Trąbka kłaczkowata
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

grzyby

Typ

podstawczaki

Klasa

pieczarniaki

Rząd

pieczarkowce

Rodzina

Tubariaceae

Rodzaj

trąbka

Gatunek

trąbka kłaczkowata

Nazwa systematyczna
Tubaria conspersa (Pers.) Fayod
Annls Sci. Nat., Bot., sér. 7 9: 355 (1889)

Trąbka kłaczkowata (Tubaria conspersa (Pers.) Fayod) – gatunek grzybów należący do rodziny Tubariaceae[1].

Systematyka i nazewnictwo

Pozycja w klasyfikacji według Index Fungorum: Tubaria, Tubariaceae, Agaricales, Agaricomycetidae, Agaricomycetes, Agaricomycotina, Basidiomycota, Fungi[1].

Po raz pierwszy zdiagnozował go Christiaan Hendrik Persoon w 1800 r., nadając mu nazwę Agaricus conspersus. Obecną, uznaną przez Index Fungorum nazwę nadał mu Victor Fayod w 1889 r.[1]

Synonimy[2]:

  • Agaricus conspersus Pers. 1800
  • Agaricus conspersus var. ochraceus Alb. & Schwein. 1805
  • Hylophila conspersa (Pers.) Quél. 1886
  • Inocybe conspersa (Pers.) Roze 1876
  • Naucoria conspersa (Pers.) P. Kumm. 1871
  • Tubaria conspersa var. brevis Romagn. 1940

Nazwę polską zaproponował Władysław Wojewoda w 2003 roku[3].

Morfologia

Kapelusz

Średnica 8–25 mm, początkowo półkulisty, potem słabo wypukły, czasami z niewielkim wgłębieniem na środku. Brzeg początkowo podgięty, potem prosty, w końcu lekko wzniesiony, niewyraźnie prążkowany, czasem ze zwisającymi kłaczkami. Jest higrofaniczny. W stanie wilgotnym jaskrawo-cynamonowo-brązowy, w stanie suchym ochrowy lub szaroochrowy. Powierzchnia początkowo delikatnie pilśniowata, potem łuseczkowata[4].

Blaszki

Przyrośnięte i nieco zbiegające, szerokie, rzadkie, jasno cynamonowo-brązowe[4].

Trzon

Wysokość 2–3,5 cm, grubość 1,5–3 mm, cylindryczny, czasami zgrubiały przy podstawie. Powierzchnia naga z nielicznymi łuseczkami, u podstawy z białymi strzępkami grzybni[4].

Miąższ

Bardzo cienki, elastyczny, białawo-ochrowo-brązowy, w kapeluszu mięsisty, w trzonie włóknisty. Nie zmienia barwy po uszkodzeniu. Smak łagodny, zapach grzybowy, słaby[4].

Cechy mikroskopowe

Wysyp zarodników ochrowo-brązowy. Cheilocystydy o kształcie od cylindrycznego do maczugowatego, silnie wydłużone, czasami nieregularnie powyginane[5].

Występowanie

Znane jest występowanie trąbki kłaczkowatej w Ameryce Północnej i w Europie. W Europie jest szeroko rozprzestrzeniona[6]. W piśmiennictwie naukowym na terenie Polski do 2003 r. podano liczne stanowiska[3]. Liczne stanowiska podaje także internetowy atlas grzybów. Jest w nim opisana jako gatunek pospolity, niemniej jednak umieszczono ją na liście gatunków zagrożonych i wartych objęcia ochroną[7].

Saprotrof. Występuje na ziemi w lasach liściastych i mieszanych. Owocniki pojawiają się zazwyczaj od września do listopada[3].

Przypisy

  1. 1 2 3 Index Fungorum [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).
  2. ↑ Species Fungorum [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).
  3. 1 2 3 Władysław Wojewoda, Checklist of Polish Larger Basidiomycetes. Krytyczna lista wielkoowocnikowych grzybów podstawkowych Polski, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2003, ISBN 83-89648-09-1
  4. 1 2 3 4 Mirko Svrček, Bohumil Vančura, Grzyby środkowej Europy, Warszawa: PWRiL, 1987,ISBN 83-09-01181-4
  5. ↑ J. Breitenbach, F. Kraenzlin, Fungi of Switzerland 4
  6. ↑ Discover Life [online] [dostęp 2020-04-02] (ang.).
  7. ↑ Występowanie trąbki kłaczkowatej w Polsce [online] [dostęp 2020-04-07] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.