Stefan Skierski
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 grudnia 1873
Kielce

Data śmierci

31 stycznia 1948

Miejsce pochówku

Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie

Superintendent generalny
Okres sprawowania

1930–1948

Wyznanie

Kościół Ewangelicko-Reformowany w RP

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski

Stefan Kazimierz Skierski (ur. 4 grudnia 1873 w Kielcach, zm. 31 stycznia 1948) – polski duchowny ewangelicko-reformowany, superintendent generalny Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w RP w latach 1930–1948.[1]

Rodzina

Urodził się w starej rodzinie szlacheckiej (h. Puchała) wyznania kalwińskiego (ewangelicko-reformowanego) jako syn Henryka Skierskiego i jego żony Heleny z Hassmanów. Jego starszy brat Leonard Skierski był generałem dywizji. W jego rodzinie było co najmniej 4 pastorów. Ożenił się z córką ks. superintendenta Augusta Diehla, Bronisławą (1876–1961), siostrzenicą jego poprzednika ks superintendenta Władysława Semadeniego.

Ukończył Męskie Gimnazjum Rządowe w Kielcach i wydział teologiczny Uniwersytetu w Dorpacie.

Praca duchownego

Początkowo, w latach 1901-1908 był duchownym w parafii w Zelowie[2], a w latach 1905-1922 administratorem parafii w Łodzi. Od 1910 pracował w parafii w Warszawie, najpierw jako II proboszcz. Po śmierci ks. superintendenta Władysława Semadeniego został wybrany superintendentem (biskupem) Kościoła, którą to funkcję pełnił do swojej śmierci. Był pracownikiem Rady Sekcji Wyznań Religijnych Departamentu Wyznań Religijnych i Oświecenia Publicznego Tymczasowej Rady Stanu[3]. W czasie okupacji, dzięki jego staraniom, kościół, wraz z kilkoma sąsiednimi budynkami należącymi do parafii, znalazł się w tzw. enklawie ewangelickiej wyłączonej z warszawskiego getta. Duchowni nieśli pomoc Żydom z getta (m.in. dostarczając im dokumenty legalizacyjne), co upamiętnia jeden z pomników granic getta znajdujący się za budynkiem parafii.

Był zwolennikiem, podobnie jak jego poprzednik, teologii liberalnej.

W latach 1926-1936 redaktor naczelny pisma "Jednota".

W 1937 roku, za wybitne zasługi na polu pracy społecznej, został odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski[4].

Jest pochowany na cmentarzu ewangelicko-reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (kwatera E-4-7)[5].

Bibliografia

  • Kazimierz Bem, Słownik Biograficzny duchownych ewangelicko-reformowanych. Pastorzy i diakonisy Jednoty Małopolskiej i Jednoty Warszawskiej 1815-1939, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2015, s.147-155.
  • W. Kriegseisen, Stefan Skierski, PSB, t.XXXVI, Warszawa-Kraków 1995, s. 157-158.

Przypisy

  1. ↑ K. Bem, Słownik Biograficzny duchownych ewangelicko-reformowanych. Pastorzy i diakonisy Jednoty Małopolskiej i Jednoty Warszawskiej 1815-1939, 2015, s. 147-155.
  2. ↑ opr. ks. Mirosław Jelinek: Duchowni - księża pastorzy Parafii Ewangelicko - Reformowanej w Zelowie. [dostęp 2010-05-22]. (pol.).
  3. ↑ Włodzimierz Suleja, Tymczasowa Rada Stanu, Warszawa 1998, s. 226.
  4. ↑ M.P. z 1937 r. nr 260, poz. 410
  5. ↑ śp. Stefan Skierski

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.