wieś | |
Kościół filialny w Tarnawie Niżnej | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Sołectwo | |
Liczba ludności (2019) |
39[2] |
Strefa numeracyjna |
13 |
Kod pocztowy |
38-713[3] |
Tablice rejestracyjne |
RBI |
SIMC |
0356317[4] |
Położenie na mapie gminy Lutowiska | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa podkarpackiego | |
Położenie na mapie powiatu bieszczadzkiego | |
49°07′30″N 22°47′30″E/49,125000 22,791667[5] |
Tarnawa Niżna – wieś w Polsce położona w województwie podkarpackim, w powiecie bieszczadzkim, w gminie Lutowiska[4][6]. Leży nad rzeką San.
Historia
W latach 30. XIX wieku dobra posiadał Stanisław Kieszkowski[7]. W połowie XIX wieku właścicielami posiadłości tabularnej Tarnawa Niżna i Tarnawa Wyżna byli Walerian i Henryk Kieszkowski[8].
Do 1934 odrębna gmina jednostkowa, a w latach 1934–1945 gromada w zbiorowej gminie Tarnawa Niżna, należącej do powiatu turczańskiego w woj. lwowskim (do 1931 woj. stanisławowskie). W latach 1945–1951 w obrębie powiatu leskiego w woj. rzeszowskim, w 1952–1972 powiatu ustrzyckiego, a w 1972–1975 powiatu bieszczadzkiego w tymże województwie, 1952–1954 i od 1973 w gminie Lutowiska (Szewczenko)). W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa krośnieńskiego.
Do 1939 we wsi znajdował się dwór, którego właścicielem był Franciszek Ławrowski.
W latach 1944–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 30 Polaków, grabiąc i paląc ich gospodarstwa[9].
We wsi znajduje się kościół filialny pw. Serca Jezusowego parafii św. Anny w Ustrzykach Górnych[10].
Demografia
- 1880 Tarnawę Niżną zamieszkiwało 599 osób (w 106 domach mieszkalnych):
- 456 wyznania greckokatolickiego
- 106 wyznania rzymskokatolickiego[11]
- 1921 – 877 osób (w 142 domach mieszkalnych):
- 583 wyznania greckokatolickiego
- 115 wyznania mojżeszowego
- 176 wyznania rzymskokatolickiego
- 1991 – 35 osób
- 2004 – 40 osób
- 2011 – 41 osób[12][13]
- 2020 – 39 osób[2]
Przypisy
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- 1 2 Raport o stanie gminy w roku 2020. Stan ludności 31.12.2020 str. 4 [dostęp 2022-05-20]
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1279 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 138913
- ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Stanisław Kieszkowski. genealogia.okiem.pl. [dostęp 2016-03-17].
- ↑ Skorowidz wszystkich miejscowości położonych w królestwie Galicyi i Lodomeryi jakoteż w wielkim księstwie Krakowskiem i księstwie Bukowińskiem, pod względem politycznej i sądowej organizacyi kraju wraz z dokładnem oznaczeniem parafii, poczt i właścicieli tabularnych, ułożony porządkiem abecadłowym. Lwów: Karol Wild, 1855, s. 219.
- ↑ Szczepan Siekierka, Henryk Komański, Krzysztof Bulzacki, Ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na Polakach w województwie lwowskim 1939–1947, Wrocław: Stowarzyszenie Upamiętnienia Ofiar Zbrodni Ukraińskich Nacjonalistów, 2006, s. 1107, ISBN 83-85865-17-9, OCLC 77512897 .
- ↑ Strona parafii
- ↑ Tarnawa (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 178 .
- ↑ Wieś Tarnawa Niżna w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2018-03-09] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2018-03-04].
Zobacz też
Linki zewnętrzne
- Tarnawa (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XII: Szlurpkiszki – Warłynka, Warszawa 1892, s. 178 .
- Tarnawa Niżna w Bieszczadach. „Wschód”, s. 4, Nr 19 z 30 lipca 1936.
- Tarnawa Niżna
- Tarnawa na stronie gminy Lutowiska