 | |
| Data i miejsce urodzenia |
20 stycznia 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
26 lutego 1980 |
| Poseł RP w Jugosławii | |
| Okres |
od 16 maja 1935 |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| Poseł RP na Kubie[2] | |
| Okres |
od 1 października 1942 |
| Następca |
Wiktor Lerczak (jako przedstawiciel PRL) |
| Odznaczenia | |
            | |
Kazimierz Roman Dębicki (ur. 20 stycznia 1896[3] w Samborze, zm. 26 lutego 1980 w USA) – polski dyplomata.
Życiorys
Ukończył studia prawnicze, następnie studiował w Akademii Konsularnej w Wiedniu. W czasie I wojny światowej służył w latach 1915–1917 w Armii Austro-Węgier, dochodząc do stopnia podporucznika artylerii.
Od lipca 1919 w służbie dyplomatycznej II Rzeczypospolitej, początkowo jako pracownik kontraktowy w poselstwie RP w Wiedniu (1919), następnie był attaché z tytułem sekretarza legacyjnego w Delegaturze RP, a potem w poselstwie w Budapeszcie (1919–1924) i sekretarzem Poselstwa RP w Brukseli (1924–1927). Od 1 października 1927 do 1 października 1933 pełnił obowiązki radcy, a następnie dyrektora gabinetu ministra spraw zagranicznych.
16 maja 1935 mianowany posłem nadzwyczajnym i ministrem pełnomocnym przy rządzie Królestwa Jugosławii w Belgradzie, a po ataku III Rzeszy na Jugosławię 6 kwietnia 1941 opuścił wraz z personelem poselstwa Belgrad, by od 10 sierpnia 1941 do 30 sierpnia 1942 kontynuować misję przy rządzie Królestwa Jugosławii na emigracji w Kairze i Londynie. Od października 1942 do 5 lipca 1945 był posłem w Hawanie z zakresem terytorialnym placówki obejmującym: Kubę, Dominikanę i Haiti. Po zakończeniu II wojny światowej wykładał w Georgetown University w Waszyngtonie. Był autorem prac z zakresu historii stosunków międzynarodowych.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski[4]
- Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski (9 listopada 1931)[5]
- Złoty Krzyż Zasługi (23 czerwca 1927)[6]
- Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości[4]
- Wielki Oficer Orderu Świętego Sawy (Jugosławia)[4]
- Wielki Oficer Orderu Gwiazdy Rumunii (Rumunia)[4]
- Komandor Orderu Legii Honorowej (Francja)[4]
- Komandor Orderu Feniksa (Grecja)[4]
- Komandor Orderu Korony Dębowej (Luksemburg)[4]
- Oficer Orderu Leopolda (Belgia)[4]
- Oficer Orderu Korony (Belgia)[4]
- Order Krzyża Orła II klasy (Estonia, 1934)[7]
Przypisy
- ↑ Od 10 sierpnia 1941 przy rządzie Królestwa Jugosławii na uchodźstwie
- ↑ Z akredytacją na Haiti i Dominikanę
- ↑ Stanisław Łoza (red.), Czy wiesz kto to jest?, (Przedr. fotooffs., oryg.: Warszawa : Wydaw. Głównej Księgarni Wojskowej, 1938.), Warszawa: Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe : na zam. Zrzeszenia Księgarstwa, 1983, s. 140.
- 1 2 3 4 5 6 7 8 9 Stanisław Łoza (red.): Czy wiesz kto to jest?. Wyd. II popr. Warszawa: Główna Księgarnia Wojskowa, 1938, s. 140.
- ↑ M.P. z 1931 r. nr 260, poz. 345 „za zasługi na terenie Ligi Narodów w dziedzinie obrony interesów Polski”.
- ↑ M.P. z 1927 r. nr 143, poz. 370 „za zasługi na polu dyplomatycznem”.
- ↑ Eesti tänab 1919–2000, Tallinn: Eesti Vabariigi Riigikantselei, 2000, s. 152–155, ISBN 9985-60-778-3 [dostęp 2014-10-23] [zarchiwizowane z adresu 2011-08-27] (est.).
Bibliografia, literatura
- Dębicki Kazimierz Roman [w:] Kto był kim w Drugiej Rzeczypospolitej (redakcja naukowa Jacek M. Majchrowski przy współpracy Grzegorza Mazura i Kamila Stepana), Warszawa 1994, wyd. BGW, ISBN 83-7066-569-1 s. 92–93;