Data i miejsce urodzenia |
28 sierpnia 1924 |
---|---|
Data śmierci |
10 marca 2020 |
Zawód, zajęcie | |
Tytuł naukowy |
profesor nauk medycznych |
Odznaczenia | |
Stanisław Luft (ur. 28 sierpnia 1924 w Kolnie[1], zm. 10 marca 2020[2]) – polski lekarz, reumatolog, profesor nauk medycznych, powstaniec warszawski.
Życiorys
W okresie II wojny światowej był żołnierzem Armii Krajowej (pseud. Lech). Brał udział w powstaniu warszawskim[1].
Ukończył studia medyczne na Akademii Medycznej w Warszawie (1952). Uzyskiwał kolejne stopnie naukowe – w 1966 doktora na Akademii Medycznej w Katowicach i w 1980 doktora habilitowanego w Instytucie Reumatologii w Warszawie[3]. W 1992 otrzymał tytuł profesora nauk medycznych. Specjalizował się w zakresie chorób wewnętrznych i reumatologii[4].
Pracował w różnych jednostkach służby zdrowia. Zawodowo był związany m.in. z Instytutem Reumatologicznym im. prof. dr hab. med. Eleonory Reicher[3]. Został członkiem Polskiego Towarzystwa Reumatologicznego[4]. Przez ponad 50 lat wykładał również medycynę pastoralną w Wyższym Metropolitalnym Seminarium Duchownym w Warszawie[5]. Był związany z warszawskim Klubem Inteligencji Katolickiej, którego został honorowym członkiem[6].
Był ojcem Bogumiła Lufta i Krzysztofa Lufta[3]. Pochowany na cmentarzu Powązkowskim w Warszawie w Warszawie[7].
Odznaczenia
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (2013)[8]
- Złoty Krzyż Zasługi (2001)[9]
Przypisy
- 1 2 Stanisław Luft. 1944.pl. [dostęp 2018-08-30].
- ↑ Zmarł prof. Stanisław Luft, nestor polskiej reumatologii. wyborcza.pl, 10 marca 2020. [dostęp 2020-03-10].
- 1 2 3 Who is who w Polsce. Wyd. III. Zug: Hübners blaues Who is who, 2004, s. 2360–2361. ISBN 3-7290-0043-8.
- 1 2 Prof. dr hab. Stanisław Luft, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2014-07-11] .
- ↑ Prof. Stanisław Luft pisze list otwarty do Episkopatu. wyborcza.pl, 29 października 2012. [dostęp 2014-07-11].
- ↑ Członkowie Honorowi KIK. kik.waw.pl. [dostęp 2014-07-11].
- ↑ Maciej Gąsiorowski: Weterani i kombatanci Powstania Warszawskiego. Groby żołnierzy. Niezapomniani. Cmentarne historie. se.pl, 13 sierpnia 2022. [dostęp 2022-09-01].
- ↑ M.P. z 2013 r. poz. 871
- ↑ M.P. z 2001 r. nr 22, poz. 386