Delphine Batho
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 marca 1973
Paryż

Minister ekologii, zrównoważonego rozwoju i energii Francji
Okres

od 21 czerwca 2012
do 2 lipca 2013

Przynależność polityczna

Partia Socjalistyczna

Poprzednik

Nicole Bricq

Następca

Philippe Martin

Delphine Batho (ur. 23 marca 1973 w Paryżu) – francuska polityk, działaczka partyjna, parlamentarzystka, od 2012 do 2013 minister.

Życiorys

Absolwentka historii. W 1990 stanęła na czele organizacji licealistów, dwa lata później została wiceprzewodniczącą stowarzyszenia działającego na rzecz praw człowiek pod nazwą SOS Racisme. W połowie lat 90. związała się z Partią Socjalistyczną, stopniowo awansując w strukturze tego ugrupowania[1]

W wyborach parlamentarnych w 2007 została wybrana do Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji w jednym z okręgów wyborczych w departamencie Deux-Sèvres[2], z którego wcześniej posłowała Ségolène Royal[1]. W marcu 2012 media ujawniły, iż mimo wysokich dochodów zajmuje jeden z dotowanych lokali socjalnych w Paryżu, odmawiając jego opuszczenia[3], zadeklarowała zdanie tego mieszkania dopiero po objęciu funkcji rządowej[4].

16 maja 2012 została powołana na urząd wiceministra sprawiedliwości w rządzie, którego premierem został Jean-Marc Ayrault[5]. Utrzymała następnie mandat poselski w wyborach przeprowadzonych w kolejnym miesiącu[6]. Po dokonanej 21 czerwca 2012 rekonstrukcji awansowała na stanowisko ministerialne, stając na czele resortu ekologii, zrównoważonego rozwoju i energii w drugim gabinecie tego samego premiera[7]. Zdymisjonowana 2 lipca 2013 za krytykę rządu.

W wyborach w 2017 ponownie uzyskała mandat deputowanej[8]. W maju 2018 opuściła socjalistów, została desygnowana na przewodniczącą Pokolenia Ekologii (od września 2018)[9]. W 2022 ponownie wybrana do niższej izby francuskiego parlamentu[10].

Przypisy

  1. 1 2 Nota biograficzna na stronie lci.tf1.fr. [dostęp 2012-07-25]. (fr.).
  2. ↑ Geneviève Fioraso na stronie Zgromadzenia Narodowego XIII kadencji. [dostęp 2012-07-25]. (fr.).
  3. ↑ Eric Nunès: Delphine Batho (PS) refuse de quitter son logement du parc social parisien. lemonde.fr, 21 marca 2012. [dostęp 2012-07-25]. (fr.).
  4. ↑ Sylvia Zappi: Delphine Batho annonce qu'elle quitte son logement du parc social. lemonde.fr, 18 maja 2012. [dostęp 2012-07-25]. (fr.).
  5. ↑ Décret du 16 mai 2012 relatif à la composition du Gouvernement. legifrance.gouv.fr, 17 maja 2012. [dostęp 2014-10-19]. (fr.).
  6. ↑ Résultats des élections législatives 2012. lexpress.fr, 17 czerwca 2012. [dostęp 2012-07-25]. (fr.).
  7. ↑ Ayrault II: Batho et Pinel gagnent leur indépendance. lejdd.fr, 21 czerwca 2012. [dostęp 2012-07-25]. (fr.).
  8. ↑ Elections législatives 2017: Résultats 2d tour. interieur.gouv.fr. [dostęp 2017-06-18]. (fr.).
  9. ↑ Delphine Batho quitte le PS. lefigaro.fr, 2 maja 2018. [dostęp 2018-06-17]. (fr.).
  10. ↑ Résultats législatives 2022: Delphine Batho réélue députée de la 2e circonscription des Deux-Sèvres. tf1info.fr, 19 czerwca 2022. [dostęp 2022-06-19]. (fr.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.