Tatra K5
Ilustracja
Tatra K5AR w Kairze w 1977 r.
Dane ogólne
Kraj produkcji

 Czechosłowacja

Producent

ČKD

Miejsce produkcji

Praga

Lata produkcji

1970–1973

Dane techniczne
Liczba członów

2

Długość

20400 mm

Szerokość

2500 mm

Wysokość

3050 mm

Masa

38 000 kg

Rozstaw wózków

1000 mm

Rozstaw osi w wózkach

1900 mm

Układ osi

Bo′2′Bo′

Moc silników

4 × 45,5 kW

Typ silników

TE 022

Napięcie zasilania

600 V DC

Prędkość maksymalna

60 km/h

Wnętrze
Liczba miejsc siedzących

56

Liczba miejsc ogółem

148

Niskopodłogowość

0%

Tatra K5 – typ tramwaju wytwarzanego w latach 1970–1973 w zakładach ČKD w Pradze w Czechach z przeznaczeniem na eksport do Kairu w Egipcie.

Konstrukcja

Wóz K5 bazował na rozwiązaniach konstrukcyjnych wagonu Tatra K2 – był to dwuczłonowy przegubowy wagon dwukierunkowy. Zastosowano trzy wózki – dwa skrajne napędowe i środkowy toczny. Interesujące było użycie przedziału pierwszej klasy dla podróżnych, używanego wyłącznie przez kobiety.

Zamontowane w Tatrach K5 wyposażenie elektryczne przystosowane było do klimatu podzwrotnikowego: w stosunku do typu K2 zwiększono moc silników. Prąd pobierany był przez dwa pantografy; każdy z nich umieszczony był na dachu jednego członu[1].

Dostawy

Państwo Miasto Typ Lata dostaw Liczba Numery taborowe
 Egipt Kair K5AR 1970–1973 200 3001–3200
Łączna liczba: 200

Eksploatacja

Kair był (obok Manili, gdzie wyeksportowano tramwaj RT8D5) najbardziej egzotycznym partnerem eksportowym zakładów ČKD.

Prototyp tramwaju typu K5AR wyprodukowano w roku 1967[2] lub 1968[3]. Produkcja seryjna przebiegała w latach 1970–1973, w ciągu których wyprodukowano 200 sztuk K5AR i dostarczono do egipskiej stolicy, Kairu[1]. Pierwsze 150 wagonów otrzymało malowanie zielono-kremowe, pozostałe tramwaje otrzymały standardowe barwy kremowo-czerwone[4]. Tramwaje rozmontowano na dwie części, załadowano na wagony kolejowe i przewieziono do Rijeki, skąd odpłynęły na statkach do Egiptu. Szkolenie motorniczych z Kairu miało miejsce w 1969 r. w Brnie[4].

Wiele wagonów typu K5AR spłonęło w trakcie eksploatacji w Egipcie, pozostałe egzemplarze kursujące liniowo były w złym stanie technicznym z powodu braku konserwacji i napraw[4]. Ostatnie tramwaje K5AR wycofano ze służby liniowej w 1981 r.[3], inne źródła wskazują natomiast na połowę lat 80. XX wieku[1].

Powodów, dla których tramwaje K5AR eksploatowano przez krótki czas, może być kilka: brak przeglądów technicznych, surowy klimat lub odwrócenie się Egiptu od Związku Radzieckiego i wprowadzenie polityki prozachodniej, co mogło spowodować problemy z dostawą części zamiennych z Czechosłowacji[3].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Christoph Jähne: K5AR. Tatrawagen.de. [dostęp 2015-11-20]. (niem.).
  2. ↑ Richard Bílek: TRAMVAJOVÉ PROTOTYPY ŘAD T a K. Tram.rusign.com. [dostęp 2009-12-02]. (cz.).
  3. 1 2 3 Jiří Vobecký. Poslední jízdy tramvají K5 v Káhiře. „Městská doprava”. 5, s. 13, 2001.
  4. 1 2 3 Tramvaje K5 v Brně a Káhiře. „Městská doprava”. 1, s. 21, 2002.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.