Piwonia
Ilustracja
Rzeka Piwonia w Jasionce
Kontynent

Europa

Państwo

 Polska

Rzeka
Długość 62,71 km
Powierzchnia zlewni

521 km²

Źródło
Miejsce Jezioro Nadrybie
Wysokość

167 m n.p.m.

Współrzędne

51°21′26,6″N 23°02′35,4″E/51,357389 23,043167

Ujście
Recypient Tyśmienica
Miejsce

Siemień

Wysokość

137 m n.p.m.

Współrzędne

51°38′03,1″N 22°47′25,0″E/51,634194 22,790278

Położenie na mapie województwa lubelskiego
Mapa konturowa województwa lubelskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „źródło”, natomiast blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „ujście”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, po prawej znajduje się punkt z opisem „źródło”, powyżej na lewo znajduje się również punkt z opisem „ujście”

Piwonia (również Jedlanka) – rzeka w Polsce, prawy dopływ Tyśmienicy, płynie przez Polesie Podlaskie w województwie lubelskim.

Przebieg

Pierwotnie rzeka wypływała z jeziora Łukie[1]. W wyniku działalności człowieka obszar rzeki powiększył się i obecnie uznaje się, że Piwonia wypływa z jeziora Nadrybie na Równinie Łęczyńsko-Włodawskiej, około 12 km na północny wschód od Łęcznej. Przepływa przez jeziora Bikcze, Łukie, Zienkowskie i Cycowe. Do Jeziora Zienkowskiego rzeka nosi nazwę Piwonii Dolnej[2], środkowy bieg jest nazywany Zienkowskim Rowem[3].

We wsi Bohutyn rzekę przecina Kanał Wieprz-Krzna.

Ważniejsze miejscowości nad Piwonią to: Sosnowica, Przewłoka, miasto Parczew i Siemień (przy ujściu).

W latach 90. XX wieku prowadzono eksperymentalny projekt renaturalizacji rzeki na odcinku około jednego kilometra. Zainstalowano na niej ruchome zastawki, a także przełożono nurt z silnie przekształconego w latach 60. XX wieku koryta prostoliniowego i głęboko wciętego na płytkie i meandrujące wśród torfowiska niskiego[4].

Główne dopływy

Główne dopływy to: Konotopa, Kodenianka, Kołodziejka, Piskorzanka i Rów Zienkowski.

Zobacz też

Przypisy

  1. Słownik Geograficzny Królestwa Polskiego
  2. Aktualny stan środowiska w gminie Sosnowica. [dostęp 2011-08-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2011-08-15)].
  3. Słownik geograficzno-krajoznawczy Polski, PWN, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12677-9 s. 1025
  4. Tadeusz J. Chmielewski, Stanisław Radwan, Renaturalizacja ekosystemów wodno-torfowiskowych na Pojezierzu Łęczyńsko-Włodawskim w 6 lat po ingerencji, [w:] Bogusław Zdanowski, Maciej Kamiński, Andrzej Martyniak, Funkcjonowanie i ochrona ekosystemów wodnych na obszarach chronionych, Olsztyn: Wydaw. Instytutu Rybactwa Śródlądowego, 1999, s. 45, ISBN 83-87506-71-0, OCLC 749898376 [dostęp 2022-12-18].
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.