Przemysław Radzik
Ilustracja
Sędzia Przemysław Radzik w stroju urzędowym
Data i miejsce urodzenia

1 lutego 1967
Poznań

Wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie
Okres urzędowania

od lipca 2022

Wiceprezes ds. karnych Sądu Okręgowego w Warszawie
Okres urzędowania

od 21 grudnia 2020
do lipca 2022

Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych
Okres urzędowania

od 18 czerwca 2018

Prezes Sądu Rejonowego w Krośnie Odrzańskim
Okres urzędowania

od czerwca 2018
do 20 grudnia 2020

Przemysław Wiktor Radzik[1] (ur. 1 lutego 1967 w Poznaniu[2]) – polski prawnik, sędzia i wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Warszawie, były prokurator. Od 18 czerwca 2018 Zastępca Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych. Od czerwca 2023 do stycznia 2024 wiceprezes Sądu Apelacyjnego w Poznaniu.

Życiorys

W 1992 Radzik ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w Toruniu, następnie odbył trzyletnią aplikację prokuratorską[2].

Prokurator

Od 1995 prokurator Prokuratury Rejonowej w Krośnie Odrzańskim. W latach 1999–2005 pracował w VI Wydziale do spraw Przestępczości Zorganizowanej Prokuratury Okręgowej w Zielonej Górze[3]. Prowadził m.in. śledztwo w sprawie grupy przestępczej Marka K., ps. „Kawior”, która miała przemycić do Polski ponad 4 mln litrów spirytusu, powodując straty Skarbu Państwa wynoszące ponad miliard złotych; w wyniku śledztwa zatrzymano 68 osób[4][5].

W 1999 przejął do prowadzenia uprzednio zawieszone śledztwo w sprawie dokonanego w 1991 zabójstwa trzyosobowej rodziny wójta cygańskiego Waldemara Huczki w Nowej Soli. Proces zakończył się w 2005 prawomocnym skazaniem sześciu osób na kary od 5 do 25 lat pozbawienia wolności. W 2007 Sąd Najwyższy utrzymał wyroki w mocy[6][7][8][9].

Sędzia

Od 2005 Radzik był sędzią Sądu Rejonowego w Krośnie Odrzańskim[1]. W czerwcu 2018 został powołany na prezesa Sądu Rejonowego w Krośnie Odrzańskim oraz na nowo utworzone stanowisko Zastępcy Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych[10][11].

Od 1 stycznia 2019 orzekał w Sądzie Okręgowym w Warszawie w X Wydziale Karnym Odwoławczym na podstawie delegacji ministra sprawiedliwości na czas nieokreślony. 21 grudnia 2020 objął funkcję wiceprezesa ds. karnych tego sądu[12]. W marcu 2021 został powołany na urząd sędziego Sądu Apelacyjnego w Warszawie, zaś w lipcu 2022 został wiceprezesem tego sądu[13].

Jako przedstawiciel ministra sprawiedliwości był członkiem komisji egzaminacyjnej w Poznaniu – egzaminatorem z zakresu prawa karnego podczas egzaminu adwokackiego przeprowadzanego w marcu 2019[14][15]. Również jako przedstawiciel ministra sprawiedliwości przewodniczył komisji egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej z siedzibą w Zielonej Górze, powołany na dwuletnią kadencję (2019–2020)[16].

W czerwcu 2023 został delegowany na sędziego i wiceprezesa Sądu Apelacyjnego w Poznaniu[17].

15 stycznia 2024 minister sprawiedliwości wszczął procedurę odwołania Radzika z funkcji wiceprezesa Sądu Apelacyjnego w Poznaniu i zawiesił go w pełnionych czynnościach[18][19]. We wniosku skierowanym do kolegium Sądu Apelacyjnego w Poznaniu wskazano, że dalsze pełnienie przez Radzika funkcji „nie da się pogodzić z dobrem wymiaru sprawiedliwości”[20]. Kolegium pozytywnie zaopiniowało wniosek ministra sprawiedliwości, a 22 stycznia pozbawiło Radzika funkcji orzeczniczej w Sądzie Apelacyjnym w Poznaniu[21][22]. Zdaniem Radzika decyzje w jego sprawie zostały podjęte z naruszeniem prawa i nie wywołały skutków prawnych[23]. Protest w tej sprawie złożyło też Prezydium Krajowej Rady Sądownictwa[24].

