USS Henley (DD-39)

Historia
Wodowanie	3 kwietnia 1912
US Navy
Nazwa	USS Henley
Wejście do służby	6 grudnia 1912
Wycofanie ze służby	12 grudnia 1919
US Coast Guard
Nazwa	CG-12
Wejście do służby	14 listopada 1924
Wycofanie ze służby	30 stycznia 1931
Los okrętu	sprzedany na złom 22 sierpnia 1934
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	787 ton
Długość	89,6 m
Szerokość	8,2 m
Zanurzenie	2,5 m
Prędkość	30 węzłów (56 km/h)
Uzbrojenie
5 × 76 mm 6 × 450 mm wyrzutni torped
Załoga	83 ludzi

USS Henley (DD-39) – amerykański niszczyciel zmodyfikowanego typu Paulding będący w służbie United States Navy w czasie I wojny światowej. Po wojnie służył w United States Coast Guard oznaczony jako (CG-12). Nazwa okrętu pochodziła od Roberta Henleya.

Okręt zwodowano 3 kwietnia 1912 w stoczni Fore River Shipbuilding Company w Quincy (Massachusetts), matką chrzestną była Constance Henley Kane, daleka krewna patrona okrętu. Jednostka weszła do służby 6 grudnia 1912 w Bostonie, pierwszym dowódcą został Lieutenant Commander W. L. Littlefield.

Po wstępnym szkoleniu i rejsie odbiorczym „Henley” dołączył do Flotylli Torpedowej Atlantyku (ang. Atlantic Torpedo Fleet) w Newport i pełnił normalną służbę czasu pokoju składającą się m.in. z ćwiczeń taktycznych i manewrów szkoleniowych wzdłuż wybrzeża od Karaibów do północnego Atlantyku. 22 kwietnia 1914 dołączył do floty w pobliżu Tampico, by chronić amerykańskie interesy w czasie rewolucji w Meksyku. W tym czasie niszczyciel pełnił służbę transportową przewożąc uchodźców i zapasy. Gdy wybuchła I wojna światowa w Europie „Henley” brał udział w patrolach neutralności wzdłuż wybrzeża i kontrolował jednostki walczących stron w amerykańskich portach.

Gdy Stany Zjednoczone przystąpiły do I wojny światowej w kwietniu 1917 „Henley” dalej pełnił służbę patrolową wzdłuż wybrzeża. Eskortował także zbiornikowce, które przewoziły ropę dla niszczycieli osłaniających pierwszy konwój z żołnierzami płynący 13 czerwca do Europy. Przez resztę wojny niszczyciel pełnił rolę okrętu eskorty konwojów i przeprowadzał patrole przeciwpodwodne w pobliżu portu nowojorskiego. Okręt wszedł do Philadelphia Navy Yard 22 grudnia 1918 i został wycofany tam ze służby 12 grudnia 1919.

Przekazany United States Coast Guard 16 maja 1924, brał udział w patrolach rumowych. Najpierw stacjonował w Stapleton, później został przeniesiony do New London.

Wrócił do Marynarki 8 maja 1931 i został sprzedany na złom firmie Michael Flynn Inc. z Brooklynu 22 sierpnia 1934.

Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.