Tymon z Fliuntu, rycina XVII-wieczna z History of Philosophy Thomasa Stanleya

Tymon z Fliuntu, gr. Τίμων ὁ Φλιάσιος (ok. 328 p.n.e.–238 p.n.e.[1]) – grecki filozof, przedstawiciel szkoły sceptyków, uczeń Pyrrona[1][2][3].

W młodości był tancerzem, później uczył się w Megarze u Stilpona i w Elidzie u Pyrrona[4]. Przez pewien czas prowadził szkołę filozoficzną w Chalcedonie, by po zgromadzeniu majątku przenieść się do Aten, gdzie mieszkał do śmierci[4]. Był autorem poezji, dramatów satyrowych i tragedii[4]. Jego najbardziej znanym dziełem był pisany heksametrem poemat Silloi (Σίλλοι) w trzech księgach[4], w którym wyszydzał spory szkół filozoficznych, oprócz Pirrona, którego wprowadził jako autorytatywnego sędziego w sporze eleaty Ksenofanesa, materialisty Demokryta i sofisty Protagorasa[3]. Napisał też utwór Pyton, w formie dialogu między sobą samym a Pyrronem w trakcie podróży do Delf[4]. Z pism Tymona zachowały się tylko fragmenty[1].

Jako filozof złagodził skrajny sceptycyzm Pyrrona, przeciwstawiając całkowitej obojętności wobec świata umiarkowaną wrażliwość[1].

Po śmierci Tymona i przerwaniu działalności przez jego uczniów, rozwój szkoły sceptycyzmu urywa się, przynajmniej jeśli chodzi o historyczne świadectwa, na całe dwa stulecia[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Mała encyklopedia kultury antycznej A–Z. red. Zdzisław Piszczek. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1983, s. 748. ISBN 83-01-03529-3.
  2. ↑ Asmus 1969 ↓, s. 80.
  3. 1 2 3 Historia filozofii 1961 ↓, s. 349.
  4. 1 2 3 4 5 The Oxford Classical Dictionary. edited by Simon Hornblower, Antony Spawforth & Esther Eidinow. Oxford: Oxford University Press, 2012, s. 1484. ISBN 978-0-19-954556-8.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.