Kontrowersje

Po podjęciu we wrześniu 2018 przez Radzika czynności dyscyplinarnych wobec sędziów znanych z udziału w protestach przeciwko zmianom w sądownictwie, m.in. wobec sędziów Igora Tuleyi i Bartłomieja Przymusińskiego[25], działalność Radzika jako oskarżyciela dyscyplinarnego była przedmiotem zarzutów przedstawicieli stowarzyszeń sędziowskich, w szczególności Stowarzyszenie Sędziów Polskich „Iustitia”, a także ówczesnego rzecznika praw obywatelskich Adama Bodnara[26][27].

W sierpniu 2019 ukazały się publikacje prasowe, wedle których sędzia Radzik należał do grupy mającej na celu „dyskredytować sędziów, którzy nie popierają zmian w wymiarze sprawiedliwości wprowadzonych przez rząd PiS”[28]. 26 sierpnia 2019 Radzik wraz z Michałem Lasotą, drugim Zastępcą Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych, opublikowali oświadczenie, w którym zaprzeczyli stawianym im w mediach zarzutom i zapowiedzieli wystąpienie na drogę postępowania sądowego[29].

4 grudnia 2019 główny rzecznik dyscyplinarny Piotr Schab poinformował o wszczęciu przez Radzika postępowania dyscyplinarnego przeciwko Krystianowi Markiewiczowi, prezesowi Stowarzyszenia „Iustitia”. Zarzuty przedstawione Markiewiczowi dotyczyły skierowania do sędziów sądów dyscyplinarnych „manifestu politycznego, w którym kwestionując niezależność i legalność działania (...) Krajowej Rady Sądownictwa oraz podważając konstytucyjność i apolityczność Izby Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego podżegał każdego z nich do popełnienia deliktu dyscyplinarnego”, który miałby polegać „na nierespektowaniu porządku prawnego Rzeczpospolitej Polskiej poprzez powstrzymanie się od orzekania oraz zaniechanie przedstawiania odwołań stron i akt spraw dyscyplinarnych Izbie Dyscyplinarnej Sądu Najwyższego”, a w dalszej kolejności „do zawieszania postępowań dyscyplinarnych do czasu wyjaśnienia przez Trybunał Sprawiedliwości Unii Europejskiej statusu osób powołanych na urząd sędziego w Izbie Dyscyplinarnej”[30].

W wyniku rozpoznania zażalenia Radzika na orzeczenie składu sądzącego w I instancji, Izba Dyscyplinarna Sądu Najwyższego zawiesiła w czynnościach służbowych Pawła Juszczyszyna, sędziego Sądu Rejonowego w Olsztynie, który, zgodnie z treścią zarzutu dyscyplinarnego, zakwestionował kompetencje innego sędziego do orzekania. Argumentując przed Sądem Najwyższym, Radzik stwierdził, że Juszczyszyn „występuje jako celebryta, właściwie wypowiada wojnę własnemu państwu”[31][32].

Razem z sędzią Piotrem Schabem trzykrotnie nie dopuścili do orzekania Igora Tuleyę[33]:

  • w lipcu 2021, pomimo wiążącej decyzji Trybunału Sprawiedliwości UE z dnia 15 lipca 2022[34],
  • w marcu 2022, pomimo prawomocnego wyroku Sądu Okręgowego dla Warszawy Pragi[35],
  • w sierpniu 2022, pomimo prawomocnego postanowienia sądu pracy[36].

6 kwietnia 2023, w oparciu o przeprowadzony test niezależności i bezstronności, został uznany przez Sąd Najwyższy – podobnie jak Piotr Schab – za niespełniającego kryteriów niezależności i niezawisłości z uwagi na bliskie powiązania z władzą wykonawczą[37][38].

Latem 2023 umorzył postępowania dyscyplinarne wobec sędziów z Prezydium Forum Współpracy Sędziów oraz wobec Doroty Zabłudowskiej, Moniki Frąckowiak, Sławomira Jeksy, Adama Synakiewicza, Pawła Strumińskiego, Bartłomieja Starosty, Moniki Ciemięgi i Katarzyny Kałwak[39].

We wrześniu 2023 umorzył sprawę Beaty Morawiec[40].

Życie prywatne

Żonaty z Gabrielą Zalewską-Radzik, wcześniej radcą prawnym[41], a od 10 listopada 2021 sędzią Naczelnego Sądu Administracyjnego[42].

