Sara Doron (1981) | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
3 listopada 2010 |
Minister bez teki w II rządzie Begina oraz I rządzie Szamira | |
Okres |
od 5 lipca 1983 |
Przynależność polityczna | |
Poseł do Knesetu | |
Okres |
od 13 czerwca 1977 |
Przynależność polityczna |
Sara Doron (hebr.: שרה דורון, ang.: Sarah Doron, ur. 20 maja 1922 w Kownie, zm. 3 listopada 2010 w Tel Awiwie) – izraelska działaczka społeczna i polityk, w latach 1983–1984 minister bez teki, w latach 1977–1992 poseł do Knesetu z listy Likudu.
Życiorys
Urodziła się 20 maja 1922 w Kownie, ówczesnej stolicy Litwy. W 1933 wyemigrowała do stanowiącej brytyjski mandat Palestyny. W Tel Awiwie ukończyła szkołę średnią[1].
Działała w ruchu skautowskim. Była członkiem rady miejskiej Tel Awiwu i przewodniczącą miejskiej komisji edukacji. Była także przewodniczącą rady dyrektorów funduszu edukacyjnego Gahelet oraz organizacji liberalnych kobiet[1]. Działała także w największej izraelskiej organizacji opieki zdrowotnej Kupat Holim Maccabi, której przewodniczącą była w latach 1988–2010. W sierpniu 2010 została jej honorową przewodniczącą[2][3][4].
W polityce związała się z Partią Liberalną[5], a po jej połączeniu z Herutem i innymi partiami została działaczką Likudu. W wyborach parlamentarnych w 1977, które pierwszy raz w historii kraju przyniosły zwycięstwo prawicy, dostała się do izraelskiego parlamentu z listy tego ugrupowania. W dziewiątym Knesecie przewodniczyła podkomisji ds. zamknięcia szpitala położniczego w Tel Awiwie oraz zasiadała w komisjach pracy i polityki społecznej oraz edukacji i kultury. W 1981 uzyskała reelekcję, a w Knesecie X kadencji była członkiem trzech komisji parlamentarnych: spraw wewnętrznych i środowiska; pracy i polityki społecznej oraz budownictwa[1].
5 lipca 1983 została dokooptowana do drugiego rządu Menachema Begina jako minister bez teki[6]. Pozostała na stanowisku również po zmianie premiera i powołaniu 10 października rządu Icchaka Szamira. Funkcję pełniła do końca kadencji rządu – 13 września 1984[7]. Zajmowała się sprawami równościowymi i prawami kobiet. Za swoją działalność była chwalona przez organizacje kobiece[8]. Była trzecią kobietą, która została ministrem w izraelskim rządzie – po Goldzie Meir (1949) oraz Szulammit Alloni (1974)[9].
Po raz trzeci zdobyła mandat poselski w wyborach w sierpniu 1984. W jedenastym Knesecie zasiadała w komisjach: spraw zagranicznych i obrony; spraw gospodarczych oraz budownictwa. Po reelekcji w 1988 w kolejnej kadencji parlamentu stała na czele komisji specjalnej ds. statusu kobiet. Należała także do komisji budownictwa oraz spraw zagranicznych i obrony. W 1991 była członkiem izraelskiej delegacji na konferencję pokojową w Madrycie, która miała być pierwszym krokiem ku rozwiązaniu konfliktu izraelsko-palestyńskiego. W 1992 utraciła miejsce w parlamencie[1].
Zmarła 3 listopada 2010[1] w Tel Awiwie, w wieku osiemdziesięciu ośmiu lat. Została pochowana na cmentarzu Jarkon w Tel Awiwie[2][3][10].
Życie prywatne
Z mężem Aharonem miała córkę Dafnę, doczekała się dwojga wnuków[2][4].
Przypisy
- 1 2 3 4 5 Sara Doron (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- 1 2 3 Była minister Sara Doron zmarła w wieku 88 lat. Jedi’ot Acharonot. [dostęp 2019-07-02]. (hebr.).
- 1 2 Była minister Sara Doron odeszła w wieku 88 lat. Walla!. [dostęp 2019-07-02]. (hebr.).
- 1 2 Former minister Sarah Doron dies at 88. The Jerusalem Post. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ Binjamin Netanjahu: PM Netanyahu’s Speech at the 40 Signatures Knesset Discussion. gov.il. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ Government 19. knesset.gov.il. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ Government 20. knesset.gov.il. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ Ja’el Jiszaj: Between the Flag and the Banner: Women in Israeli Politics. Nowy Jork: State University of New York Press, 1997, s. 79.
- ↑ How Many Women Have Served in the Israeli Cabinet?. Israel Democracy Institute. [dostęp 2019-07-03]. (ang.).
- ↑ Była minister Sara Doron zmarła w wieku 88 lat. Ha-Arec. [dostęp 2019-07-02]. (hebr.).