Szelomo-Jisra’el Ben-Me’ir
‏שלמה-ישראל בן-מאיר‎
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

13 sierpnia 1910
Warszawa, Imperium Rosyjskie

Data śmierci

4 kwietnia 1971

Poseł do Knesetu
Okres

od 1952
do 1971

Przynależność polityczna

Mizrachi, Narodowa Partia Religijna

Szelomo-Jisra’el Ben-Me’ir (hebr.: שלמה-ישראל בן-מאיר, ang.: Shlomo-Yisrael Ben-Meir, ur. 13 sierpnia 1910 w Warszawie, zm. 4 kwietnia 1971)[1] – izraelski rabin, prawnik i polityk, w latach 1952–1953 oraz w 1958 wiceminister spraw społecznych, w latach 1959–1961 oraz 1962–1969 wiceminister spraw wewnętrznych, w latach 1965–1966 wiceminister zdrowia. W latach 1951–1971 poseł do Knesetu z listy Mizrachi, a następnie Narodowej Partii Religijnej (Mafdal).

Życiorys

W wyborach parlamentarnych w 1951 nie dostał się do izraelskiego parlamentu[1], ale 14 sierpnia 1952 objął mandat poselski po śmierci Dawida-Cewiego Pinkasa[2]. Zasiadał w Knesetach II, III, IV, V, VI i VII kadencji[1]. Zmarł 4 kwietnia 1971, a mandat objął po nim jego syn Jehuda (poseł Mafdalu w latach 1971–1984)[3]

Przypisy

  1. 1 2 3 Szelomo-Jisra’el Ben-Me’ir (ang.) – profil na stronie Knesetu.
  2. ↑ Members of the Second Knesset. knesset.gov.il. [dostęp 2016-12-10].
  3. ↑ Jehuda Ben-Me’ir (ang.) – profil na stronie Knesetu.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.