Pomocnik baldaszkowy | |||
Systematyka[1][2] | |||
Domena | |||
---|---|---|---|
Królestwo | |||
Podkrólestwo | |||
Nadgromada | |||
Gromada | |||
Podgromada | |||
Nadklasa | |||
Klasa | |||
Nadrząd | |||
Rząd | |||
Rodzina | |||
Rodzaj |
pomocnik | ||
Nazwa systematyczna | |||
Chimaphila Pursh Fl. Amer. Sept. 1: 279, 300. Dec (sero) 1813-Jan 1814 | |||
Typ nomenklatoryczny | |||
Chimaphila maculata (L.) Pursh (Pyrola maculata L.)[3] | |||
Synonimy | |||
|
Pomocnik (Chimaphila) – rodzaj roślin należących do rodziny wrzosowatych (Ericaceae). Obejmuje 5 gatunków[5][4]. Zasięg rodzaju obejmuje wszystkie kontynenty na półkuli północnej pod wpływem klimatu umiarkowanego. 2n = 26[5].
Rozmieszczenie geograficzne
Rodzaj występuje w Europie, Azji i Ameryce Północnej. Na wszystkich tych kontynentach rośnie pomocnik baldaszkowy Ch. umbellata. W Azji wschodniej obecne są dwa gatunki (Ch. japonica i Ch. monticola). Także dwa gatunki rosną w Ameryce Północnej – Ch. menziesii występuje w zachodniej części kontynentu, a Ch. maculata we wschodniej oraz w Ameryce Środkowej[4]. Jedynym przedstawicielem rodzaju we florze Polski jest pomocnik baldaszkowy[6].
Morfologia
- Pokrój
- Niewielkie (do 20 cm wysokości) byliny płożące lub wzniesione[5][7]. Rośliny nagie lub owłosione[7].
- Liście
- Zimozielone, ogonkowe, wyrastają na łodydze skrętolegle lub w nibyokółkach po 2–6. Blaszka skórzasta i naga, lancetowata, jajowata lub łopatkowata, całobrzega lub piłkowana, czasem plamiasta[7].
- Kwiaty
- Wyrastają pojedynczo lub częściej skupione po kilka w baldachogrono lub pozorny baldach na szczytach pędów. Szypułki kwiatowe są nagie do owłosionych, w czasie owocowania są prosto wzniesione. Kielich składa się z 5 jajowatych lub zaokrąglonych działek, zrośniętych tylko u nasady. Płatków korony jest 5, są one wolne, barwy białej lub różowej, często fioletowo nabiegłe. Pręcików jest 10. Zalążnia jest pięciokomorowa, ale z niepełnymi przegrodami. Szyjka słupka pojedyncza[7].
- Owoce
- Wzniesione torebki zawierające ok. tysiąca drobnych, oskrzydlonych nasion[7].
Systematyka
- Pozycja systematyczna
Należy do plemienia Pyroleae, podrodziny Monotropoideae[8], rodziny wrzosowatych Ericaceae[2]. W obrębie plemienia Pyroleae rodzaj zajmuje pozycję siostrzaną względem rodzaju gruszycznik Moneses, z którym łączą go liczne synapomorfie – pojedyncze kwiaty, podobnie zbudowane ziarna pyłku, budowa anatomiczna słupka, podobnie funkcjonująca szypułka kwiatowa i otwierające się owoce, ta sama liczba chromosomów (x = 13). Ta para rodzajów jest siostrzana względem rodzaju gruszyczka Pyrola, a te trzy rodzaje razem tworzą grupę siostrzaną względem rodzaju gruszynka Orthilia – bazalnego w obrębie plemienia Pyroleae[9].
- Wykaz gatunków[4]
- Chimaphila japonica Miq.
- Chimaphila maculata (L.) Pursh
- Chimaphila menziesii (R.Br. ex D.Don) Spreng.
- Chimaphila monticola Andres
- Chimaphila umbellata (L.) W.P.C.Barton – pomocnik baldaszkowy
Przypisy
- ↑ Michael A. Ruggiero i inni, A Higher Level Classification of All Living Organisms, „PLOS One”, 10 (4), 2015, art. nr e0119248, DOI: 10.1371/journal.pone.0119248, PMID: 25923521, PMCID: PMC4418965 [dostęp 2020-02-20] (ang.).
- 1 2 Peter F. Stevens , Angiosperm Phylogeny Website, Missouri Botanical Garden, 2001– [dostęp 2010-09-04] (ang.).
- ↑ Index Nominum Genericorum. [dostęp 2009-01-24].
- 1 2 3 4 Chimaphila Pursh. [w:] Plants of the World online [on-line]. Royal Botanic Gardens, Kew. [dostęp 2022-06-05].
- 1 2 3 Chimaphila. Flora of China. [dostęp 2008-12-12]. (ang.).
- ↑ Zbigniew Mirek i inni, Vascular plants of Poland. An annotated checklist, Kraków: W. Szafer Institute of Botany, Polish Academy of Sciences, 2020, s. 59, ISBN 978-83-62975-45-7 .
- 1 2 3 4 5 Craig C. Freeman: Chimaphila Pursh. [w:] Flora of North America [on-line]. eFloras.org. [dostęp 2022-06-05].
- ↑ Genus Chimaphila Pursh. [w:] Germplasm Resources Information Network (GRIN-Taxonomy) [on-line]. USDA, Agricultural Research Service, National Plant Germplasm System. [dostęp 2022-06-05].
- ↑ Liu i inni, Phylogeny of Pyroleae (Ericaceae): implications for character evolution, „J Plant Res”, 124, 2011, s. 325–337, DOI: 10.1007/s10265-010-0376-8 .