Kadłub

Kadłub zbudowany jest ze spawanych blach wykonanych ze stali pancernej. Grubość blachy w podwoziu wynosi 13 mm^[2]. Grubość ścian bocznych, przednich i tylnych to 20 mm^[2]. Zbiorniki paliwa o pojemności 800 litrów znajdują się w podwójnym dnie^[7][2].

W przedniej części, po lewej stronie, znajduje się stanowisko kierowcy pojazdu. Obok, po prawej zabudowany jest przedział silnikowy^[2].

W środkowej i tylnej części znajduje się przedział bojowy, a w dachu wykonany jest otwór umożliwiający montaż łożyska systemu wieżowego. W przypadku wersji dla AHS Krab średnica łożyska wynosi 2400 mm^[2].

Z tyłu kadłuba znajduje się właz umożliwiający dostęp do wnętrza UPG-NG. Właz wyposażony jest w jednoskrzydłowe drzwi^[2].

Napęd

Wiele rozwiązań napędowych zostało zaadaptowanych z czołgu PT-91, jednak największą różnicą jest silnik umiejscowiony z przodu kadłuba po prawej stronie. Wymusza to kilka innych zmian konstrukcyjnych, głównie w dziedzinie przeniesienia napędu.

Pojazd napędzany jest silnikiem spalinowym produkcji PZL-Wola S-12U^[7][2]. Jest to chłodzona cieczą, 12-cylindrowa jednostka czterosuwowa o zapłonie samoczynnym, zbudowana w układzie V.

Moc silnika wynosi 850 KM i jest dostępna przy 2000 obr./min^[2]. Maksymalny moment obrotowy jest osiągalny w zakresie 1300 do 1400 obr./min i wynosi 3100 Nm^[2].

Podwozie wyposażone jest w mechaniczny układ przeniesienia mocy z przekładnią pośrednią, dwiema skrzyniami biegów i współosiowymi przekładniami bocznymi^[2]. Planetarne skrzynie biegów posiadają siedem przełożeń do jazdy naprzód oraz jedno do jazdy wstecz. Do sterowania pojazdem wykorzystywany jest wolant z hydraulicznym układem wykonawczym^[2].

Zawieszenie jest niezależne na wałkach skrętnych^[2]. Jako że kadłub został w stosunku do PT-91 wydłużony, dodano dodatkową parę kół. Każde z 14 kół jezdnych jest połączone za pomocą wahacza z wałkiem skrętnym. W przeciwieństwie do PT-91 silnik znajduje się w przedniej części kadłuba, napęd przekazywany jest na znajdujące się w przedniej części pojazdu koła napędowe. Z tyłu zaś znajdują się koła napinające.

Materiały

W 2010 roku ujawniono informację na temat problemów z UPG-NG przeznaczonych dla AHS Krab^[7]. Wykryto mikropęknięcia blach pancernych, z których wykonany był kadłub. Mikropęknięcia nie zostały wykryte we wszystkich wyprodukowanych podwoziach. Wady nie stwierdzono w prototypowym, pierwszym wyprodukowanym egzemplarzu, pomimo wyjątkowo intensywnej eksploatacji, co wykluczyło błędy konstrukcyjne^[7].

Raport przygotowany w 2011 roku przez Politechnikę Wrocławską jako przyczynę usterki stwierdza wady materiałowe pancernej stali użytej do produkcji, tzw. kruchość wodorową^[7]. Blachy te zakupione były w 2000 roku w Hucie Ostrowiec, lecz pochodziły jeszcze z 1989 roku i nie miały niezbędnych atestów^[9].

W wyniku ustaleń pomiędzy wykonawcą podwozia (OBRUM) a zamawiającym (Huta Stalowa Wola) zdecydowano się na wymianę wadliwych podwozi na koszt producenta^[7]. Ostatecznie mikropęknięcia nie zostały uznane za wadę istotną dla bezpieczeństwa, lecz pojawiły się usterki innego typu, opisane dalej, co doprowadziło do decyzji o zmianie podwozia^[6].

Silnik

W związku z zamknięciem linii produkcyjnych dla silników marki PZL Wola^[7] (zakład w likwidacji) BUMAR utracił możliwości dostarczania jednostek S-12U. Z tego powodu przekonstruowano przedział silnikowy oraz układów chłodzenia i przeniesienia napędu UPG-NG w ten sposób, by móc stosować silniki marki MTU^[7] typu MTU-881 Ka500. Jednostka ta, mocniejsza, ale cięższa i większa, była rozważana jako napęd UPG-NG jeszcze przed wyborem silnika S-12U.

Próby partii wdrożeniowej ośmiu dział Krab przeprowadzone w 2013 roku wykazały jednak szereg wad związanych z układem napędowym i przeniesienia mocy. Między innymi, mało wydolny był układ chłodzenia, powodując przegrzewania się silników^[6]. Miały miejsce wycieki płynów eksploatacyjnych z silnika i przekładni bocznych oraz nieszczelności układu paliwowego, a także wydechowego, jak również problemy z instalacją elektryczną^[6]. Doszło wreszcie do zatarcia silnika w jednym pojeździe^[3]. Wobec trudności w usunięciu wad, podjęto analizy dotyczące zmiany podwozia systemu i ostatecznie w grudniu 2014 roku wybrano dla seryjnego Kraba podwozie południowokoreańskiej armatohaubicy K9 Thunder firmy Hanwha Techwin^[10].