Stanisław Janik

Nagrobek Stanisława Janika na Nowym Cmentarzu w Zakopanem
Data i miejsce urodzenia	8 kwietnia 1928 Sieniawa
Data i miejsce śmierci	2 stycznia 1998 Zakopane
Miejsce spoczynku	Nowy Cmentarz w Zakopanem
Zawód, zajęcie	ratownik górski, przewodnik i działacz turystyczny
Odznaczenia

Stanisław Janik (ur. 8 kwietnia 1928 w Sieniawie, zm. 2 stycznia 1998 w Zakopanem) – polski ratownik górski, przewodnik i działacz turystyczny.

Życiorys

Od 1950 roku był członkiem Tatrzańskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego, a następnie Górskiego Ochotniczego Pogotowia Ratunkowego. W latach 1976–1977 kierował Grupą Tatrzańską GOPR, a następnie, do 1988 roku, pełnił funkcję szefa szkolenia Pogotowia. Brał udział w ponad 500 akcjach ratowniczych. Od 1958 roku posiadał również uprawnienia przewodnika tatrzańskiego.

Za swoje zasługi został odznaczony Krzyżami: Oficerskim (2012^[1]) i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem za Ofiarność i Odwagę. W 1995 roku otrzymał tytuł członka honorowego TOPR.

Po śmierci został pochowany na Nowym Cmentarzu w Zakopanem (Aleja Zasłużonych-2-14)^[2]. We wrześniu 2013 roku przy Sanktuarium Matki Bożej Królowej Tatr na Wiktorówkach odsłonięto poświęconą mu tablicę pamiątkową.

Jego brat, Antoni Janik, również był ratownikiem górskim i przewodnikiem tatrzańskim.

Przypisy

Bibliografia

• Apoloniusz Rajwa: Stanisław Janik. wiktorowki.dominikanie.pl, 2013-09-29. [dostęp 2015-09-10]. (pol.).
• Janik Stanisław. z-ne.pl. [dostęp 2015-09-10]. (pol.).