Pierre Cailleteau
Data urodzenia

1655

Data śmierci

1724

Narodowość

francuska

Praca
Styl

barok

Pierre Cailleteau zwany « Lassurance » (ur. 1655, zm. 1724) – architekt francuski. Jeden z najwybitniejszych dekoratorów epoki Oświecenia[1].

Jego synem był Jean Cailleteau zwany « Lassurance młodszy ».

Życiorys

Został zauważony przez Jules'a Hardouin-Mansarta przed 1679 podczas budowy château de Clagny. W 1684 wszedł jako rysownik w skład administracji budynków króla i odegrał kluczową rolę w dekorowaniu budynków wznoszonych przed Jules'a Hardouin-Mansarta oraz Roberta de Cotte. Przypisuje się mu wykonanie większości szkiców dekoracji wykonanych dla pałacu wersalskiego oraz Grand Trianon około 1690. W 1699 Lassurance wszedł w skład Królewskiej Akademii Architektury. Następnie opuścił wersalskie biuro projektantów i przeniósł się do Paryża. Pracował dla arystokratów i finansistów paryskich.

Fasada ogrodowa Hôtel de Rothelin-Charolais

Głównym dziełem Lassurance był château de Petit-Bourg, zbudowany dla księcia d'Antin między 1716 i 1722.

Główne dzieła architektoniczne

(jeśli nie podano inaczej obiekt znajduje się w Paryżu)

  • Hôtel de Rothelin-Charolais, 101 rue de Grenelle, 1700-1704 (prawdopodobnie).
  • Hôtel de Montmorency-Luxembourg (1704-1711) (zniszczony), między rue Saint-Marc oraz boulevard Montmartre.
  • Hôtel d'Auvergne (zniszczony), 53 rue de l'Université, 1705.
  • Hôtel de Longueil, 51 rue de l'Université, 1706-1707.
  • Hôtel de Neufchâtel, rue Saint-Dominique, 1708.
  • Przebudowa château de Rambouillet dla hrabiego Tuluzy, 1706-1709.
  • Hôtel de Noailles (istnieje częściowo), 211 rue Saint-Honoré, 1715.
  • Rekonstrukcja château de Petit-Bourg w Évry dla księcia d'Antin, 1716-1722. Prace były kontynuowane przez Jacques V Gabriel. Zamek rozebrany w 1750.
  • Hôtel de Rohan-Montbazon, 29 rue du Faubourg-Saint-Honoré (istnieje przekształcony) oraz hôtel Marbeuf (zniszczony), 31 rue du Faubourg-Saint-Honoré, 1719.
  • Hôtel de Roquelaure, 246 boulevard Saint-Germain (originelnie rue Saint-Dominique), 1720-1722.
  • Hôtel de Lassay oraz Palais Bourbon, 126-128 rue de l'Université, 1722-1724.

Przypisy

  1. ↑ Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: PIW, 1993, s. 336. ISBN 83-06-02339-0.

Bibliografia

  • Michel Gallet: Les architectes parisiens du XVIII siècle. Paris: Éditions Mengès, 1995. ISBN 2-85620-370-1.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.