| Data i miejsce urodzenia |
24 października 1851 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce pochówku | |
| Superintendent generalny Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Królestwie Polskim | |
| Okres sprawowania |
1908-1910 |
| Wyznanie | |
| Kościół | |
| Ordynacja | |
_1.JPG.webp)
Fryderyk Jelen (ur. 24 października 1851 w Libicach na terenie Czech, zm. 4 lutego 1910 w Warszawie) – polski duchowny ewangelicko-reformowany pochodzenia czeskiego, superintendent generalny Kościoła Ewangelicko-Reformowanego w Królestwie Polskim w latach 1908–1910.
Pochodził z czeskiej rodziny ewangelickiej: był synem pastora i dwaj jego starsi bracia również byli pastorami. Studiował teologię w Uniwersytecie w Edynburgu. Po ordynowaniu go w 1880 w Londynie, podjął pracę w Królestwie Polskim. Pracował jako pastor w Warszawie, Serejach i od 1883 jako II proboszcz warszawskiej parafii ewangelicko-reformowanej.
Od 1908 piastował stanowisko proboszcza warszawskiej parafii ewangelicko-reformowanej i superintendenta generalnego Kościoła. Miał znaczący udział w powstaniu parafii w Łodzi, oraz parafialnego domu starców w Warszawie. Znany był z pobożności i troski o ubogich - w jego pogrzebie uczestniczyło kilka tysięcy mieszkańców Warszawy, wszyscy duchowni kalwińscy Jednoty warszawskiej oraz Michał Jastrzębski z Jednoty litewskiej i Juliusz Bursche z kościoła luterańskiego.
W małżeństwie z Anielą z Semadenich (1864-1908) miał dwóch synów w tym pastora Jerzego Jelena (1900-1940).
Jest pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu reformowanym przy ul. Żytniej w Warszawie (Sektor:A, Rząd:4, Numer:7).
Bibliografia
- Kazimierz Bem, Słownik Biograficzny duchownych ewangelicko-reformowanych. Pastorzy i diakonisy Jednoty Małopolskiej i Jednoty Warszawskiej 1815-1939, Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Semper, 2015, s. 72-74.
- Baza osób polskich i z Polską związanych - polnische Personendatenbank (stan na 29.06.2013)