Pomnik Bartosza Głowackiego
w Tarnobrzegu
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Tarnobrzeg, Stare Miasto

Miejsce

plac Bartosza Głowackiego w Tarnobrzegu

Typ obiektu

posąg

Projektant

Władysław Korpala

Fundator

polskie społeczeństwo trzech zaborów

Data budowy

1904

Data odsłonięcia

9 września 1904

Położenie na mapie Tarnobrzega
Mapa konturowa Tarnobrzega, blisko centrum na lewo znajduje się punkt z opisem „Pomnik Bartosza Głowackiegow Tarnobrzegu”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Bartosza Głowackiegow Tarnobrzegu”
Położenie na mapie województwa podkarpackiego
Mapa konturowa województwa podkarpackiego, u góry po lewej znajduje się punkt z opisem „Pomnik Bartosza Głowackiegow Tarnobrzegu”
Ziemia50°34′28,53″N 21°40′23,92″E/50,574592 21,673311

Pomnik Bartosza Głowackiego w Tarnobrzegu – tarnobrzeski pomnik znajduje się na placu Bartosza Głowackiego w najstarszej, centralnej części miasta. Został wzniesiony z fundacji społeczeństwa dla uczczenia 110. rocznicy insurekcji kościuszkowskiej[1]. Pomnik stał się symbolem miasta, a Bartosz Głowacki stał się miejskim bohaterem, mimo że z Tarnobrzegiem nie miał nic wspólnego.

Komitet Budowy Pomnika Bartosza Głowackiego powołał Walerian Wryk w 1901. Wspierali go m.in. Wojciech Wiącek, wydawca „Głosu Ziemi Sandomierskiej”, Jan Słomka oraz Antoni Surowiecki[2]. Pomnik wykonano z piaskowca, przedstawia Bartosza Głowackiego opartego o zdobytą armatę, z kosą wzniesioną w geście zwycięstwa[3].

Odsłonięcie pomnika stało się wielką patriotyczną manifestacją z udziałem ok. 100 tys. ludzi pochodzących z różnych części znajdującej się pod zaborami Polski. Częścią programu uroczystości była plenerowa inscenizacja bitwy racławickiej.

W 1918 roku pod pomnikiem odbył się wiec, który był zaczątkiem powstania Republiki Tarnobrzeskiej[4].

W 2003 władze Tarnobrzega przeznaczył 20 tysięcy złotych na renowację pomnika[5].

Obiekt często padał ofiarą dewastacji. W listopadzie 2002 wandale zdemolowali pomnik, odrywając pół koła od stojącej na postumencie armaty[6]. 15 grudnia 2006 porąbano siekierą orła zdobiącego cokół[7].

Zobacz też

Przypisy

  1. ↑ Strona domeny krodo.pl [online], krodo.pl [dostęp 2017-11-26].
  2. ↑ Bartosz Głowacki w Muzeum Historycznym | Regionalny Portal Informacyjny NadWisłą24.pl [online], web.archive.org, 18 sierpnia 2022 [dostęp 2023-12-07] [zarchiwizowane z adresu 2022-08-18].
  3. ↑ Pomnik Bartosza Głowackiego - Zabytki - tarnobrzeg.pl. [dostęp 2012-02-02]. [zarchiwizowane z tego adresu (2016-03-06)].
  4. ↑ Republika Tarnobrzeska: Chłopskie "państwo" na terytorium Polski [online], Rzeczpospolita [dostęp 2023-12-07] (pol.).
  5. ↑ Bartosz do odnowy [online], Nowiny, 8 września 2003 [dostęp 2020-09-06] (pol.).
  6. ↑ Katarzyna Sobieniewska, Zniszczyli pomnik [online], Nowiny, 4 listopada 2002 [dostęp 2020-09-06] (pol.).
  7. ↑ Wandal zapłaci za zniszczenie orła [online], Echo Dnia Podkarpackie, 9 maja 2007 [dostęp 2020-09-06] (pol.).

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.