Katarzyna Lubnauer
Ilustracja
Katarzyna Lubnauer (2017)
Data i miejsce urodzenia

24 lipca 1969
Łódź

Przewodniczący Nowoczesnej
Okres

od 25 listopada 2017
do 24 listopada 2019

Przynależność polityczna

Nowoczesna

Poprzednik

Ryszard Petru

Następca

Adam Szłapka

Przewodniczący Klubu Poselskiego Nowoczesnej
Okres

od 26 kwietnia 2017
do 9 stycznia 2018

Przynależność polityczna

Nowoczesna

Poprzednik

Ryszard Petru

Następca

Kamila Gasiuk-Pihowicz

podpis

Katarzyna Anna Lubnauer z domu Libudzisz (ur. 24 lipca 1969 w Łodzi) – polska polityk, matematyk i nauczycielka akademicka, doktor nauk matematycznych, w latach 2017–2019 przewodnicząca partii Nowoczesna, posłanka na Sejm VIII, IX i X kadencji, od 2023 wiceminister edukacji w randze sekretarza stanu.

Życiorys

Urodziła się 24 lipca 1969 w Łodzi[1]. Kształciła się w rodzinnym mieście – ukończyła III Liceum Ogólnokształcące im. Tadeusza Kościuszki, a następnie w 1993 studia matematyczne na Uniwersytecie Łódzkim. Krótko pracowała jako nauczycielka w VIII Liceum Ogólnokształcącym, później podjęła studia doktoranckie i została nauczycielką akademicką na UŁ[2][3]. W 2001 na Wydziale Matematyki tej uczelni uzyskała stopień doktora nauk matematycznych w specjalności teoria prawdopodobieństwa na podstawie pracy pt. Twierdzenia graniczne w teorii prawdopodobieństwa kwantowego. Objęła następnie stanowisko adiunkta w Katedrze Teorii Prawdopodobieństwa i Statystyki[4].

Od 1993 działała w Unii Demokratycznej, następnie od 1994 w Unii Wolności, w której kierowała jednym z łódzkich kół partii. W latach 1998–2002 zasiadała w radzie miejskiej Łodzi III kadencji. W 2001 kandydowała na przewodniczącą UW w Łodzi[2][3][5]. Była członkinią ostatniego zarządu krajowego UW, a po jej przekształceniu w 2005 weszła w skład władz krajowych Partii Demokratycznej – demokraci.pl.

Bezskutecznie kandydowała do Sejmu w 2001 (z UW)[6] i w 2005 (z PD)[7]. Również bez powodzenia ubiegała się o ponowny wybór do miejskiego samorządu – w 2002 (z lokalnego komitetu)[8], w 2006 (z LiD)[9] i w 2010 (z PO, jako kandydatka PD – nie należąc już jednak do tej partii)[10].

Publikowała w czasopiśmie „Liberté!”, prowadziła bloga, była współorganizatorem Festiwalu Nauki, Techniki i Sztuki[2]. W lipcu 2015, wraz z Leszkiem Jażdżewskim, była inicjatorką akcji „Świecka szkoła” obywatelskiej inicjatywy ustawodawczej o zniesieniu finansowania religii z budżetu państwa[11].

W wyborach parlamentarnych w 2015 wystartowała do Sejmu w okręgu łódzkim z pierwszego miejsca na liście Nowoczesnej. Uzyskała mandat posłanki VIII kadencji, otrzymując 18 549 głosów[12]. W Sejmie została zastępczynią przewodniczącego Komisji Edukacji, Nauki i Młodzieży, pracowała też w Komisji Regulaminowej, Spraw Poselskich i Immunitetowych oraz w Komisji Etyki Poselskiej[1].

W 2016 została wiceprzewodniczącą ugrupowania[13], od stycznia do maja 2017 pełniła funkcję jego rzecznika prasowego[14], a w kwietniu tego samego roku objęła przewodnictwo w klubie poselskim[15]. 25 listopada 2017 została wybrana na przewodniczącą ugrupowania, pokonując w głosowaniu założyciela tej partii Ryszarda Petru[16]. 9 stycznia 2018 na stanowisku przewodniczącej klubu poselskiego zastąpiła ją Kamila Gasiuk-Pihowicz[17]. 6 grudnia tego samego roku Katarzyna Lubnauer została tymczasowo przewodniczącą koła poselskiego, po utracie przez tę partię klubu (w wyniku odejścia z niego kilkorga posłów, w tym jego przewodniczącej); dzień później zastąpił ją Paweł Pudłowski[18].

W wyborach parlamentarnych w 2019 wystartowała do Sejmu w okręgu warszawskim z drugiego miejsca na liście Koalicji Obywatelskiej. Uzyskała mandat posłanki na Sejm IX kadencji, otrzymując 28 205 głosów[19]. 24 listopada 2019 podczas konwencji Nowoczesnej złożyła rezygnację z funkcji przewodniczącej partii[20].

W 2023 z powodzeniem ubiegała się o poselską reelekcję z wynikiem 22 529 głosów[21]. W grudniu tego samego roku została powołana na stanowisko sekretarza stanu w Ministerstwie Edukacji i Nauki[22] (od stycznia 2024 jako sekretarz stanu w wydzielonym Ministerstwie Edukacji Narodowej).