Przypisy

  1. 1 2 Aleksander Kwaśniewski: Postanowienie Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o powołaniu do pełnienia urzędu na stanowisku sędziego. 2005-01-25. [dostęp 2018-10-29]. (pol.).
  2. 1 2 Sędzia Przemysław Radzik. Komunikaty Rzecznika Dyscyplinarnego Sędziów Sądów Powszechnych. [dostęp 2018-12-25]. (pol.).
  3. ↑ KRS nominowała sędziego Przemysława Radzika do Sądu Apelacyjnego w Warszawie [online], prawo.gazetaprawna.pl, 30 października 2020 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  4. ↑ Kończy się śledztwo w sprawie przemytu spirytusu. 2001-11-14. [dostęp 2018-11-01]. (pol.).
  5. ↑ Celnicy, strażnik więzienny i pogranicznik aresztowani za pomoc w zorganizowaniu przemytu spirytusu. 2001-10-16. [dostęp 2018-11-01]. (pol.).
  6. ↑ Michał Iwanowski: Krzyknął i skonał. 2005-01-14. [dostęp 2018-11-01]. (pol.).
  7. ↑ Alina Suworow: Kto zabił Cyganów?. 2003-08-10. [dostęp 2018-11-01]. (pol.).
  8. ↑ Dombas i carskie jajko Faberge. [dostęp 2018-11-01]. (pol.).
  9. ↑ SN utrzymał wyroki za zabójstwo romskiej rodziny. 2007-06-13. [dostęp 2018-11-01]. (pol.).
  10. ↑ Sędzia Przemysław Radzik obejmie stanowisko wiceprezesa Sądu Okręgowego w Warszawie [online], serwisy.gazetaprawna.pl, 17 grudnia 2020 [dostęp 2020-12-21] (pol.).
  11. ↑ Łukasz Woźnicki: Ziobro powołał „głównego oskarżyciela sędziów”. „Uczciwy i niepodatny na naciski”. 2018-06-22. [dostęp 2018-10-29]. (pol.).
  12. ↑ Krzysztof Sobczak, Strażnicy dyscypliny pokierują warszawskim sądem [online], Prawo.pl, 17 grudnia 2020 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  13. ↑ Krzysztof Sobczak, Rzecznicy dyscyplinarni teraz kierują stołecznym sądem apelacyjnym [online], Prawo.pl, 13 lipca 2022 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  14. ↑ Magdalena Gałczyńska: Dobre życie „dobrej zmiany”. Nowa funkcja dla rzecznika Radzika i nie tylko. Onet.pl, 2019-02-06. [dostęp 2019-05-03]. (pol.).
  15. ↑ Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 1 lutego 2019 r. w sprawie powołania Komisji Egzaminacyjnej nr 2 do przeprowadzenia egzaminu adwokackiego w 2019 r. z siedzibą w Poznaniu. Minister Sprawiedliwości, 2019-02-04. [dostęp 2019-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-03)]. (pol.).
  16. ↑ Zarządzenie Ministra Sprawiedliwości z dnia 20 marca 2019 r. w sprawie powołania Komisji Egzaminacyjnej do spraw aplikacji radcowskiej przy Ministrze Sprawiedliwości z siedzibą w Zielonej Górze. Minister Sprawiedliwości, 2019-03-21. [dostęp 2019-05-03]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-05-03)]. (pol.).
  17. ↑ Sędzia Radzik nie będzie już wiceprezesem Sądu Apelacyjnego w Warszawie [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-11-17] (pol.).
  18. ↑ Ministerstwo Sprawiedliwości wszczyna procedurę odwołania ze stanowisk prezesa i dwóch wiceprezesów Sądu Apelacyjnego w Poznaniu oraz ich zawieszeniu od dzisiaj (15.01.2024 r.) w pełnieniu czynności – Ministerstwo Sprawiedliwości – Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Sprawiedliwości [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  19. ↑ Ministerstwo Sprawiedliwości: prezes i wiceprezesi Sądu Apelacyjnego w Poznaniu zostali odwołani [online], TVN24, 20 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  20. ↑ Ministerstwo Sprawiedliwości wszczyna procedurę odwołania ze stanowisk prezesa i dwóch wiceprezesów Sądu Apelacyjnego w Poznaniu oraz ich zawieszeniu od dzisiaj (15.01.2024 r.) w pełnieniu czynności – Ministerstwo Sprawiedliwości – Portal Gov.pl [online], Ministerstwo Sprawiedliwości [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  21. ↑ Kolegium Sądu Apelacyjnego w Poznaniu poparło wniosek o odwołanie wiceprezesa Radzika [online], www.pap.pl [dostęp 2024-01-22].
