Suśnik
wieś
Państwo

 Polska

Województwo

 warmińsko-mazurskie

Powiat

kętrzyński

Gmina

Korsze

Liczba ludności (2011)

117[1]

Strefa numeracyjna

89

Kod pocztowy

11-430[2]

Tablice rejestracyjne

NKE

SIMC

0479103

Położenie na mapie gminy Korsze
Mapa konturowa gminy Korsze, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Suśnik”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry nieco na prawo znajduje się punkt z opisem „Suśnik”
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego
Mapa konturowa województwa warmińsko-mazurskiego, u góry znajduje się punkt z opisem „Suśnik”
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego
Mapa konturowa powiatu kętrzyńskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Suśnik”
Ziemia54°07′47″N 21°05′05″E/54,129722 21,084722[3]

Suśnik (niem. Sußnick[4]) – wieś w Polsce położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Korsze. Wieś jest siedzibą sołectwa, w skład którego oprócz niej wchodzą jeszcze: Długi Lasek, Trzeciaki, Wandajny i Wygoda[5].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.

Części wsi

Integralne części wsi Suśnik[6][7]
SIMCNazwaRodzaj
0479126Wygodaprzysiółek

Położenie geograficzne

Wieś jest położona w południowo-zachodniej części gminy Korsze. Pod względem historycznym miejscowość leży w Prusach Dolnych, na obszarze dawnej pruskiej Barcji. Pod względem fizycznogeograficznym właściwa wieś wraz z przysiółkiem Wygoda jest położona na Pojezierzu Mrągowskim, a jedynie dawny Suśnik PGR należy do mezoregionu Niziny Sępopolskiej[8]. Ukształtowanie powierzchni wsi i okolic jest pagórkowate. Na południowy wschód od wsi znajduje się jezioro o powierzchni 8 ha noszące nazwy Jasna Woda lub Kaudyty (niem. Klarer See, Dreihöfer See, Cauditten)[9]. Na wschód od wsi, w bezpośrednim sąsiedztwie przysiółka Wygoda rozciąga się na bagnistym terenie Łankiejmski Las (niem. Langheimer Forst)[9].

Wieś jest położona z dala od sieci głównych dróg. Jedyną drogą przechodzącą przez miejscowość jest droga powiatowa nr 1687N, łącząca Łankiejmy z Gudnikami. W odległości 2,3 km od granicy wsi w kierunku północnym jest zlokalizowana stacja kolejowa w Łankiejmach, położona przy linii kolejowej nr 353 Poznań Wschód – Skandawa.

Historia

budynek dawnej szkoły podstawowej

Nazwa wsi pochodzi od prus. imienia Susenik. Dawniejsze nazwy Suśnika to: Sussnicken (1481), Syssenicken (1485), Susenicken (1533), a od 1780 r. Sussnick[10].

W 1367 r. Zakon krzyżacki nadał w lenno ziemie w okolicach zamku w Łankiejmach rycerzowi pruskiemu, który nazwał się Hensil Trawpe. Ten zaś na przyznanych sobie gruntach, liczących 74 łanów, założył dwie wsie – Łankiejmy i Suśnik. Po wojnie trzynastoletniej (1454-1466), Łankiejmy z zamkiem, Głowbity, Suśnik i Krzemity, jako rekompensatę za zaległy żołd otrzymał w lenno zaciężny rotmistrz Truchsess von Wetzhausen. W drugiej połowie XVII w. dobra te przeszły we władanie rodziny von der Groebenów z Bezławek. Do Łankiejm przeniósł się stamtąd Heinrich Wilhelm von der Groeben (1657-1729). W 1785 r. jego syn Wilhelm Ludwik, pułkownik w wojsku polskim, zmarł bezpotomnie w Łankiejmach. Wówczas pozostali członkowie rodu założyli „Fundację rodzinną Groebenów”, która stała się spadkobierczynią dóbr należących do Łankiejm, a w tym też Suśnika[11].

Na początku XIX w, kiedy w Prusach zniesiono poddaństwo i dokonano uwłaszczenia chłopów, obok folwarku powstała wieś złożona z indywidualnych gospodarstw chłopskich[11]. W 1820 wieś liczyła 27 domów i 209 mieszkańców, a folwark 1 dom i 10 mieszkańców[10]. W 1913 r. w Suśniku było 14 gospodarstw, a przed 1945 r. – 10. Ich wielkość to 20-65 ha.

Około 1900 utworzono w Suśniku jednoklasową szkołę. W 1928 r. wieś i folwark liczyły łącznie 301 mieszkańców[11].

Po zakończeniu drugiej wojny światowej wskutek spowodowanych nią zmian terytorialnych wieś weszła w skład Polski. We wsi osiedlili się polscy przesiedleńcy. Na terenie dawnego folwarku utworzono PGR. W 2005 r. w Suśniku były 22 domy (29 mieszkań) i 109 mieszkańców[10].

Przypisy

  1. ↑ Wieś Suśnik w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-11-13], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1224 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  3. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 133841
  4. ↑ RÖSSEL (RESZEL). Skala 1:100 000. Warszawa: Wojskowy Instytut Geograficzny, 1928.
  5. ↑ Obwieszczenie NR 1/2017 Rady Miejskiej w Korszach z dnia 28 grudnia 2017 r. w sprawie ogłoszenia jednolitego tekstu Statutu Gminy Korsze. 4 stycznia 2018. [dostęp 2022-04-30]. (pol.).
  6. ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  7. ↑ GUS. Rejestr TERYT
  8. ↑ Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska: geoserwis mapy. [dostęp 2022-05-06]. (pol.).
  9. 1 2 Jan Oryńczak: Środowisko geograficzne. W: Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic. Olsztyn: Pojezierze, 1978, s. 31-32, seria: Z dziejów miasta i powiatu.
  10. 1 2 3 Tadeusz Korowaj: Dzieje Miasta i Gminy Korsze. Przewodnik historyczny. [w:] Dzieje Miasta i Gminy Korsze. Przewodnik historyczny [on-line]. Starostwo Powiatowe w Kętrzynie, 2007. s. 123-124. [dostęp 2022-05-06]. (pol.).
  11. 1 2 3 Historia miejscowości na obszarze gminy Korsze [online], www.jerzysikorski.pl [dostęp 2022-05-06] (pol.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.