Rondo
‘Rondo’
Ilustracja
Winogrona rondo
Gatunek

Krzyżówka międzygatunkowa winorośli

Inne nazwy

GM 6494-5

Najstarsza nazwa

Geisenheim 6494-5

Hodowca

Helmut Becker

Rok wyhodowania

1964

Pochodzenie

Czechy/Niemcy[1][2]

Ważne regiony uprawy

Anglia, Polska

Identyfikator VIVC

14308[3]

Przeznaczenie owoców

wino

Kolor skórki

granatowoczarny

Charakterystyczne aromaty

czereśnie, borówki, maliny

Cechy uprawowe
Dojrzewanie

przełom września i października

Klimat uprawy

chłodne rejony

Mrozoodporność

–23 °C[4][5]

Preferowane gleby

średniej klasy

Min. suma temp. (SAT)

2450-2550

GDDC

950 -1050

Rondo – mieszaniec niespecyficzny odmian winorośli Zarya Severa × Saint Laurent[4][6]. Krzyżowania odmian dokonał w 1964 roku czeski hodowca prof. Vilém Kraus, a selekcję przeprowadził w Niemczech prof. Helmut Becker. W 1997 roku jedną wyróżniającą się roślinę oznaczoną symbolem Gm 6494-5 rozpowszechniono pod nazwą rondo[1][2]. W 1999 roku rondo zostało mimo udziału genów winorośli amurskiej zarejestrowane jako odmiana winorośli właściwej (Vitis vinifera)[3][6].

Charakterystyka

Rondo – liście

Wzrost krzewu silny. Jest średnio wrażliwy na mróz i na choroby. Jego odporność na mróz maleje pod wpływem odwilży zimą. Dobrze plonuje w chłodnym klimacie przy stabilnej temperaturze zimą[4][5]. Liście średniej wielkości, 3-klapowe, z ostrymi ząbkami i nerwami w zagłębieniach blaszki liściowej, charakterystycznymi dla winorośli amurskiej (Vitis amurensis)[4]. Grona średniej wielkości, rozgałęzione, jagody kuliste, średniej wielkości, granatowoczarne, miąższ zabarwiony[6][4].

Fenologia

Wiosenną wegetację rozpoczyna wcześnie. Jagody wybarwiają się bardzo wcześnie[4] i dojrzewają dość wcześnie, pod koniec września, zależnie od lokalizacji. W polskich warunkach klimatycznych wymaga okrywania na zimę. Pąki wytrzymują spadki temperatur do –23 °C[5][7].

Choroby

Odmiana o średniej odporności na choroby grzybowe[4]. Jest wrażliwsza na mączniaka prawdziwego niż na mączniaka rzekomego[6].

Cięcie

Zalecane sznury poziome z krótkimi łozami zawierającymi 4-5 pąków lub średnio długimi na 6-8 pąków. Wskazane jest systematyczne przerzedzanie nadmiernie zagęszczającego się krzewu[4].

Parametry dojrzewania

  • Kolekcja polowa, Skierniewice 2009, termin zbioru – 21 września: masa gron 167 g; masa jagody 2,64 g; zawartość ekstraktu w jagodach określana refraktometrem – 19,8%[4].
  • Kolekcja polowa, Skierniewice 2012, termin zbioru – 18 września: plon: 0,65 kg/krzew; masa grona 144 g; masa jagody 2,62 g; ekstrakt: 18,8%[8].

Wino

Wino opisywane jest jako dobrej[1][4] lub bardzo dobrej[5] jakości, dość cierpkie, barwy ciemnej[4], rubinowej, o przyjemnym czereśniowym aromacie[5]. Profil wina podobny do win z czystych odmian winorośli właściwej przyczynił się do oficjalnej rejestracji[6]. Udaje się dobrze nawet w bardzo chłodnych, jak na winiarskie standardy okolicach[1][6].

Rozpowszechnienie

Rondo było trzecią co do ważności odmianą na wino czerwone w winnicach brytyjskich w 1999 roku, z 39 ha upraw[6]. Wino rondo bywa oferowane tam po starzeniu w beczkach dębowych[6]. Odmiana jest uprawiana także w Niemczech, Holandii, Belgii, Szwecji i Polsce[6] (m.in. w południowo-wschodniej Polsce oraz na ziemi lubuskiej i u stóp Gór Kaczawskich[9]). W 2010 była z ledwie 20 ha upraw najpopularniejszym szczepem w Danii[6].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Wojciech Bosak: Ronda w Polsce dole i niedole. 2011-01-19. [dostęp 2015-02-28].
  2. 1 2 Derek Pritchard: Vine varieties/ Rondo. UK. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  3. 1 2 Vitis International Variety Catalogue. [dostęp 2017-02-19].
  4. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 Jerzy Lisek: Winorośl w uprawie przydomowej i towarowej. Warszawa: Hortpress, 2011, s. 43,49.
  5. 1 2 3 4 5 Roman Myśliwiec: Uprawa winorośli. Polska/Kraków: Plantpress, 2012, s. 59. [dostęp 2014-02-14].
  6. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 Jancis Robinson, Julia Harding, José Vouillamoz: Wine Grapes. HarperCollinsPublishers, 2012, s. 907. ISBN 978-0-06-220636-7. (ang.).
  7. ↑ Carin Emanuelsson: Carbohydrate Storage in Buds of ‘Kerner’, ‘Solaris’, ‘Regent’ and ‘Rondo’ Grapevines. 2009. [dostęp 2015-02-28]. (ang.).
  8. ↑ Jerzy Lisek: Sad Nowoczesny “Plonowanie w 2012 r. i perspektywy”. Warszawa: Hortpress, 4/2013, s. 120–121.
  9. ↑ Ewa Wawro: Winnice w Polsce. Warszawa: Multico Oficyna Wydawnicza, 2011. ISBN 978-83-7763-043-3.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.