  22. ↑ Odwołany sędzia Przemysław Radzik już nie będzie orzekał w Poznaniu. Jest decyzja kolegium [online], TVN24, 22 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  23. ↑ Sędzia Radzik o decyzji ministra Bodnara: nie wywołuje skutków prawnych [online], Rzeczpospolita [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  24. ↑ l, Sędzia Radzik odwołany przez ministra. KRS protestuje [online], Prawo.pl, 18 stycznia 2024 [dostęp 2024-01-22] (pol.).
  25. ↑ Ewa Ivanova: Polowanie na niepokorne togi. Sędziowie i prokuratorzy grillowani za obronę państwa prawa. Gazeta Wyborcza, 2018-09-11. [dostęp 2019-05-03]. (pol.).
  26. ↑ Uchwała Zarządu Oddziału Warszawskiego Stowarzyszenia Sędziów Polskich „Iustitia” z 28 października 2018 roku. IUSTITA, 2018-10-28. [dostęp 2019-05-03]. (pol.).
  27. ↑ Korespondencja Rzecznika Dyscyplinarnego sędziego Piotra Schaba z Rzecznikiem Praw Obywatelskich panem Adamem Bodnarem. Rzecznik Dyscyplinarny Sędziów Sądów Powszechnych, 2018-11-14. [dostęp 2019-05-03]. (pol.).
  28. ↑ Zastępca sędziowskiego rzecznika dyscypliny kandyduje do Sądu Apelacyjnego [online], Onet Wiadomości, 27 września 2019 [dostęp 2019-11-26] (pol.).
  29. ↑ Autor Przemysław Radzik, Oświadczenie Zastępców Rzecznika Dyscyplinarnego sędziów Przemysława W. Radzika i Michała Lasoty w sprawie nieprawdziwych, zniesławiających publikacji medialnych [online], Rzecznik Dyscyplinarny Sędziów Sądów Powszechnych, 26 sierpnia 2019 [dostęp 2020-02-09] (pol.).
  30. ↑ 55 zarzutów dyscyplinarnych. Sędzia Markiewicz na celowniku rzecznika dyscypliny [online], www.rmf24.pl [dostęp 2020-02-09] (pol.).
  31. ↑ Juszczyszyn zawieszony i z obniżonym wynagrodzeniem. Radzik: wypowiada wojnę własnemu państwu [online], TVN24 [dostęp 2020-02-09].
  32. ↑ Autor RDSSP- Administrator, Komunikat Rzecznika Dyscyplinarnego sędziego Piotra Schaba w sprawie wszczęcia postępowania dyscyplinarnego przeciwko Pawłowi J., sędziemu Sądu Rejonowego w Olsztynie [online], Rzecznik Dyscyplinarny Sędziów Sądów Powszechnych, 29 listopada 2019 [dostęp 2020-02-09] (pol.).
  33. ↑ Magdalena Gałczyńska: Tuleya może wrócić do pracy. Sąd Najwyższy uchylił zawieszenie sędziego. onet.pl, 2022-11-29. [dostęp 2022-11-29]. (pol.).
  34. ↑ Sędzia Tuleya chce wrócić do pracy. Jest decyzja w jego sprawie. dziennik.pl, 2021-07-24. [dostęp 2022-11-29]. (pol.).
  35. ↑ Magdalena Gałczyńska: Sędzia Tuleya nie może wrócić do pracy, choć nakazał to sąd. onet.pl, 2022-03-28. [dostęp 2022-11-29]. (pol.).
  36. ↑ Sędzia Igor Tuleya zawiadamia prokuraturę w sprawie prezesów warszawskich sądów. tvn24.pl, 2022-08-20. [dostęp 2022-11-29]. (pol.).
  37. ↑ SN: Sędzia Radzik nie zdał testu niezależności. rp.pl, 2023-04-06. [dostęp 2023-04-07]. (pol.).
  38. ↑ Rzecznik Radzik oblewa test niezależności. Decyzja Sądu Najwyższego. onet.pl, 2023-04-06. [dostęp 2023-04-07]. (pol.).
  39. ↑ Przemysław Radzik wydał serię decyzji o umorzeniu dyscyplinarek sędziów [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-11-17] (pol.).
  40. ↑ Wyborcza.pl [online], krakow.wyborcza.pl [dostęp 2023-11-17].
  41. ↑ Żona zastępcy rzecznika dyscyplinarnego dyrektorem warszawskiego sądu [online], TVN24 [dostęp 2022-09-13] (pol.).
  42. ↑ Nominacje sędziowskie wręczone [online], Oficjalna strona Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, 10 listopada 2021 [dostęp 2021-12-21] (pol.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.