Suma temperatur efektywnych, suma temperatur aktywnych – suma jednostek ciepła powyżej minimum fizjologicznego, potrzebnych do rozwoju danego organizmu. Jest obliczana według wzoru:

${\displaystyle S=(T-t_{0})d}$^[1]

Gdzie: T – średnia temperatura dobowa powietrza, ${\displaystyle t_{0}}$ – zero fizjologiczne gatunku, d – liczba dni rozwoju stadium lub pokolenia.

Jest to wartość orientacyjna, pozwalająca przybliżyć termin pojawienia się danego stadium rozwojowego lub rozwój całego pokolenia danego gatunku owadów, a także osiągania poszczególnych faz rozwojowych w przypadku roślin. Próg termiczny, od którego liczona jest suma temperatur, jest uzależniony od organizmu^[2]. Dla obliczenia wylotu omacnicy prosowanianki temperaturą graniczną jest 8 °C, jednak dla rozwoju jej rośliny żywicielskiej – kukurydzy, która jest wybitnie ciepłolubna, stosuje się temperaturę 10 °C^[2], a na przykład dla jabłoni, która pochodzi z klimatu umiarkowanego, najlepsze wyniki uzyskuje się, stosując 0 °C jako bazę do obliczeń^[3].

W polskim piśmiennictwie, jest ona utożsamiana z angielskim terminem growing degree-day (GDD), zwanym też stopniodniami^[4].

Obliczanie sumy temperatur aktywnych wykorzystuje się także do oceny jakości jagód winorośli oraz klasy wina w danym roku wegetacyjnym^[5], wyznaczania optymalnego terminu zbioru owoców^[3], oceny wpływu czynników klimatycznych i pogodowych na plonowanie i jakość plonu roślin^[6][7].

Przypisy