Piotr Misiło
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

11 czerwca 1974
Szczecin

Zawód, zajęcie

menedżer, polityk

Alma Mater

Uniwersytet Szczeciński

Stanowisko

poseł na Sejm VIII kadencji (2015–2019)

Partia

UW, PO, Nowoczesna, PO

podpis
Strona internetowa

Piotr Paweł Misiło (ur. 11 czerwca 1974 w Szczecinie[1]) – polski menedżer i polityk, były dyrektor zarządzający Platformy Mediowej Point Group, poseł na Sejm VIII kadencji.

Życiorys

W 1993 został absolwentem Zespołu Szkół Zawodowych im. Ignacego Łukasiewicza w Policach, a w 1997 Liceum Ekonomicznego Fundacji ODK w Policach[2]. W 2000 ukończył studia w Wyższej Szkoły Humanistycznej TWP w Szczecinie (licencjackie), a w 2002 na Wydziale Zarządzania i Ekonomiki Usług oraz Wydziale Humanistycznym Uniwersytetu Szczecińskiego, uzyskując tytuły zawodowe magistra z zakresu socjologii i zarządzania. W 2008 ukończył studia podyplomowe w Szkole Głównej Handlowej w Warszawie (ze strategicznego planowania działalności rozwojowej), a w 2011 na Uniwersytecie Jagiellońskim (z zakresu etyki i filozofii religii)[3].

Pracował jako dyrektor generalny jednego z regionalnych wydawnictw, kierował wydziałem promocji w urzędzie gminy Police, zajmował stanowiska prezesa lub wiceprezesa zarządu w różnych spółkach prawa handlowego. W latach 2004–2011 pełnił funkcję dyrektora zarządzającego Platformy Mediowej Point Group (m.in. wydawcy tygodnika „Wprost”). Był też menedżerem w J.W. Construction, przewodniczącym rady nadzorczej spółki z ograniczoną odpowiedzialnością AWR Wprost i ekspertem ds. gospodarczych w Związku Pracodawców Pomorza Zachodniego Lewiatan. Zajął się również prowadzeniem własnej działalności gospodarczej w branży konsultingowej[1][2].

Należał do Unii Wolności[4]. W lutym 2004 wstąpił do Platformy Obywatelskiej[2]. W 2006 wystartował na burmistrza Polic z ramienia komitetu Nowe Police. We wrześniu tegoż roku zawiesił członkostwo w PO[5], a następnie w tym samym roku utracił członkostwo w partii[6]. W listopadowych wyborach na burmistrza zajął 2. miejsce wśród 5 kandydatów[7]. W wyborach parlamentarnych w 2015 kandydował do Sejmu w okręgu szczecińskim z pierwszego miejsca na liście Nowoczesnej, uzyskując mandat posła VIII kadencji[8]. W listopadzie 2018 został zawieszony w prawach członka partii, a kilka dni później wykluczony z ugrupowania. Nastąpiło to po udzieleniu wywiadu, w którym krytykował przewodniczącą partii Katarzynę Lubnauer[9][10]. W grudniu tego samego roku przystąpił (wraz z kilkoma posłami, którzy opuścili Nowoczesną) do klubu parlamentarnego PO-Koalicja Obywatelska[11]. W kwietniu 2019 ponownie został członkiem PO[12]. W wyborach w tym samym roku nie uzyskał poselskiej reelekcji[13].

W 2015 został rekordzistą Guinnessa, rozgrywając w ciągu niespełna 18 godzin 100 meczów w squasha[14]. Członek Polskiego Towarzystwa Ekonomicznego[2].

Przypisy

  1. 1 2 Piotr Misiło. wprost.pl. [dostęp 2015-10-25].
  2. 1 2 3 4 Piotr Misiło. Życiorys. „Nowe Police”. Nr 1, czerwiec 2006. [dostęp 2021-01-18].
  3. ↑ Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2018-10-13].
  4. ↑ Poseł Piotr Misiło: Odkąd PiS przejął stery władzy, Rosjanie codziennie piją szampana. mpolska24.pl, 15 maja 2016. [dostęp 2017-01-21].
  5. ↑ Piotr Misiło. Zawieszenie członkostwa w PO. „Nowe Police”. Nr 5, listopad 2006. [dostęp 2021-01-18].
  6. ↑ Oskar Masternak: Historia zatoczyła koło. Piotr Misiło znów jest członkiem Platformy Obywatelskiej. gs24.pl, 2 kwietnia 2019. [dostęp 2021-01-18].
  7. ↑ Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2018-11-30].
  8. ↑ Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-27].
  9. ↑ Misiło zawieszony. „Niszczy Koalicję Obywatelską przez swoje osobiste ambicje”. tvn24.pl, 26 listopada 2018. [dostęp 2018-11-26].
  10. ↑ Poseł Misiło wykluczony z Nowoczesnej. Twierdzi, że „w głosowaniu SMS-owym”. tvn24.pl, 30 listopada 2018. [dostęp 2018-11-30].
  11. ↑ Koniec klubu Nowoczesnej. Ośmiu posłów z .N przeszło do Platformy Obywatelskiej. polskieradio.pl, 5 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-05].
  12. ↑ Piotr Misiło dołączył do PO. „Zwycięstwo za wszelką cenę”. wmeritum.pl, 3 kwietnia 2019. [dostęp 2019-04-14].
  13. ↑ Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-15].
  14. ↑ Polak oficjalnym rekordzistą Guinnessa w grze w squasha. onet.pl, 25 sierpnia 2015. [dostęp 2017-06-11].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.