ulica Adama Mickiewicza
Ilustracja
Ulica Mickiewicza
Państwo

 Polska

Miejscowość

Leżajsk

Przebieg
0m Rynek
70m Ulica Żwirki i Wigury
135m Plac Rudolfa Jaszowskiego
200m Ulica Tadeusza Furgalskiego
325m Ulica 28 Maja
485m Ulica Juliusza Słowackiego
620m Ulica Hugo Kołłątaja
światła 1000m Plac Dworcowy (w prawo) i Ulica Marii Curie-Skłodowskiej (w lewo)
1150m Ulica Łukasz Opalińskiego
1510m Ulica Jana Matejki (w prawo) i Ulica Henryka Sienkiewicza (w lewo)
1750m Ulica Ignacego Paderewskiego
1850m Ulica Stanisława Wyspiańskiego (w prawo) i Ulica św. Jana z Dukli (w lewo)
światła 2000m Plac Mariacki (prosto) Ulica Klasztorna (w prawo) i Ulica Tomasz Michałka (w lewo)
Położenie na mapie Leżajska
Mapa konturowa Leżajska, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Adama Mickiewicza”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „ulica Adama Mickiewicza”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ulica Adama Mickiewicza”
Położenie na mapie powiatu leżajskiego
Mapa konturowa powiatu leżajskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „ulica Adama Mickiewicza”
Ziemia50°15′40,4″N 22°25′10,1″E/50,261235 22,419482

Ulica Adama Mickiewicza w Leżajsku – łączy Rynek z placem Mariackim i jest najważniejszą ulicą w Leżajsku.

Pod koniec XIX wieku została uregulowana i przekształcona w ozdobną aleję. W 1898 roku uroczyście nadano nazwę w setną rocznicę urodzin poety. Dawniej łączyła Rynek tylko z placem Dworcowym, zaś pozostała część obecnej ulicy Mickiewicza nazywała się ulicą Klasztorną[1]. Swój bieg zaczyna pomiędzy starymi kamieniczkami. W miejscu zetknięcia z placem Jaszowskiego znajdował się głęboki wąwóz (zasypany najprawdopodobniej w latach trzydziestych XX wieku), nad którym przerzucony był most istniejący jeszcze w drugim dziesięcioleciu XX wieku. Nieco dalej z prawej na nieznacznej wyniosłości dawny dwór starościński a obecnie muzeum. Po lewej, w głębi ulicy Furgalskiego, dawny pałac Miera. Przy rozwidleniu ulic (obecnie Rondo Lecha Kaczyńskiego), widoczny z prawej, stojący już przy ulicy Słowackiego dawny dworek podstarościch. Następnie, z prawej, budynek Banku Spółdzielczego, zaś z lewej, gmach Sądu Rejonowego. Potem ulica biegnie wśród bloków osiedla spółdzielczego i wieloma budynkami użyteczności publicznej (banki, poczta, szkoły, dom kultury, dworce). W połowie ulicy, po prawej, w głębi placu Dworcowego, widoczny jest dworzec kolejowy. Za zakrętem, z prawej, dawny tartak ordynacji Potockich a za nim domy, które pobudowano dla robotników tartaku[2]. Tuż za mostem na Jagodzie ulica kończy swój bieg.

W 2006 roku odkryto pozostałości podziemnych sztolni pod kapliczką, przenoszoną w trakcie budowy ronda na rozwidleniu ulic Mickiewicza i Słowackiego. Okazało się, że kapliczka jest wydrążona w środku i mogła stanowić swego rodzaju kanał wentylacyjny leżajskich podziemi. Sztolnie nie zostały udostępnione turystom, ani nawet archeologom[3][4].

Galeria

Przypisy

  1. ↑ Leżajskie ulice [online], aord3.republika.pl [dostęp 2017-11-20] [zarchiwizowane z adresu 2015-11-27] (pol.).
  2. ↑ , str. 8
  3. ↑ PRZEBUDOWA SKRZYŻOWANIA DROGI KRAJOWEJ Nr 77 LIPNIK - PRZEMYŚL :: Generalna Dyrekcja Dróg Krajowych i Autostrad - Serwis informacyjny [online], www.gddkia.gov.pl [dostęp 2017-11-20] (pol.).
  4. ↑ , Leżajskie podziemia
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.