Puchły
wieś
Ilustracja
Cerkiew prawosławna pw. Opieki Matki Bożej
Państwo

 Polska

Województwo

 podlaskie

Powiat

hajnowski

Gmina

Narew

Liczba ludności (2011)

42[1][2]

Strefa numeracyjna

85

Kod pocztowy

17-210[3]

Tablice rejestracyjne

BHA

SIMC

0036529[4]

Położenie na mapie gminy Narew
Mapa konturowa gminy Narew, po lewej znajduje się punkt z opisem „Puchły”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Puchły”
Położenie na mapie województwa podlaskiego
Mapa konturowa województwa podlaskiego, po prawej nieco na dole znajduje się punkt z opisem „Puchły”
Położenie na mapie powiatu hajnowskiego
Mapa konturowa powiatu hajnowskiego, u góry nieco na lewo znajduje się punkt z opisem „Puchły”
Ziemia52°54′58″N 23°24′26″E/52,916111 23,407222[5]

Puchły (białorus. Пухлы[6]) – wieś w Polsce położona w województwie podlaskim, w powiecie hajnowskim, w gminie Narew w dolinie rzeki Narew[4][7].

Droga przez wieś
Prawosławne krzyże wotywne

Miejscowość jest siedzibą prawosławnej parafii Opieki Matki Bożej, stanowiąc ważny punkt na mapie sanktuariów w Polsce. W okazałej cerkwi parafialnej znajduje się szczególnie czczona wśród prawosławnej ludności Podlasia ikona Matki Bożej Opiekuńczej, która w XV wieku miała objawić się na lipie jednemu z mieszkańców (wiekowy odrost zbawiennego drzewa rośnie do dziś przy cerkwi w Puchłach).

Zabytki

Historia

Dnia 5 sierpnia 1863 roku w rejonie folwarku Puchły rozegrała się potyczka pomiędzy powstańcami a kozackim podjazdem. W potyczce zginął kozacki esauł 5. Dońskiego Pułku Kozaków, Andrej Prusakow.

W 1882 r. we wsi urodził się prawosławny święty męczennik za wiarę ks. Jarosław Jamski (Sawicki), a od miejsca urodzenia nazywany Puchłowskim. Ojciec św. Jarosława był synem cerkiewnego psalmisty puchłowskiej cerkwi Opieki Matki Bożej. Po latach sowieckich prześladowań ks. Jarosław został rozstrzelany w grudniu 1937 r. na podmoskiewskim poligonie NKWD w Butowie. Został kanonizowany przez Rosyjską Cerkiew Prawosławną w 2000 roku[10].

Według Pierwszego Powszechnego Spisu Ludności, przeprowadzonego w 1921 r., Puchły były wsią, liczącą 20 domów i 109 mieszkańców (55 kobiet i 54 mężczyzn). Większość mieszkańców miejscowości, w liczbie 81 osób, zadeklarowała wówczas wyznanie prawosławne, pozostałe 28 osób zgłosiło wyznanie rzymskokatolickie. Podział religijny mieszkańców wsi odzwierciedlał ich strukturą narodowo-etniczną, gdyż 81 mieszkańców podało narodowość białoruską, a pozostałych 28 narodowość polską. W okresie międzywojennym Puchły znajdowały się w powiecie bielskim. W miejscowości funkcjonował wtedy folwark[11].

Dnia 5 lutego 1946 r. oddział polskiego niepodległościowego podziemia zbrojnego pod dowództwem Romualda Rajsa ps. „Bury” w sile około 30 osób dokonał napadu na wieś Puchły i zamordował 6 jej mieszkańców narodowości białoruskiej i wyznania prawosławnego. Zbrodnia nosi charakter czystki etnicznej[12][13][14].

W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa białostockiego.

Wieś w 2011 zamieszkiwały 42 osoby[15].

28 września 2018 r. we wsi odbył się białoruski festyn o nazwie I TAM ŻYWUĆ LUDZI, którego organizatorem było Muzeum i Ośrodek Kultury Białoruskiej w Hajnówce[16].

