wieś | |
Kościół pw. św. Łukasza | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Powiat | |
Gmina | |
Liczba ludności (2021) |
330[1] |
Strefa numeracyjna |
44 |
Kod pocztowy |
26-330[2] |
Tablice rejestracyjne |
EOP |
SIMC |
0558096[3] |
Położenie na mapie gminy Żarnów | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa łódzkiego | |
Położenie na mapie powiatu opoczyńskiego | |
51°13′51″N 20°02′36″E/51,230833 20,043333[4] |
Skórkowice – wieś w Polsce, położona w województwie łódzkim, w powiecie opoczyńskim, w gminie Żarnów[5][3].
W skład sołectwa Skórkowice wchodzą także wsie Poręba i Skumros[6].
Wieś jest siedzibą rzymskokatolickiej parafii św. Łukasza w Skórkowicach[7].
Części wsi
SIMC | Nazwa | Rodzaj |
---|---|---|
0558104 | Chorzew | część wsi |
0558110 | Dwór | część wsi |
0558133 | Niwa | przysiółek |
0558127 | Piaski | część wsi |
Historia i zabytki
Nazwa miejscowości pochodzi od rodu Skórkowskich, szlachty będącej właścicielami folwarku Skórkowice. W 1784 r. miejscowość administracyjnie należała do powiatu opoczyńskiego w województwie sandomierskim i była własnością Jana Sariusza Skórkowskiego, chorążego opoczyńskiego.
W okresie I wojny światowej przez okolice Skórkowic przebiegał front rosyjsko-austriacki. W okresie międzywojennym znajdowała się tu szkoła powszechna, po II wojnie światowej szkoła podstawowa. W Skórkowicach stoi murowany kościół pw. św. Łukasza, wzniesiony w XVII stuleciu, w stylu klasycystycznym. Świątynia ta była później wielokrotnie przebudowywana – z pierwotnej budowli do dziś przetrwało prezbiterium oraz kaplica na planie kwadratu z kopułą i kryptami. We wnętrzu jednonawowej świątyni zachowały się: gotycka kamienna chrzcielnica, tablica kamienna z 1648 r. z opisem dziejów kościoła, cenne obrazy i rzeźby.
Będąc w Skórkowicach warto również zobaczyć kapliczkę cmentarną z XIX stulecia.
Zachowały się również piwnice nieistniejącego już dzisiaj dworu, wzniesionego w XVII lub XVIII stuleciu, sklepione kolebkowo – jedna z nich podparta jest dwoma okrągłymi filarami.
Podczas okupacji hitlerowskiej, w styczniu 1942 roku Niemcy utworzyli getto dla żydowskich mieszkańców. Przebywało w nim około 320 Żydów. W październiku 1942 zostali wywiezieni getta w Żąrnowcu, a stamtąd do obozu zagłady Treblinka II i tam zamordowani[8].
Na zachodnim skraju wsi znajduje się rezerwat przyrodniczy Diabla Góra, ze wzniesieniem górującym nad okolicą.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa piotrkowskiego.
W Skórkowicach urodził się Mieczysław Bero (1892–1945), major piechoty Wojska Polskiego.
Przypisy
- ↑ Wieś Skórkowice w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2022-02-20] , liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1157 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22] .
- 1 2 3 GUS. Rejestr TERYT
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 123938
- 1 2 Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
- ↑ Strona gminy, sołectwa
- ↑ Opis parafii na stronie diecezji
- ↑ Geoffrey P. Megargee (red.), Encyclopedia of camps and ghettos, 1933-1945, t. II, part A, s. 312 .
Bibliografia
- Czaykowski Franciszek- Regestr Diecezjów Franciszka Czaykowskiego czyli właściciele ziemscy w Koronie 1783-1784. Warszawa 2006.