Stefan Paweł Kaliński
Stefan Kuta
kapitan piechoty kapitan piechoty
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1892
Kraków

Data i miejsce śmierci

8 października 1946
Autun

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Austro-Węgier
Wojsko Polskie

Formacja

Legiony Polskie

Jednostki

PKU Kraków Powiat

Stanowiska

oficer instrukcyjny

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka

Odznaczenia
Srebrny Krzyż Zasługi

Stefan Paweł Kaliński[1] vel Stefan Kuta (ur. 1 lipca 1892 w Krakowie, zm. 8 października 1946 w Autun) – kapitan Wojska Polskiego, malarz pejzażysta, działacz harcerski.

Życiorys

Urodził się 1 lipca 1892 roku w Krakowie, w rodzinie Jana Kuty i matki z domu Śliwa[2]. W 1922 roku zmienił nazwisko rodowe „Kuta” na „Kaliński”. Uczył się w krakowskich gimnazjach św. Jacka i św. Anny. Od 1910 roku działał w ruchu skautowskim, a następnie w Polskim Towarzystwie Sportowym „Sokół”. Po wybuchu działań wojennych w działał w polskiej drużynie Sokoła. Po 15 sierpnia 1914 roku wraz z innymi skautami wyjechał do Lwowa i wstąpił do Legionu Wschodniego. Po rozwiązaniu Legionu Wschodniego 21 września 1914 roku został wcielony do armii austriackiej. Po kilku miesiącach służby udało mu się „wyreklamować”, wstąpił do Legionów Polskich, służył w 2 lub 3 Pułku Piechoty[3].

W latach 1918–1934 służył w Wojsku Polskim. W 1921 roku uzyskał eksternistycznie maturę, po czym studiował krótko na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego. W latach 1922–1924 pełnił służbę w Powiatowej Komendzie Uzupełnień Kraków Powiat na stanowisku oficera instrukcyjnego, pozostając oficerem nadetatowym 5 Dywizjonu Taborów w Krakowie[4][5][6]. Od września 1921 do stycznia 1923 roku obowiązki służbowe łączył z funkcją komendanta Krakowskiej Chorągwi Harcerzy. W 1925 roku pełnił służbę w Centralnej Wojskowej Szkole Gimnastyki i Sportów w Poznaniu[7]. Później został przeniesiony z korpusu oficerów taborowych do korpusu oficerów piechoty. W 1928 roku służył w 2 Pułk Piechoty Legionów w Pińczowie[8], następnie w Korpusie Kadetów Nr 1 we Lwowie[9]. We wrześniu 1933 roku został przeniesiony do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu[10][11]. W 1936 roku mieszkał w Łowiczu, później w Warszawie, gdzie do wybuchu II wojny światowej pracował w Dyrekcji Kolei Państwowych.

W czasie powstania warszawskiego, w stopniu kapitana, pełnił służbę w 15 Pułku Piechoty AK. 5 października 1944 roku dostał się do niemieckiej niewoli. Przebywał w Stalagu 344 Lamsdorf, a od 19 października 1944 roku w Oflagu VII A Murnau[2].

Po uwolnieniu z niewoli pozostał na emigracji. Uprawiał malarstwo olejne i akwarelowe, malował pejzaże tatrzańskie, widoki okolic Wileńszczyzny i Kielecczyzny. W 1946 roku w Lozannie odbyła się najważniejsza wystawa jego prac malarskich.

Zmarł 8 października 1946 roku w Autun, we Francji. Pochowany na cmentarzu w Lyonie (kwatera D-5-11)[12].

Ordery i odznaczenia

Linki zewnętrzne

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 7 z 12 marca 1934 roku, s. 93, sprostowano imiona z „Stefan” na „Stefan Paweł”.
  2. 1 2 Straty ↓.
  3. ↑ Żołnierze Niepodległości ↓.
  4. ↑ Korespondencje. Z Krakowa. „Polska Zbrojna”. 33, s. 3, 1922-02-03. Warszawa.
  5. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 1032, 1041, 1468.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 942, 951, 1337.
  7. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 109 z 21 października 1925 roku, s. 588.
  8. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 18, 239.
  9. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 82, 808.
  10. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 28 września 1933 roku, s. 197.
  11. ↑ Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 89, nadal w stopniu porucznika.
  12. ↑ Kalinski, Stefan Paweł - TracesOfWar.com [online], www.tracesofwar.com [dostęp 2022-11-20].
  13. ↑ M.P. z 1928 r. nr 260, poz. 636 „w uznaniu zasług, położonych na polu pracy w poszczególnych działach wojskowości”.
  14. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 82.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.