Pierre Moscovici
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

16 września 1957
Paryż

Minister gospodarki, finansów i handlu zagranicznego Francji
Okres

od 2012
do 2014

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

François Baroin

Następca

Michel Sapin (finanse),
Arnaud Montebourg (gospodarka)

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Zasługi RP

Pierre Moscovici (ur. 16 września 1957 w Paryżu) – francuski polityk, były wiceprzewodniczący Parlamentu Europejskiego, deputowany, od 2012 do 2014 minister gospodarki i finansów, komisarz europejski (2014–2019).

Życiorys

Jego ojciec, Serge Moscovici, rumuński Żyd, pod koniec lat 40. wyemigrował do Francji[1], naukowo zajął się później psychologią społeczną.

Pierre Moscovici ukończył m.in. Instytut Nauk Politycznych w Paryżu oraz École nationale d’administration. Pracował w administracji publicznej (w Głównej Komisji Planowania). Działał w trockistowskiej Rewolucyjnej Lidze Komunistycznej, z której w latach 80. przeszedł do Partii Socjalistycznej. Został m.in. sekretarzem krajowym PS ds. kontaktów międzynarodowych.

W latach 1994–1997 był posłem do Parlamentu Europejskiego. W 1997 odszedł w związku z wyborem do Zgromadzenia Narodowego. Po miesiącu złożył mandat poselski, obejmując urząd ministra delegowanego ds. europejskich w rządzie Lionela Jospina. Stanowisko to zajmował do 2002. W okresie 1998–2004 był radnym regionu Franche-Comté. Reprezentował Francję w Konwencie Unii Europejskiej.

Ponownie mandat eurodeputowanego sprawował w latach 2004–2007. Zasiadał w Grupie Socjalistycznej, pełnił funkcję wiceprzewodniczącego PE. Z Europarlamentu odszedł w połowie kadencji, kiedy to w 2007 w wyborach został posłem do niższej izby krajowego parlamentu z departamentu Doubs. 16 maja 2012 objął urząd ministra gospodarki, finansów i handlu zagranicznego w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[2]. Pozostał jako minister gospodarki i finansów także w drugim rządzie tego samego premiera (od 21 czerwca 2012), uzyskując wcześniej w wyborach parlamentarnych ponownie mandat deputowanego[3]. Zakończył urzędowanie w 2014.

W tym samym roku uzyskał nominację (od 1 listopada 2014) na komisarza ds. ekonomicznych i finansowych, podatków i ceł w Komisji Europejskiej, na czele której stanął Jean-Claude Juncker[4]. Zakończył urzędowanie wraz z całą KE w 2019.

W 2000 odznaczony Krzyżem Komandorskim z Gwiazdą Orderu Zasługi Rzeczypospolitej Polskiej[5].

Przypisy

  1. ↑ Marianne Payot: Juifs roumains – De sang et de larmes. lexpress.fr, 5 marca 2009. [dostęp 2012-05-16]. (fr.).
  2. ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
  3. ↑ Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-06-21]. (fr.).
  4. ↑ The new structure of the Juncker Commission. ec.europa.eu, 30 października 2014. [dostęp 2014-10-22]. (ang.).
  5. ↑ M.P. z 2000 r. nr 28, poz. 568.

Bibliografia

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.