Stanisław Holenderski
Pełne imię i nazwisko

Stanisław Józef Holenderski

Data i miejsce urodzenia

24 grudnia 1871
Zawiercie

Data i miejsce śmierci

23 stycznia 1940
Zawiercie

Stanisław Holenderski (ur. 24 grudnia 1871 w Zawierciu, zm. 23 stycznia 1940 tamże) – polski przemysłowiec, filantrop, sadownik.

Rodzina

Był synem Markusa oraz Cecylii de domo Mendelsohn. W 1921 roku ożenił się z Joanną Marią z domu Idzikowską (ur. 18 grudnia 1887 w Łodzi, zm. 31 grudnia 1972 w Zawierciu). To małżeństwo miało córkę Anielę (ur. 19 grudnia 1922, zm. 10 lipca 2007)[1].

Życiorys

W 1889 roku ukończył gimnazjum w Częstochowie, następnie odbył praktykę rolniczą[1]. Odziedziczył majątek po ojcu, który w 1883 roku był współwłaścicielem huty szkła w Zawierciu[2]. Był właścicielem tzw. Stawek[3]. W 1912 roku nabył majątek Poręba Mrzygłodzka o powierzchni 210 ha, pod którym znajdowały się pokłady węgla brunatnego. Po zakończeniu I wojny światowej wystąpił o koncesję na wydobycie węgla. Mimo otrzymania odpowiedzi odmownej na terenach należących do Holenderskiego powstała kopalnia prowadzona przez Stanisława Kasterskiego, a Holenderski czerpał profity z tytułu najmu gruntu[4]. Holenderski był ponadto właścicielem cegielni w Zawierciu i Łazach[5], prezesem rady nadzorczej cementowni w Wysokiej, członkiem zarządu cementowni w Zdołbunowie[6] oraz współudziałowcem kopalni węgla brunatnego „Teodor” w Gołuchowicach[7].

W 1915 roku został radnym pierwszej rady miejskiej w Zawierciu po nadaniu miastu praw miejskich, po czym aktywnie zabiegał o wprowadzenie do urzędów języka polskiego. W 1921 roku konwertował na katolicyzm. W 1930 roku znalazł się w składzie Obywatelskiego Komitetu Niesienia Doraźnej Pomocy dla Bezrobotnych, który m.in. w 1931 roku zapoczątkował tradycję zawierciańskichpos ogródków działkowych[8]. Założył Ochotniczą Straż Pożarną W Zawierciu oraz Związek Ochotników Pracy Wychowania Fizycznego i Przysposobienia Wojskowego[6]. Ufundował m.in. dwa domy przy ulicy Pomorskiej na potrzeby przytułku dla starców i inwalidów wojennych (1928), ziemię na cmentarz ewangelicki w Porębie (1929), ogrodzenie cmentarza w Zawierciu (1932), kaplicę cmentarną (1934), materiały na budowę Państwowego Gimnazjum i Liceum Koedukacyjnego (1933–1934) i materiały na budowę domku ZHP (1937)[9]. Był członkiem m.in. zarządu diecezjalnego Stowarzyszenia Młodzieży Katolickiej w Częstochowie, Powiatowej Rady Szkolnej, Urzędu Rozjemczego Powiatowego, członkiem honorowym Związku Inwalidów Wojska Polskiego, wiceprezesem Ochotniczej Straży Pożarnej w Zawierciu, radcą Izby Handlowo-Przemysłowej w Sosnowcu[10]. Był sadownikiem i popularyzatorem sadownictwa[11]. Kolekcjonował obrazy Jacka Malczewskiego, które udostępniał na wystawy[12][13].

Po wybuchu II wojny światowej został zmuszony do opuszczenia swojej posiadłości przy ulicy 3 Maja i zamieszkał na Stawkach. Zmarł w 1940 roku; został pochowany na cmentarzem rzymskokatolickim w Zawierciu[14]. W 2006 roku uchwałą Rady Miasta został uhonorowany tytułem „Zasłużony dla Zawiercia”[15].

Przypisy

  1. 1 2 Monografia Zawiercia, s. 627.
  2. Monografia Zawiercia, s. 629–630.
  3. Martyna Urban, 5 niezwykłych osobistości z Zawiercia cz. II [online], Jura24, 29 kwietnia 2021 [dostęp 2022-08-04].
  4. Zdzisław Kluźniak, Stanisław Holenderski - przemysłowiec i filantrop [online], Dawne Zawiercie [dostęp 2022-08-04].
  5. Iwona Kuźniak, Tropem wielkich [online], Zawiercie Nasze Miasto, 27 czerwca 2003 [dostęp 2022-08-04].
  6. 1 2 Cmentarze Zagłębia Dąbrowskiego i ziemi zawierciańskiej, s. 58.
  7. Zawiercie. Studium monograficzne, s. 331.
  8. Monografia Zawiercia, s. 628.
  9. Monografia Zawiercia, s. 628–629.
  10. Monografia Zawiercia, s. 629.
  11. Monografia Zawiercia, s. 630.
  12. „By skreślić historię naszych zbiorów”, s. 604.
  13. Jacek Malczewski - katalog wystawy TPSP w Krakowie 1939 r. [online], Polski Dom Aukcyjny, 20 stycznia 2015 [dostęp 2022-08-04].
  14. Monografia Zawiercia, s. 630.
  15. Stanisław Holenderski [online], Jura-Pilica.com [dostęp 2022-08-04].

Bibliografia

  • Jerzy Abramski, Cmentarze Zagłębia Dąbrowskiego i ziemi zawierciańskiej, Zawiercie: Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskiej, 1998, ISBN 83-905651-2-9.
  • Jerzy Abramski, Zawiercie. Studium monograficzne, Zawiercie: Miejski Ośrodek Kultury „Centrum”, 1994, ISBN 83-902833-0-1.
  • Monografia Zawiercia, Zawiercie: Towarzystwo Miłośników Ziemi Zawierciańskiej, 2003, ISBN 83-905651-5-3.
  • Tomasz F. de Rosset, „By skreślić historię naszych zbiorów”. Polskie kolekcje artystyczne, Toruń: Wydawnictwo Naukowe Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, 2021, ISBN 978-83-231-4535-6.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.