Tadeusz Stoklasa
komandor dyplomowany komandor dyplomowany
Data i miejsce urodzenia

24 czerwca 1896[1]
Zaleszczyki[1]

Data i miejsce śmierci

25 maja 1968[1]
Salisbury[1]

Przebieg służby
Siły zbrojne

 Marynarka Wojenna (II RP)
Polska Marynarka Wojenna

Jednostki

Dywizjon Torpedowców
Dowództwo Floty
Kierownictwo Marynarki Wojennej
ORP Komendant Piłsudski
ORP Ślązak
ORP Kujawiak
ORP Podhalanin
Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty
Szkoła Podchorążych Marynarki Wojennej

Stanowiska

oficer flagowy dywizjonu
oficer flagowy Dowództwa Floty
dowódca okrętu
komendant centrum
komendant szkoły podchorążych
attaché morski

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości Medal Srebrny za Długoletnią Służbę Medal Brązowy za Długoletnią Służbę Kawaler 1. klasy Orderu Miecza (Szwecja) Oficer Orderu Imperium Brytyjskiego od 1936 (wojskowy) Kawaler Orderu Korony Włoch Medal Wojny 1939–1945 (Wielka Brytania) Medal Obrony (Wielka Brytania) Medal Waleczności (Austro-Węgry) Krzyż Wojskowy Karola
Odznaka Honorowa „Orlęta

Tadeusz Stoklasa (ur. 24 czerwca 1896 w Zaleszczykach, zm. 25 maja 1968 w Salisbury) – komandor dyplomowany Polskiej Marynarki Wojennej, działacz społeczny[1].

Życiorys

W 1906 rozpoczął naukę w gimnazjum klasycznym OO. Jezuitów[1]. 3 maja 1922 roku został zweryfikowany w stopniu porucznika marynarki ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 roku i 13. lokatą w korpusie rzeczno-brzegowym. W 1923 roku był oficerem flagowym Dywizjonu Torpedowców[2]. W 1924 roku pełnił funkcję oficera flagowego Dowództwa Floty[3]. 3 maja 1926 roku został mianowany kapitanem marynarki ze starszeństwem z 1 lipca 1925 roku i 7. lokatą w korpusie oficerów morskich[4]. W 1928 roku pełnił służbę w Kierownictwie Marynarki Wojennej w Warszawie[5]. 12 marca 1933 został mianowany komandorem podporucznikiem ze starszeństwem z 1 stycznia 1933 i 4. lokatą w korpusie oficerów morskich[6]. W latach 1934–1935 kierownik II Kursu Oficerów Sygnałowych[1]. Od 16 listopada 1935 roku był komendantem Centrum Wyszkolenia Specjalistów Floty. 10 października 1937 roku został komendantem Szkoły Podchorążych Marynarki Wojennej w Toruniu, a września następnego roku w Bydgoszczy. Jednocześnie, od 7 stycznia 1938 roku do 31 marca 1939 roku był kierownikiem Wyższego Kursu Taktycznego[1]. 1 sierpnia 1939 roku został attaché morskim przy Ambasadzie RP w Londynie.

Od 1944 członek wojskowej Komisji Studiów nad Zagadnieniem Rozejmu i Pokoju przy Sztabie Naczelnego Wodza[1]. 28 czerwca 1946 uzyskał dyplom kapitana żeglugi wielkiej[1]. W latach 1954–1968 prezes Stowarzyszenia Polaków w Federacji Rodezji i Niasy (Południowej Rodezji)[1], a także był prezesem założonego przez siebie Stowarzyszenia Polskich Kombatantów[1]. Zmarł 25 maja 1968 i po śmierci został pochowany w Salisbury[1].

Ordery i odznaczenia

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 Tadeusz Jan Maria Stoklasa. IPSB. [dostęp 2020-12-31].
  2. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1437, 1445.
  3. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 1305, 1313.
  4. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 18 z 3 maja 1926 roku, s. 134.
  5. 1 2 Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 849.
  6. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 14 marca 1933 roku, s. 47.
  7. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych w poszczególnych działach pracy dla wojska”.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.