Inne

Miejscowość zamieszkuje mniejszość białoruska. Mieszkańcy wsi posługują się na co dzień unikalną gwarą podlaską, będącą jednym z najdalej wysuniętych na północ i zachód dialektem języka ukraińskiego[17][18][19][20]. Gwara jednak nie jest pielęgnowana przez młode pokolenie mieszkańców wsi, w związku z czym przewiduje się jej całkowite wyginięcie w najbliższej przyszłości.

W 2017 r. w Puchłach kręcono zdjęcia do polsko-amerykańskiego filmu My name is Sara[21]

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Wieś Puchły w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2021-01-16], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  2. ↑ GUS: Ludność - struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r..
  3. ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1049 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
  4. 1 2 GUS. Wyszukiwarka TERYT
  5. ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 112892
  6. ↑ Пухлы, вёска. Radzima.net. [dostęp 2016-06-21].
  7. ↑ Rozporządzenie w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
  8. ↑ Andrzej Michałowski, Alicja Sulimierska, Elżbieta Baniukiewicz: Studia i Materiały. Wykaz zabytkowych cmentarzy w Polsce. Województwo Białostockie. Warszawa: Ośrodek Ochrony Zabytkowego Krajobrazu. Narodowa Instytucja Kultury, 1996, s. 40.
  9. ↑ Rejestr zabytków nieruchomych – województwo podlaskie [online], Narodowy Instytut Dziedzictwa, 30 września 2023, s. 35 [dostęp 2015-10-22].
  10. ↑ Antonina Troc-Sosna. Święty Cerkwi rosyjskiej i polskiej. „Przegląd Prawosławny”. 3 (213), marzec 2003. Fundacja im. Księcia Konstantego Ostrogskiego. ISSN 1230-1078. [dostęp 2015-10-22].
  11. ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych.. T. 17: Województwo białostockie. Warszawa: Główny Urząd Statystyczny, 1924, s. 32 (23).
  12. ↑ Jerzy Hawryluk. Ogniem i mieczem. „Над Бугом і Нарвою”. 2 (30), 1997. Związek Ukraińców Podlasia. ISSN 1230-2759. [dostęp 2015-10-22]. (pol.).
  13. ↑ Sławomimir Iwaniuk: Białorusini i stosunki polsko-białoruskie na Białostocczyźnie w latach 1944–1956. T. I: sierpień 1944 – grudzień 1946. Cz. 2: styczeń – grudzień 1946. Białystok: Białoruskie Towarzystwo Historyczne, 1998, s. 76, 77, 90. ISBN 83-909009-5-5. [dostęp 2015-10-22].
  14. ↑ 70. rocznica mordu w Puchłach. historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com, 2016-03-05. [dostęp 2019-08-19].
  15. ↑ Wieś Puchły w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2016-09-11], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
  16. ↑ Agnieszka Tichoniuk: Puchły - i tam żywuć ludzi. hajnowka.pl, 2018-09-28. [dostęp 2019-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-19)].
  17. ↑ Kraina otwartych okiennic. ciekawepodlasie.pl. [dostęp 2019-08-19].
  18. ↑ Jerzy Hawryluk: „Kraje ruskie Bielsk, Mielnik, Drohiczyn”. Rusini-Ukraińcy na Podlaszu – fakty i kontrowersje. Kraków: Fundacja Świętego Włodzimierza Chrzciciela Rusi Kijowskiej, 1999, s. 158, 162. ISBN 83-911205-1-1.
  19. ↑ Michał Sajewicz. Nasza mowa prosta, czyli o białorusko-ukraińskiej granicy językowej na Białostocczyźnie. „Над Бугом і Нарвою”. 3, maj-czerwiec 1992. Związek Ukraińców Podlasia. ISSN 1230-2759. [dostęp 2019-08-19]. (pol.).
  20. ↑ Nad Buhom i Narwoju: Chto my je – Kim jesteśmy?. [dostęp 2019-08-19]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-08-19)].
  21. ↑ "My name is Sara" na Podlasiu. Film Commission Poland, 2018-01-26. [dostęp 2019-01-12].

Linki zewnętrzne


This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.