Ułar tybetański

Ułar tybetański
	Tetraogallus tibetanus
	Gould, 1854
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	grzebiące
Rodzina	kurowate
Podrodzina	bażanty
Plemię	Coturnicini
Rodzaj	Tetraogallus
Gatunek	ułar tybetański
Podgatunki
	T. t. tschimenensis Sushkin, 1926; T. t. tibetanus Gould, 1854; T. t. aquilonifer R. Meinertzhagen & A. Meinertzhagen, 1926; T. t. yunnanensis Yang & Xu, 1987; T. t. henrici Oustalet, 1892; T. t. przewalskii Bianchi, 1907;
	T. t. tschimenensis Sushkin, 1926; T. t. tibetanus Gould, 1854; T. t. aquilonifer R. Meinertzhagen & A. Meinertzhagen, 1926; T. t. yunnanensis Yang & Xu, 1987; T. t. henrici Oustalet, 1892; T. t. przewalskii Bianchi, 1907;
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Ułar tybetański^[3] (Tetraogallus tibetanus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kurowatych (Phasianidae). Zamieszkuje Azję. Osiadły.

Systematyka

Międzynarodowy Komitet Ornitologiczny (IOC) wyróżnia sześć podgatunków T. tibetanus^[4]:

T. tibetanus tschimenensis – góry Kunlun i Ałtyn-Tag.
T. tibetanus tibetanus – wschodni Afganistan do zachodniej Wyżyny Tybetańskiej oraz północne Indie.
T. tibetanus aquilonifer – północny Nepal do północnego Bhutanu, północno-wschodnie Indie i południowo-zachodnie Chiny.
T. tibetanus yunnanensis – północny Junnan (południowo-środkowe Chiny).
T. tibetanus henrici – wschodni Tybetański Region Autonomiczny, zachodni Syczuan (środkowe Chiny).
T. tibetanus przewalskii – Qinghai, północny Syczuan, zachodnie Gansu (północno-środkowe Chiny).

Ilustracja z książki The Game birds of India, Burmah and Ceylon (1880)

Charakterystyka

Od innych ułarów odróżnia się szerokim obszarem bieli na spodzie ciała i grubo, czarno kreskowanymi bokami. Charakterystyczne jest również ubarwienie głowy.

Wygląd zewnętrzny: obie płci ubarwione podobnie, ale samica jest nieco mniejsza od samca, pozbawiona ostróg, z mniej kontrastowym wzorem na głowie i szyi. Młode jaśniejsze i generalnie mniej kontrastowe, posiadają wyraźniejszą niż u dorosłych białą brew. Podgatunki różnią się upierzeniem głowy, karku i grzbietu.

Rozmiary: długość ciała ok. 50 cm

Masa ciała: samiec: 1500–1750 g, samica: 1170–1600 g

Występowanie

Środowisko

Górskie pastwiska i porośnięte rzadką trawą skaliste zbocza, 3700–5800 m n.p.m.

Zasięg występowania

Góry środkowej Azji.

Pożywienie

Pokarm roślinny, w tym rośliny z rodzajów gwiazdnica, skalnica, ostrołódka, pięciornik i pierwiosnek.

Tryb życia i zachowanie

Na zimę schodzi w niższe partie gór, jesienią może łączyć się w stada.

Rozród

Sezon rozrodczy: Od końca maja do początku lipca.

Jaja: składa 4–5 jaj.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje ułara tybetańskiego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku^[2]. Gatunek szeroko rozpowszechniony: zasięg występowania około 500 tys. km². Liczebność populacji jest szacowana na kilkaset tysięcy osobników i wydaje się być stabilna.

Przypisy

↑ Tetraogallus tibetanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
1 2 Tetraogallus tibetanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-01].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-01]. (ang.).

Bibliografia

P. J. K. McGowan: Family Phasianidae (Pheasants and Partridges). W: Josep del Hoyo, Andrew Elliott, Jordi Sargatal: Handbook of the Birds of the World. Cz. 2: New World Vultures to Guineafowl. Barcelona: Lynx Edicions, 1994, s. 482. ISBN 84-87334-15-6. (ang.).

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[itis-1] Tetraogallus tibetanus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).

[iucn-2] 1 2 Tetraogallus tibetanus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[mk-3] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Plemię: Coturnicini Reichenbach, 1848 (wersja 2020-07-21). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2020-09-01].

[ioc-4] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Pheasants, partridges, francolins. IOC World Bird List (v10.2). [dostęp 2020-09-01]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]