Pstrogłów żółtogardły

Pstrogłów żółtogardły
	Psilopogon haemacephalus
	(Statius Müller, 1776)
	Systematyka
Domena	eukarionty
Królestwo	zwierzęta
Typ	strunowce
Podtyp	kręgowce
Gromada	ptaki
Podgromada	Neornithes
Infragromada	ptaki neognatyczne
Rząd	dzięciołowe
Rodzina	tukanowate
Podrodzina	pstrogłowy
Plemię	Megalaimini
Rodzaj	Psilopogon
Gatunek	pstrogłów żółtogardły
Synonimy
	Bucco haemacephalus Statius Müller, 1776; Megalaima haemacephala (Statius Müller, 1776);
	Bucco haemacephalus Statius Müller, 1776; Megalaima haemacephala (Statius Müller, 1776);
Podgatunki
	zobacz opis w tekście
	zobacz opis w tekście
	Kategoria zagrożenia (CKGZ)
	; najmniejszej troski

Pstrogłów żółtogardły^[4] (Psilopogon haemacephalus) – gatunek małego ptaka z podrodziny pstrogłowów (Megalaiminae) w rodzinie tukanowatych (Ramphastidae). Występuje w południowej i południowo-wschodniej Azji. Nie jest zagrożony.

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżniono dziewięć podgatunków P. haemacephalus^[5]^[6]:

P. haemacephalus indicus (Latham, 1790) – północno-wschodni Pakistan, Indie i Sri Lanka do południowych Chin, Wietnamu i południowej Malezji
P. haemacephalus delicus (Parrot, 1907) – Sumatra
P. haemacephalus roseus (Dumont, 1816) – Jawa i Bali
P. haemacephalus haemacephalus (Statius Müller, 1776) – podgatunek nominatywny, Luzon i Mindoro (północne Filipiny)
P. haemacephalus celestinoi (Gilliard, 1949) – Samar, Leyte, Catanduanes i Biliran (środkowe Filipiny)
P. haemacephalus mindanensis (Rand, 1948) – Mindanao (południowe Filipiny)
P. haemacephalus intermedius (Shelley, 1891) – Guimaras, Negros, Panay (środkowe Filipiny)
P. haemacephalus cebuensis (Dziadosz & Parkes, 1984) – Cebu (środkowe Filipiny)
P. haemacephalus homochroa (Dziadosz & Parkes, 1984) – Tablas, Romblon, Masbate (środkowe Filipiny)

Proponowane podgatunki confusa i lutea, opisane z Półwyspu Indyjskiego, zostały zsynonimizowane z podgatunkiem indica^[2].

Morfologia

Długość ciała: 15–17 cm. Masa ciała: 30–55 g. Zależnie od podgatunku, głowa czerwona z czarnymi pasami lub żółta z czarnymi pasami i czerwonym czołem. U wszystkich grzbiet zielony, brzuch jasny, ciemno prążkowany.

Ekologia

Pożywienie

Żeruje na owocach różnej wielkości, od fig po mango. W locie łapie duże owady.

Młodociany osobnik podgatunku indica wyglądający z dziupli

Lęgi

Okres lęgowy długi, możliwe, że wyprowadza dwa lęgi. Składa 3 jaja, inkubacja trwa ok. 14 dni, wysiadują i samiec, i samica. Oboje rodzice opiekują się młodymi.

Status

Międzynarodowa Unia Ochrony Przyrody (IUCN) uznaje pstrogłowa żółtogardłego za gatunek najmniejszej troski (LC – least concern) nieprzerwanie od 1988 roku. Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako szeroko rozpowszechniony i pospolity. Trend liczebności populacji jest wzrostowy^[3].

Przypisy

↑ Megalaima haemacephala, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2014-03-19] (ang.).
1 2 Coppersmith Barbet (Megalaima haemacephala). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].
1 2 Psilopogon haemacephalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
↑ Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Megalaiminae Blyth, 1852 - pstrogłowy (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].
↑ D. Lepage: Pstrogłów zóltogardly (Megalaima haemacephalus) (Statius Müller, 1776). Avibase. [dostęp 2019-12-10].
↑ F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Jacamars, puffbirds, toucans, barbets, honeyguides. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).

Bibliografia

David Burni, Ben Hoare, Joseph DiCostanzo, Phil Benstead: Ptaki. Encyklopedia. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 2009, s. 320. ISBN 978-83-01-15733-3.

Linki zewnętrzne

Zdjęcia i nagrania audiowizualne. [w:] eBird [on-line]. Cornell Lab of Ornithology. (ang.).

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[itis-1] Megalaima haemacephala, [w:] Integrated Taxonomic Information System [dostęp 2014-03-19] (ang.).

[ibc-2] 1 2 Coppersmith Barbet (Megalaima haemacephala). IBC: The Internet Bird Collection. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-04-25)].

[iucn-3] 1 2 Psilopogon haemacephalus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).

[Mielczarek&Kuziemko-4] Systematyka i nazewnictwo polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Megalaiminae Blyth, 1852 - pstrogłowy (wersja: 2021-01-16). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2021-03-19].

[avibase-5] D. Lepage: Pstrogłów zóltogardly (Megalaima haemacephalus) (Statius Müller, 1776). Avibase. [dostęp 2019-12-10].

[ioc-6] F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): Jacamars, puffbirds, toucans, barbets, honeyguides. IOC World Bird List (v11.1). [dostęp 2021-03-19]. (ang.).

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]