Psalm 44 – jeden z utworów zgromadzonych w biblijnej Księdze Psalmów. W Septuagincie psalm ten nosi numer 43.

Ogólne informacje

Psalm 44 jest zaliczany do dzieł przypisywanych Synom Koracha. W tekście widzimy, że podmiot liryczny wypowiada się w 1. os. lm., jak i w 1 os. lp., co sprawia, iż dzieło faktycznie wydaje się być utworem stworzonym przez różne osoby. Niezależnie od przybranej formy i liczby dostrzegamy przekonanie podmiotu lirycznego o tym, że Bóg jest sprawcą wszelkiego zdarzenia.

Treść

Utwór jest lamentacją wygłaszaną przez wiele różnych osób. W pierwszych pięciu wersetach podmiot liryczny nawiązuje do historii, pobudzając tym samym nadzieję ludu na zbawczą interwencję Boga w czasie trudności jakie przeżywają[1]. Na podstawie własnej sprawiedliwości wobec Boga upatruje przyczyny swego wybawienia[2]. Bóg w 10 wersecie zawstydził ich, co może być symptomem braku realnej sprawiedliwości w życiu Izraela. Pojmowanie świata przez ludzi Starego Testamentu było ściśle powiązanie z przyczyną i skutkiem, winą i karą. Wszelkie nieszczęścia spotykające naród wybrany były związane z ich odstępstwami wobec Boga. Podobna sytuacja mogła mieć miejsce tutaj, niemniej psalmiści utrzymują, że nie uczynili nic złego[2]. Warto zauważyć, że od wersetu 24 podmiot liryczny kieruje w stronę Boga coraz to odważniejsze słowa. Śmiałość z jaką występują tutaj osoby mówiące może wskazywać na ich bliską relację z Bogiem[2].

Ciekawostki

  • Wersety 3–9 – możliwe, iż jest to mowa opisująca zwycięski podbój Ziemi Obiecanej[1].
  • Sela – słowo występujące siedemdziesiąt jeden razy w Księdze Psalmów. Do dziś jego znaczenie nie jest nam znane[3].
  • Zbudź się, czemu śpisz – werset 24 jest próbą nakłonienia Boga do interwencji w sytuację, jakiej znajduje się podmiot liryczny[4].

Przypisy

  1. 1 2 Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, s. 1184.
  2. 1 2 3 K. Farmer, Księga Psalmów, druga (Ps 42-72) i trzecia (Ps 73-89), [w:] Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. W.R. Farmer, Warszawa, 2001, s. 719.
  3. ↑ W.A. Beardslee, Sela, [w:] Słownik Wiedzy Biblijnej, red. B.M. Metzger, M.D. Coogan, 2004, s. 708.
  4. ↑ Budzić, [w:] Słownik Antropologii Nowego Testamentu, B. Widła, Warszawa, 2003, s. 34.

Bibliografia

  • Międzynarodowy komentarz do Pisma Świętego, red. Farmer W.R., Verbinum, Warszawa 2001.
  • Pismo Święte Starego i Nowego Testamentu najnowszy przekład z języków oryginalnych z komentarzem, Święty Paweł, Częstochowa 2009.
  • Słownik Antropologii Nowego Testamentu, Widła B., Vocatio, Warszawa 2003.
  • Słownik Wiedzy Biblijnej, red. Metzger B.M., Coogan M.D., Vocatio, Warszawa 2004.

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.