Lubiaszów
rezerwat leśny
Państwo

 Polska

Województwo

 łódzkie

Mezoregion

Równina Piotrkowska[1]

Data utworzenia

1958

Akt prawny

M.P. z 1958 r. nr 95, poz. 520 oraz M.P. z 1984 r. nr 15, poz. 107, § 4

Powierzchnia

202,49 ha

Ochrona

czynna

Położenie na mapie powiatu piotrkowskiego
Mapa konturowa powiatu piotrkowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Lubiaszów”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, w centrum znajduje się punkt z opisem „Lubiaszów”
Położenie na mapie województwa łódzkiego
Mapa konturowa województwa łódzkiego, blisko centrum po prawej na dole znajduje się punkt z opisem „Lubiaszów”
Ziemia51°25′36″N 19°52′15″E/51,426667 19,870833

Rezerwat przyrody Lubiaszów – leśny rezerwat przyrody położony na terenie gmin Sulejów i Wolbórz, w powiecie piotrkowskim, w województwie łódzkim[2], w pobliżu miejscowości Lubiaszów. Znajduje się w granicach Sulejowskiego Parku Krajobrazowego wchodzącego w skład zespołu Nadpilicznych Parków Krajobrazowych[3].

Jest to rezerwat leśny o powierzchni 202,49 ha[2][4]. Utworzony został w 1958 roku w celu zachowania fragmentu lasu mieszanego z dużym udziałem jodły, która stanowi pozostałość lasu pierwotnego na Wyżynie Łódzkiej z licznymi roślinami objętymi ochroną gatunkową. Ochronie podlega najlepiej zachowany w tej części Polski obszar roślinności leśnej zróżnicowany na cztery typy fitocenoz: grąd jodłowy, grąd typowy, świetlista dąbrowa i dębowo-jodłowy bór mieszany, z czego najważniejszy jest tzw. „czarny las”, czyli grąd jodłowy. W rezerwacie występują stare drzewostany jodły w wieku do 150 lat, o wysokości ponad 35 m; grupa modrzewia polskiego w wieku 140 lat o wysokości 40 m oraz 200-letnie dęby. Wszystkie z tych drzew spełniają kryteria pomników przyrody. Flora naczyniowa rezerwatu liczy około 350 gatunków w tym duża część gatunków roślin chronionych. Zalicza się do nich między innymi: bluszcz pospolity, barwinek pospolity, kopytnik, lilia złotogłów, naparstnica zwyczajna, orlik pospolity, pluskwica europejska, wawrzynek wilczełyko, storczyki i widłaki. Cały ekosystem rezerwatu jest interesującym terenem badań nad ekologią biocenoz leśnych oraz rolą w środowisku licznych gatunków roślin i zwierząt.

Według obowiązującego planu ochrony ustanowionego w 2011 roku, obszar rezerwatu objęty jest ochroną czynną[2][5].

Przypisy

  1. ↑ Jerzy Kondracki: Geografia regionalna Polski. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 199. ISBN 83-01-12479-2.
  2. 1 2 3 Rezerwat przyrody Lubiaszów. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-06-12].
  3. ↑ Rezerwaty przyrody. [w:] Sulejowski Park Krajobrazowy [on-line]. Zespół Parków Krajobrazowych Województwa Łódzkiego. [dostęp 2019-05-01].
  4. ↑ Powiększony w roku 1984, wcześniej według aktu powołującego 68,84 ha
  5. ↑ Zarządzenie Nr 22/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Łodzi z dnia 31 marca 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Lubiaszów”. [w:] Dz. Urz. Województwa Łódzkiego Nr 102, poz. 863 [on-line]. 2011-04-14. [dostęp 2019-05-01].

Bibliografia

  • Rezerwaty Ziemi Piotrkowskiej Wyd. ZNPK Moszczenica 1998.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.