Mieczysław Bero
major piechoty major piechoty
Data i miejsce urodzenia

7 lipca 1892
Skórkowice

Data i miejsce śmierci

13 kwietnia 1945
Gardelegen

Przebieg służby
Siły zbrojne

Armia Imperium Rosyjskiego
Wojsko Polskie
Armia Krajowa

Jednostki

22 pułk piechoty

Stanowiska

II zastępca dowódcy pułku

Główne wojny i bitwy

I wojna światowa
wojna polsko-bolszewicka
II wojna światowa
kampania wrześniowa

Odznaczenia
Krzyż Walecznych (1920–1941, czterokrotnie) Medal Niepodległości Srebrny Krzyż Zasługi

Mieczysław Bero (ur. 7 lipca 1892[uwaga 1] w Skórkowicach, zm. 13 kwietnia 1945 w Gardelegen) – major piechoty Wojska Polskiego.

Życiorys

Urodził się w Skórkowicach, w powiecie opoczyńskim, w rodzinie Józefa i Antoniny Gołębiowskiej[3].

Do Wojska Polskiego został przyjęty z byłych Korpusów Wschodnich i byłej armii rosyjskiej[4]. Służył w 22 Pułku Piechoty[5][6][7]. 3 maja 1922 został zweryfikowany w stopniu kapitana ze starszeństwem z 1 czerwca 1919 i 1860. lokatą w korpusie oficerów piechoty[8]. Z dniem 26 lutego 1925 został przeniesiony do Korpusu Ochrony Pogranicza[9][10] i przydzielony do 16 Baonu Granicznego na stanowisko dowódcy kompanii granicznej KOP „Lenin”[3]. W 1929 został przydzielony do Batalionu Szkolnego KOP w Osowcu na stanowisko dowódcy 1. doskonalenia podoficerów zawodowych[11].

27 stycznia 1930 został mianowany majorem ze starszeństwem z 1 stycznia 1930 i 95. lokatą w korpusie oficerów piechoty[12]. W marcu tego roku został przeniesiony z KOP do Baonu Podchorążych Rezerwy Piechoty Nr 10 w Gródku Jagiellońskim na stanowisko zastępcy dowódcy batalionu[13]. W marcu 1931 został przeniesiony do 26 Pułku Piechoty we Lwowie (od 1934 w Gródku Jagiellońskim) na stanowisko dowódcy batalionu[14][15]. W kwietniu 1934 został przesunięty na stanowisko kwatermistrza[16]. W 1938 wrócił do 22 pp w Siedlcach na stanowisko II zastępcy dowódcy pułku (kwatermistrza)[3][17].

W czasie okupacji niemieckiej ukrywał się w Warszawie. Był członkiem Związku Walki Zbrojnej, a następnie Armii Krajowej[18].

13 maja 1943 został osadzony w obozie koncentracyjnym Auschwitz[19], 9 września 1944 przeniesiony do Buchenwaldu[20], a później do Mittelbau-Dora[20]. 13 kwietnia 1945 został ewakuowany do Gardelegen i tam zamordowany.

Mieczysław Bero w październiku 1925 zawarł związek małżeński z Zofią Pszczółkowską (1900–1986), z którą miał dwóch synów: Macieja (1927–2009) i Krzysztofa (ur. 1933)[21].

Ordery i odznaczenia

Uwagi

  1. ↑ W styczniu 1934 ogłoszono sprostowanie daty urodzenia mjr. Mieczysława Bero z „ur. 25 sierpnia 1892” na „7 lipca 1892”[1][2].

Przypisy

  1. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 26 stycznia 1934 roku, s. 27.
  2. 1 2 Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 22.
  3. 1 2 3 Latour 1998 ↓, s. 3.
  4. ↑ Wykaz oficerów 1920 ↓, s. 7.
  5. ↑ Spis oficerów 1921 ↓, s. 88, 553.
  6. ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 188, 421.
  7. ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 177, 364.
  8. ↑ Lista starszeństwa 1922 ↓, s. 69.
  9. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 75 z 21 lipca 1925 roku, s. 398.
  10. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 132, 199.
  11. ↑ Bereza i Szczepański 2014 ↓, s. 60.
  12. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 2 z 28 stycznia 1930 roku, s. 24.
  13. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 8 z 31 marca 1930 roku, s. 119.
  14. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 101.
  15. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 37, 556.
  16. ↑ Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 11 z 7 czerwca 1934 roku, s. 150.
  17. ↑ Rybka i Stepan 2006 ↓, s. 574.
  18. ↑ Latour 1998 ↓, s. 4.
  19. ↑ Straty ↓, numer obozowy „121377”.
  20. 1 2 Straty ↓, numer obozowy „87960”.
  21. ↑ Latour 1998 ↓, s. 3, 5-6.
  22. ↑ Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 37.
  23. ↑ M.P. z 1933 r. nr 131, poz. 172 „za pracę w dziele odzyskania niepodległości”.
  24. ↑ M.P. z 1926 r. nr 252, poz. 706 „za zasługi położone około zabezpieczenia granic Państwa”.
  25. ↑ Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 132.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.