Pittosporum dasycaulon | |
Systematyka[1][2] | |
Domena | |
---|---|
Królestwo | |
Podkrólestwo | |
Nadgromada | |
Gromada | |
Podgromada | |
Nadklasa | |
Klasa | |
Nadrząd | |
Rząd | |
Rodzina |
pospornicowate |
Nazwa systematyczna | |
Pittosporaceae R.Br. in M. Flinders Voy. Terra Austral. 2: 542. 19 Jul 1814[3] | |
Typ nomenklatoryczny | |
Pittosporum Banks ex Gaertn[3]. |
Pospornicowate (Pittosporaceae R.Br.) – rodzina roślin należąca do rzędu selerowców. Obejmuje 7[4]–9[5][6] rodzajów drzew, krzewów, sporadycznie również zdrewniałych roślin pnących (lian) z obszarów Starego Świata (Afryka Środkowa i Południowa, o klimacie tropikalnym i umiarkowanym (jeden gatunek – Pittosporum coriaceum izolowany na Wyspach Kanaryjskich), Azja Południowa i Wschodnia, Australia i Oceania), przy czym największa różnorodność występuje w Australii[7]. Z nasion Pittosporum resiniferum pozyskuje się olej palący się jasnym płomieniem, wykorzystywany do oświetlania pomieszczeń w Azji Południowo-Wschodniej. Drewno Hymenospermum flavum wykorzystywane jest w meblarstwie, a Pittosporum undulatum do wyrobu kijów golfowych (gatunek został rozprzestrzeniony i w wielu obszarach jest inwazyjny). Liczne gatunki uprawiane są jako ozdobne ze względu na pachnące kwiaty i ozdobne ulistnienie: Billaderia heterophylla, Pittosporum crassifolium, P. eugenioides, P. tenuifolium, pospornica japońska P. tobira, pospornica falista P. undulatum, Bursaria spinosa i Hymenospermum flavum[4].
Morfologia
- Pokrój
- Drzewa, krzewy i pnącza zawierająca rozmaicie zabarwiony sok mleczny, często też olejki eteryczne, stąd pachnące po roztarciu. Pędy czasem cierniste, u roślin wspinających się owijają się wokół podpór w kierunku przeciwnym do ruchu wskazówek zegara[4].
- Liście
- Pojedyncze, twarde do skórzastych[7], zimozielone. Rozwijają się na pędach skrętolegle lub w okółkach. Przylistków brak. Blaszka całobrzega, często też falista, piłkowana[4].
- Kwiaty
- Obupłciowe, rzadziej jednopłciowe z kwiatami żeńskimi i męskimi na oddzielnych roślinach. Kwiaty pojedyncze lub zebrane w kwiatostany w formie wierzchotki lub wiechy. Zwykle promieniste, rzadziej nieco grzbieciste (Cheiranthera). Działek kielicha jest 5 wolnych lub częściowo zrośniętych, odpadających. Płatków korony jest 5 częściowo zrośniętych lub wolnych. Pręcików jest 5. Zalążnia górna, złożona z 2, rzadziej 3–5 owocolistków, tworzących najczęściej pojedynczą komorę. Szyjka słupka pojedyncza, zwieńczona mokrym znamieniem[4].
- Owoce
- Suche torebki lub mięsiste jagody[4].
Systematyka
W dawniejszych systemach rodzina sytuowana była w obrębie różowców Rosales ze względu na budowę kwiatów. Dokładniejsze analizy, w tym molekularne, wykazały, że rodzina spokrewniona jest z kladem obejmującym araliowate i selerowate, z którymi ostatniego wspólnego przodka miała przed 41–48 milionami lat. W efekcie w nowszych systemach stanowi jedną z rodzin rzędu selerowców Apiales. Problematyczny i wymagający dalszych badań jest podział rodziny na rodzaje[4].
- Pozycja systematyczna według APweb (aktualizowany system APG IV z 2016)
selerowce |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
- Auranticarpa L.W.Cayzer, Crisp & I.Telford
- Bentleya E.M.Benn.
- Billardiera Sm.
- Bursaria Cav.
- Cheiranthera A.Cunn. ex Lindl.
- Hymenosporum R.Br. ex F.Muell.
- Marianthus Hügel
- Pittosporum Banks ex Gaertn. – pospornica[8]
- Rhytidosporum F.Muell.
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- ↑ Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2021-03-05] (ang.).
- 1 2 James L. Reveal: Indices Nominum Supragenericorum Plantarum Vascularium – P. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
- 1 2 3 4 5 6 7 Maarten J.M. Christenhusz, Michael F. Fay, Mark W. Chase: Plants of the World. Richmond UK, Chicago USA: Kew Publishing, Royal Botanic Gardens, The University of Chicago Press, 2017, s. 627–628. ISBN 978-1-842466346.
- 1 2 Genera of Pittosporaceae. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN) [on-line]. United States Department of Agriculture. [dostęp 2013-04-07]. (ang.).
- 1 2 Pittosporaceae R.Br.. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2021-11-02].
- 1 2 Kirsten Albrecht Llamas: Tropical Flowering Plants. A Guide to Identification and Cultivation. Portland: Timber Press, 2003, s. 313. ISBN 0-88192-585-3. (ang.).
- ↑ Słownik nazw roślin obcego pochodzenia łacińsko-polski i polsko-łaciński. Ludmiła Karpowiczowa (red.). Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 1973, s. 113.