| wieś | |
 | |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Powiat | |
| Gmina | |
| Liczba ludności (2011) |
174[1] |
| Strefa numeracyjna |
89 |
| Kod pocztowy |
11-400<[2] |
| Tablice rejestracyjne |
NKE |
| SIMC |
0477920 |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Kętrzyn _location_map.png.webp) | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu kętrzyńskiego  | |
 54°02′21″N 21°29′33″E/54,039167 21,492500[3] | |
Pożarki (niem. Pohiebels) – wieś w Polsce, położona w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie kętrzyńskim, w gminie Kętrzyn.
W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa olsztyńskiego.
Do sołectwa Pożarki należą: Kwiedzina, Martiany, Osewo, Owczarnia i Pożarki.
Integralne części wsi
| SIMC | Nazwa | Rodzaj |
|---|---|---|
| 0477937 | Owczarnia | przysiółek |
Historia
Na wschód od wsi znajduje się grodzisko pruskie zwane Zamkową Górą.
Właścicielem majątku ziemskiego o powierzchni 622 ha pod koniec XIX wieku była tu rodzina von Lübtow. W roku 1913 właścicielem Pożarek był Georg F. Schenck zu Tautenburg. Majątek ten został rozparcelowny na początku lat trzydziestych XX wieku. Przed II wojną światową w Pożarkach były 33 duże gospodarstwa chłopskie i 3 małe oraz trzech stelmachów i trzech kowali.
Budynek nowej szkoły w Pożarkach wybudowano w 1929 roku. Była to szkoła dwuklasowa. Po II wojnie światowej początkowo była to także szkoła dwuklasowa (rok szkolny 1946/1947), a później ośmioklasowa szkoła podstawowa (1970 r.). W budynku po zlikwidowanej szkole znajdują się mieszkania, kaplica parafii w Karolewie i świetlica wiejska Dziupla. Pożarki to miejsce urodzenia Janusza Laskowskiego.
W latach 1954–1957 Pożarki były siedzibą Gromadzkiej Rady Narodowej. Pierwszym jej przewodniczącym był Stanisław Milewicz.
Niewielki dwór w Pożarkach wybudowany był w drugiej połowie XIX wieku. Po dawnym założeniu dworsko-gospodarczym zachował się zarośnięty park i spichlerz.
Inne
We wsi znajduje się przystanek autobusowy na trasie Kętrzyn – Giżycko. Dalej za wsią funkcjonuje gospodarstwo agroturystyczne specjalizujące się w hodowli koni. Do gospodarstwa agroturystycznego prowadzi droga obok smażalni ryb czynnej w sezonie turystycznym.
Przypisy
- ↑ Wieś Pożarki w liczbach [online], Polska w liczbach [dostęp 2019-10-29], liczba ludności w oparciu o dane GUS.
- ↑ Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1031 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
- ↑ Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 5 listopada 2023, identyfikator PRNG: 109610
- ↑ Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200).
- ↑ GUS. Rejestr TERYT.
Bibliografia
- Rudolf Grenz, „Der Kreis Rastenburg”, Marburg/Lahn, 1976.
- Kętrzyn. Z dziejów miasta i okolic, Pojezierze, Olsztyn, 1978. (s. 218 – opis wsi)
- Małgorzata Jackiewicz-Garniec, Mirosław Garniec, Pałace i dwory dawnych Prus Wschodnich (Wydanie III poszerzone i uzupełnione) Studio ARTA, Olsztyn, 2001, ISBN 83-912840-2-6 (s. 335).
