Góra św. Wawrzyńca
Ilustracja
rezerwat stepowy
Państwo

 Polska

Województwo

 kujawsko-pomorskie

Mezoregion

Pojezierze Chełmińskie

Data utworzenia

1962

Akt prawny

M.P. z 1962 r. nr 68, poz. 317

Powierzchnia

0,75 ha

Ochrona

ścisła 0,15 ha
czynna 0,60 ha[1]

Położenie na mapie gminy wiejskiej Chełmno
Mapa konturowa gminy wiejskiej Chełmno, po lewej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Góra św. Wawrzyńca”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, u góry znajduje się punkt z opisem „Góra św. Wawrzyńca”
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego
Mapa konturowa województwa kujawsko-pomorskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Góra św. Wawrzyńca”
Położenie na mapie powiatu chełmińskiego
Mapa konturowa powiatu chełmińskiego, po lewej znajduje się punkt z opisem „Góra św. Wawrzyńca”
Ziemia53°19′38″N 18°22′56″E/53,327222 18,382222

Rezerwat przyrody Góra św. Wawrzyńca – rezerwat stepowy o powierzchni 0,75 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie chełmińskim, gminie Chełmno[1].

Lokalizacja

Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Pojezierze Chełmińskie. Znajduje się na północny zachód od drogi wojewódzkiej Unisław-Chełmno, w pobliżu miejscowości Kałdus. Obejmuje wał obronny dawnego grodziska na krawędzi doliny Wisły.

Rezerwat jest położony w obrębie Chełmińskiego Parku Krajobrazowego.

Charakterystyka

W rezerwacie ścisłą ochroną objęto wał ziemny dawnego grodziska prasłowiańskiego oraz fragment zbocza doliny Wisły. Gród wzmiankowany w 1065 i 1222 r. jest jedną z najstarszych osad słowiańskich na ziemi chełmińskiej. W 1217 r. został spalony przez pogańskich Prusów. W 1232 r. Krzyżacy założyli własny gród warowny ok. 2 km na północ w rejonie dzisiejszej wsi Starogród, zaś dawna osada słowiańska została opuszczona. W 1249 r. w Starogrodzie istniał już murowany zamek, a od 1233 r. miasto (Chełmno), które po kilku latach przeniesiono na obecne miejsce. Murowaną warownię rozebrano w latach 90. XVIII wieku[2].

Głównym zbiorowiskiem roślinnym, dla którego utworzono rezerwat, jest rzadko spotykany zespół pięciornika piaskowego i ostnicy włosowatej. Stanowisko muraw kserotermicznych ma tutaj charakter wtórny i powstało wskutek migracji roślinności wzdłuż zboczy doliny Wisły, niegdyś w znacznym stopniu odlesionych, porośniętych roślinnością stepową[3].

Obrzeża rezerwatu zajmuje roślinność drzewiasta i krzewiasta, która stopniowo opanowuje tereny zajmowane przez murawy. Są to zarośla tarniny i grochodrzewu, a także klon polny, jawor, buk zwyczajny, wiązy, brzoza, lipa i inne[4].

Z rzadkich gatunków, w runie rośnie m.in. chroniony pierwiosnek lekarski, jastrzębiec żmijowcowaty, ślazówka turyngska oraz wiele innych roślin łąkowych[5].

Szlaki turystyczne

Przez otulinę rezerwatu przebiega szlak turystyczny żółty pieszy szlak turystyczny „Rezerwatów Chełmińskich” Bydgoszcz Fordon – Chełmno (48 km)[6]. Podążając nim pieszo lub rowerem można zwiedzić rezerwaty rozlokowane na prawym zboczu Doliny Wisły:

  1. Wielka Kępa Ostromecka (leśny),
  2. Las Mariański (leśny),
  3. Reptowo (ornitologiczny),
  4. Linje (torfowiskowy),
  5. Płutowo (leśny),
  6. Zbocza Płutowskie (stepowy),
  7. Góra św. Wawrzyńca,
  8. Ostrów Panieński (leśny),
  9. Łęgi na Ostrowiu Panieńskim (leśny)

Zobacz też

Przypisy

  1. 1 2 Rezerwat przyrody Góra św. Wawrzyńca. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2019-01-09].
  2. ↑ Andrzej Pabian, Waldemar Rozynkowski, Zamki krzyżackie na Ziemi Chełmińskiej, Toruń: „Scriptor M&A” [etc.], 1997, ISBN 83-905595-3-6, OCLC 169945853.
  3. ↑ Góra Św. Wawrzyńca. Zespół Parków Krajobrazowych Chełmińskiego i Nadwiślańskiego. Towarzystwo Przyjaciół Dolnej Wisły. [zarchiwizowane z tego adresu (2007-10-03)].
  4. ↑ Łachowski Jerzy, Tylżanowski Tadeusz, Beil Beata: Rezerwaty i pomniki przyrody województwa bydgoskiego. Bydgoskie Towarzystwo Naukowe. Prace Wydziału Nauk Przyrodniczych, seria B, nr 13. Warszawa-Poznań 1972
  5. ↑ Charakterystyka gminy Chełmno. Urząd Gminy Chełmno. [dostęp 2019-01-10].
  6. ↑ Bykowski Włodzimierz: Weekend w drodze. Interaktywny przewodnik rowerowy okolic Bydgoszczy. Wydawnictwo Aperion. Bydgoszcz 1999 ISBN 83-911441-0-0
Widok na Basen Unisławski w Dolinie Dolnej Wisły
Widok na Basen Unisławski w Dolinie Dolnej Wisły
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.