Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Dziedzina sztuki | |
Epoka | |
Odznaczenia | |
Svetislav Jovanović (cyr. Светислав Јовановић; ur. 15 marca 1861 we Vršacu, zm. 25 lutego 1933 w Paryżu[1]) – malarz serbski, przedstawiciel realizmu i szermierz, brat Paji Jovanovicia.
Życiorys
Był drugim synem fotografa Stevana Jovanovicia i jego żony Ernestiny[1]. Po ukończeniu szkoły we Vršacu przeniósł się do gimnazjum w Wiedniu, gdzie rozpoczął naukę malarstwa[1]. W 1879 studiował malarstwo w Petersburgu, a następnie w Paryżu pod kierunkiem Bonneta i Lefèbvre'a. Po ukończeniu studia zamieszkał w brata Paji Jovanovicia w Monachium i malował w jego pracowni.
W 1891 osiedlił się na stałe w Paryżu, początkowo w dzielnicy Montmartre, gdzie mieściła się jego pracownia[1]. W 1900 prace Jovanovica zostały zaprezentowane na Wystawie Światowej w Paryżu w pawilonie serbskim. W 1927 jego prace zaprezentowano w Belgradzie, a w 1931 w Zagrzebiu[1].
Oprócz malarstwa uprawiał sport - pływanie, jazdę konną i szermierkę. Największe sukcesy odnosił w walce na szable. Przez kilka lat pełnił funkcję prezesa klubu szermierczego w Paryżu. Po I wojnie światowej był zaangażowany w działalność na rzecz społeczności serbskiej w Paryżu pomagając rodakom, którzy przybyli do stolicy Francji[1].
Odznaczony Orderem Orła Białego, Orderem Świętego Sawy i Orderem Daniły I[1]. W 1929 z rąk prezydenta Francji Gastona Doumergue'a otrzymał Order Legii Honorowej. Zmarł w Paryżu, pochowany na cmentarzu Père-Lachaise[1].
Twórczość
Większość jego dzieł stanowią realistyczne portrety postaci z Bałkanów[1]. Malował także sceny folklorystyczne, sceny rodzajowe i pejzaże nadmorskie. Wykonywał także ilustracje do magazynów francuskich. W 1921 namalował autoportret, który został wyróżniony nagrodą na wystawie w Bordeaux w roku 1927[1]. Większość obrazów podpisywał „St. Iwanowicz”.
Większość dzieł Jovanovicia znajduje się w zbiorach Muzeum Miasta Belgradu i w Muzeum Narodowym[1].