USS Burrows (DD-29)

USS Burrows (DD-29)
Historia
Stocznia	New York Shipbuilding Company
Wodowanie	23 czerwca 1910
US Navy
Nazwa	USS „Burrows” (DD-29)
Wejście do służby	21 lutego 1911
US Coast Guard
Nazwa	USS „Burrows” (CG-10)
Los okrętu	sprzedany na złom 22 sierpnia 1934
Dane taktyczno-techniczne
Wyporność	742 tony
Długość	89,6 m
Szerokość	8,05 m
Zanurzenie	2,54 m
Prędkość	30,6 węzła
Uzbrojenie
5 × 76 mm/50, 6 × 450 mm wt.
Załoga	88

USS Burrows (DD-29) – amerykański niszczyciel typu Paulding. Jego patronem był William Ward Burrows II. Po I wojnie światowej służył także w United States Coast Guard z oznaczeniem CG-10.

Zwodowano go 23 czerwca 1910 w stoczni New York Shipbuilding Company (Camden (New Jersey)), matką chrzestną była Lorna Dorthea Burrows, krewna patrona okrętu. Jednostka weszła do służby w US Navy 21 lutego 1911, jej pierwszym dowódcą był Lieutenant Junius F. Hellweg.

Okręt był w służbie w czasie I wojny światowej. Działał jako jednostka eskortowa na wodach amerykańskich i europejskich.

"Burrows" dotarł do Filadelfii 2 stycznia 1919. Operował wzdłuż Wschodniego Wybrzeża USA przez kilka miesięcy, w czerwcu dotarł do Philadelphia Navy Yard. Został wycofany ze służby 12 grudnia 1919.

United States Coast Guard

W czerwcu 1924 okręt został przekazany Departamentowi Skarbu do użycia przez Straż Wybrzeża. Bazował w New London (Connecticut) i brał udział w patrolach rumowych.

Wrócił do US Navy 2 maja 1931. Sprzedany na złom 22 sierpnia 1934, zgodnie z ustaleniami traktatu londyńskiego.

Bibliografia

• Ten artykuł zawiera treści udostępnione w ramach domeny publicznej przez Dictionary of American Naval Fighting Ships. Treści te są umieszczone tutaj.

Linki zewnętrzne

• Fotografie okrętu
• Fotografie okrętu. history.navy.mil. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-04-19)].