Życie prywatne

Córka Zdzisławy (mikrobiolog i profesor)[2] i Jerzego[23] (chemika)[2]. Jej rodzina zamieszkała w Łodzi w drugiej połowie XIX wieku[24].

W 1991[24] zawarła związek małżeński z finansistą Maciejem Lubnauerem, którego poznała w harcerstwie. Mają córkę Annę (ur. 1997)[2]. Deklaruje się jako osoba niewierząca[25].

Uzyskała uprawnienia instruktora żeglarstwa, sternika morskiego i radiooperatora krótkiego zasięgu[2].

Wyniki wyborcze

Wybory Komitet wyborczy Organ Okręg Wynik
1998 Unia Wolności Rada Miejska w Łodzi nr 4 T[5]
2001 Unia Wolności Sejm IV kadencji nr 9 925 (0,28%) N[6]
2002 KWW Witold Rosset – Łódź na Fali Rada Miejska w Łodzi nr 4 N[8]
2005 Partia Demokratyczna – demokraci.pl Sejm V kadencji nr 9 392 (0,13%) N[7]
2006 Lewica i Demokraci Rada Miejska w Łodzi nr 4 N[9]
2010 Platforma Obywatelska Rada Miejska w Łodzi nr 5 N[10]
2015 Nowoczesna Sejm VIII kadencji nr 9 18 549 (5,17%) T[12]
2019 Koalicja Obywatelska Sejm IX kadencji nr 19 28 205 (2,04%) T[19]
2023 Sejm X kadencji 22 529 (1,31%) T[21]

Przypisy

  1. 1 2 Strona sejmowa posła VIII kadencji. [dostęp 2017-11-26].
  2. 1 2 3 4 5 6 7 Wioletta Gnacikowska: Katarzyna Lubnauer, czyli jak wchodzi się na polityczny top. wyborcza.pl, 18 grudnia 2015. [dostęp 2017-11-26].
  3. 1 2 Katarzyna Lubnauer – członek Zarządu. uw.org.pl. [dostęp 2015-10-25].
  4. ↑ Dr Katarzyna Anna Lubnauer, [w:] baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI PIB) [dostęp 2015-10-25].
  5. 1 2 Serwis PKW – Wybory 1998. [dostęp 2017-11-14].
  6. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2001. [dostęp 2015-10-25].
  7. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2005. [dostęp 2015-10-25].
  8. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2002. [dostęp 2015-10-25].
  9. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2006. [dostęp 2015-10-25].
  10. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2010. [dostęp 2017-11-14].
  11. ↑ Świecka szkoła – obywatelska inicjatywa ustawodawcza. swieckaszkola.liberte.pl, 22 sierpnia 2015. [dostęp 2017-11-21].
  12. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2015. [dostęp 2015-10-28].
  13. ↑ Zarząd partii. nowoczesna.org. [dostęp 2016-11-16].
  14. ↑ Spore roszady w Nowoczesnej. Schmidt straciła funkcję wiceprzewodniczącej, wybrano nowego rzecznika. wprost.pl, 27 stycznia 2016. [dostęp 2017-01-27].
  15. ↑ Rekonstrukcja Nowoczesnej. Lubnauer nową szefową klubu. tvp.info.pl, 26 kwietnia 2017. [dostęp 2017-04-26].
  16. ↑ Iwona Szpala, Maciej Bednarek, Estera Flieger: Katarzyna Lubnauer nową przewodniczącą Nowoczesnej. Pokonała Ryszarda Petru. wyborcza.pl, 25 listopada 2017. [dostęp 2017-11-25].
  17. ↑ Gasiuk-Pihowicz nową szefową klubu Nowoczesnej. onet.pl, 9 stycznia 2018. [dostęp 2018-01-09].
  18. ↑ Nowe władze koła Nowoczesnej. interia.pl, 9 grudnia 2018. [dostęp 2018-12-09].
  19. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2019. [dostęp 2019-10-14].
  20. ↑ Aleksandra Rebelińska: Lubnauer złożyła rezygnację z funkcji przewodniczącej Nowoczesnej. pap.pl, 24 listopada 2019. [dostęp 2019-11-24].
  21. 1 2 Serwis PKW – Wybory 2023. [dostęp 2023-10-18].
  22. ↑ Katarzyna Lubnauer i Joanna Mucha sekretarzami stanu w Ministerstwie Edukacji. gov.pl, 14 grudnia 2023. [dostęp 2023-12-14].
  23. ↑ Waldemar Kowalski: „Niezależna” o Lubnauer: Ma osobiste powody, by nie popierać zbyt daleko idących rozliczeń z komunizmem. natemat.pl, 14 sierpnia 2016. [dostęp 2017-11-26].
  24. 1 2 Piotr Szygalski: Katarzyna Lubnauer: byłam niewolnicą Moniki Olejnik. wp.pl, 3 marca 2017. [dostęp 2017-11-26].
  25. ↑ Katarzyna Lubnauer – doktor matematyki i specjalistka od żeglarstwa. polskieradio.pl, 16 marca 2018. [dostęp 2018-06-14].

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.