Trawniak galeriowy
Akodon montensis[1]
O. Thomas, 1913
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ssaki

Podgromada

żyworodne

Infragromada

łożyskowce

Rząd

gryzonie

Podrząd

Supramyomorpha

Infrarząd

myszokształtne

Nadrodzina

myszowe

Rodzina

chomikowate

Podrodzina

bawełniaki

Plemię

Akodontini

Rodzaj

trawniak

Gatunek

trawniak galeriowy

Synonimy
  • Akodon arviculoides montensis O. Thomas, 1913[2]
Kategoria zagrożenia (CKGZ)[3]

Trawniak galeriowy[4] (Akodon montensis) – gatunek ssaka z podrodziny bawełniaków (Sigmodontinae) w obrębie rodziny chomikowatych (Cricetidae).

Zasięg występowania

Trawniak galeriowy występuje w południowo-wschodniej i południowej Brazylii, środkowym i wschodnim Paragwaju oraz północno-wschodniej Argentynie[5].

Taksonomia

Gatunek po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1913 roku brytyjski zoolog Oldfield Thomas nadając mu nazwę Akodon arviculoides montensis[2]. Holotyp pochodził z Sapucaí, w departamencie Paraguarí, w Paragwaju[6].

Dane molekularne A. montensis silnie sugerują potrzebę klasyfikacji trinominalnego[5]. Autorzy Illustrated Checklist of the Mammals of the World uznają ten takson za gatunek monotypowy[5].

Etymologia

  • Akodon: gr. ακη akē „punkt”; οδους odous, οδοντος odontos „ząb”[7].
  • montensis: łac. montensis „górski, z gór”, od mons, montis „góra”[8].

Morfologia

Długość ciała (bez ogona) 103 i 110 mm, długość ogona 84 i 90 mm, długość ucha 17 i 18 mm, długość tylnej stopy 25 i 26 mm; masa ciała 23 i 29 g (średnie wartości odpowiednio dla samic i samców, odłowionych w prowincji Misiones w Argentynie)[9]. Samce są przeciętnie większe i cięższe niż samice[9].

Ekologia

Istnieje ponad 60 gatunków należących do rodziny Akodon. Gryzonie te są aktywne zarówno w dzień, jak i w nocy, choć na powierzchni ziemi pojawiają się głównie w nocy. Żywią się najróżniejszym pokarmem pochodzenia roślinnego.

Zwykle występują 2 mioty rocznie, w listopadzie i w marcu, a w każdym miocie rodzi się do 7 młodych. Dla ciężarnych i karmiących samic przeznaczone są w norze oddzielne komory gniazdowe.

Przypisy

  1. ↑ Akodon montensis, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 O. Thomas. New Forms of Akodon and Phyllotis, and a new Genus for "Akodon" teguina. „The Annals and Magazine of Natural History”. Eighth Series. 11, s. 405, 1913. (ang.).
  3. ↑ U. Pardinas i inni, Akodon montensis, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2021-3 [dostęp 2021-12-19] (ang.).
  4. ↑ Nazwy polskie za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 245. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
  5. 1 2 3 C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 416. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
  6. ↑ D.E. Wilson & D.M. Reeder (redaktorzy): Species Akodon (Akodon) montensi. [w:] Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3) [on-line]. Johns Hopkins University Press, 2005. [dostęp 2021-12-19].
  7. ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 87, 1904. (ang.).
  8. ↑ montensis, [w:] The Key to Scientific Names, J.A. Jobling (red.), [w:] Birds of the World, S.M. Billerman et al. (red.), Cornell Lab of Ornithology, Ithaca [dostęp 2021-12-19] (ang.).
  9. 1 2 U. Pardiñas, P. Myers, L. León-Paniagua, N.O. Garza, J. Cook, B. Kryštufek, R. Haslauer, R. Bradley, G. Shenbrot & J. Patton. Opisy gatunków Cricetidae: U. Pardiñas, D. Ruelas, J. Brito, L. Bradley, R. Bradley, N.O. Garza, B. Kryštufek, J. Cook, E.C. Soto, J. Salazar-Bravo, G. Shenbrot, E. Chiquito, A. Percequillo, J. Prado, R. Haslauer, J. Patton & L. León-Paniagua: Family Cricetidae (True Hamsters, Voles, Lemmings and New World Rats and Mice). W: D.E. Wilson, R.A. Mittermeier & T.E. Lacher (red. red.): Handbook of the Mammals of the World. Cz. 7: Rodents II. Barcelona: Lynx Edicions, 2017, s. 476. ISBN 978-84-16728-04-6. (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.