugosławii 15 maja 1935, przeniesiony w stan nieczynny. Do służby dyplomatycznej powrócił w końcu 1935, 1 kwietnia 1936 mianowany Posłem Nadzwyczajnym i Ministrem Pełnomocnym[1] w Atenach. Misję pełnił do 22 kwietnia 1941, a następnie, do 31 stycznia 1942 przy rządzie greckim na uchodźstwie w Londynie. Od czerwca 1942 do 5 lipca 1945 poseł przy rządzie Norwegii na emigracji w Londynie.

Po wojnie pozostał na uchodźstwie. Od 1950 wykładowca, od 1960 profesor języka i literatury polskiej w Polskim Uniwersytecie na Obczyźnie. W latach 60. minister pełnomocny rządu RP na uchodźstwie. Autor pamiętników.

Ordery i odznaczenia

Przypisy

  1. ↑ Rocznik Służby Zagranicznej Rzeczypospolitej Polskiej według stanu na 1 kwietnia 1938, Warszawa 1938, s. 41.
  2. ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 6, Nr 2 z 15 maja 1965. „za zasługi położone dla Rzeczypospolitej Polskiej w długoletniej służbie zagranicznej oraz na polu nauki i literatury”.
  3. ↑ M.P. z 1929 r. nr 276, poz. 638 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Warszawa: Wydawnictwo Głównej Księgarni Wojskowej, 1938, s. 241.
  5. ↑ Z pobytu ministra Marinkovića w Polsce. „Gazeta Lwowska”, s. 2, Nr 281 z 4 grudnia 1931.
  6. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 4, s. 82, 1937
  7. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 9, s. 143, 1932
  8. ↑ Estrangeiros com Ordens Portuguesas. presidencia.pt. [dostęp 2015-09-27]. (port.).
  9. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 20, s. 293, 1931.
  10. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 19, s. 263, 1932.
  11. ↑ Odznaczenia. „Dziennik Urzędowy Ministerstwa Spraw Zagranicznych Rzeczypospolitej Polskiej”. Nr 12, s. 201, 1931.

Bibliografia, literatura

  • Günther-Schwarzburg Władysław, [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1, s. 96.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.