Poddębice (stacja kolejowa)

Poddębice
Państwo	Polska
Województwo	łódzkie
Miejscowość	Stacja Poddębice koło Poddębic
Data otwarcia	1933
Poprzednie nazwy	Wandalenbrück
	Dane techniczne
Liczba peronów	2
Liczba krawędzi; peronowych	3
Kasy	nieczynne
	Linie kolejowe
	131 Chorzów Batory – Tczew;
	Położenie na mapie gminy Poddębice Poddębice
	Położenie na mapie Polski Poddębice
	Położenie na mapie województwa łódzkiego Poddębice
	Położenie na mapie powiatu poddębickiego Poddębice
	51°52′49,4″N 18°55′52,3″E/51,880389 18,931194

Poddębice – stacja kolejowa na magistrali węglowej w osadzie Stacja Poddębice koło Poddębic. Duża liczba torów stacyjnych.

W początku XXI wieku na prawym torze od stacji Kłudna do Poddębic było ograniczenie prędkości (20 km/h) z powodu złego stanu toru, dlatego pociągi pasażerskie przejeżdżały ten odcinek po torze lewym (100 km/h), wyjeżdżając i wjeżdżając do Poddębic na sygnał zastępczy. Przez ten czas samoczynna blokada liniowa na obu torach ustawiona była jednotorowo dwukierunkowo po obu torach. Tor nr 2 został wyremontowany w 2012 i przywrócona została prędkość konstrukcyjna 120 km/h^[1].

W latach sześćdziesiątych planowano budowę zelektryfikowanej linii normalnotorowej mającej połączyć Konin z Łodzią przez Turek – Poddębice – Zgierz^[2].

Przypisy

↑ Serwis prasowy PKP PLK nr 256 z 24.12.2012
↑ Ryszard Domański, op. cit., s. 96.; Henryk Ladorski, Konińsko – łęczycko – inowrocławski Okręg Przemysłowy, Poznań 1971, s. 119 – 120.; Andrzej Piasecki, Kopalnia Węgla Brunatnego „Adamów” 1959 – 1999, Turek 1999, s. 47.

Linki zewnętrzne

Poddębice w Ogólnopolskiej Bazie Kolejowej – bazakolejowa.pl
Poddębice w Atlasie Kolejowym Polski, Czech i Słowacji – www.atlaskolejowy.net

Poddębice
Linia 131 Chorzów Batory – Tczew (203,216 km)
Otok odległość: 12,134 km		Kłudna odległość: 9,873 km

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.

[1] Serwis prasowy PKP PLK nr 256 z 24.12.2012

[2] Ryszard Domański, op. cit., s. 96.; Henryk Ladorski, Konińsko – łęczycko – inowrocławski Okręg Przemysłowy, Poznań 1971, s. 119 – 120.; Andrzej Piasecki, Kopalnia Węgla Brunatnego „Adamów” 1959 – 1999, Turek 1999, s. 47.

[1]

[2]