Skórzana taszka w mieczu dwuręcznym

Taszka – element broni białej, w formie kołnierza (zachodzącego na jej podkrzyże), chroniącego wlot pochwy przed dostawaniem się do jej wnętrza wody i zanieczyszczeń[1][2].

Taszki pojawiły się w średniowieczu, jako następstwo wcześniejszej praktyki owijania tkaniną wlotu pochwy miecza (w celu jej uszczelnienia). W przeciwieństwie do prowizorycznie owiniętej tkaniny, taszka jako zintegrowany z bronią drobny kołnierz, nie przeszkadzała w jej dobywaniu. W źródłach ikonograficznych pochodzących z całej Europy element ten zaczyna pojawiać się od początku XIII w. Początkowo wykonywane były ze skóry, a od XV w. zaczęły pojawiać się również ich metalowe wersje (z mosiądzu, srebra, miedzi, stali)[1].

Taszki stały się również elementem reprezentacyjnym, a ich powierzchnię ozdabiano przykładowo ornamentami czy herbami (w niektórych przypadkach wykorzystując w tym celu kamienie i metale szlachetne)[1].

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 Taszka ↓.
  2. ↑ Włodzimierz Kwaśniewicz 1000 słów o broni białej i uzbrojeniu ochronnym, wyd. 1981, s. 205

Bibliografia

  • Maciej Kopciuch: Taszka. Miecze Średniowieczne. [dostęp 2021-11-19].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.