Robert de Cotte
Ilustracja
Portret pędzla Hiacynta Rigaud (Luwr)
Data i miejsce urodzenia

1656
Paryż

Data śmierci

15 lipca 1735

Narodowość

francuska

Praca
Styl

barok

Robert de Cotte (ur. 1656 w Paryżu, zm. 15 lipca 1735 w Passy) – francuski architekt i dekorator. Uczeń, szwagier i główny współpracownik Jules’a Hardouin-Mansarta, z którym zrealizował m.in. wnętrze wersalskiej kaplicy pałacowej i Grand Trianon[1]. Pochowany w kościele Saint Germain l’Auxerrois w pobliżu Luwru w Paryżu.

Życiorys

Syn i wnuk architektów. Jako przedsiębiorca uczestniczył w budowie słynnej machiny hydraulicznej w Marly. W 1685 wstąpił do pracowni Hardouin-Mansarta i ożenił się z jego szwagierką, Catherine Bodin[2]. Przyjęty do Królewskiej Akademii Architektury 10 stycznia 1687, w 1708 został jej dyrektorem oraz pierwszym architektem królewskim. Miał dwóch synów: Jules-Robert de Cotte, senior Château-Gontier, poszedł w ślady ojca i był architektem królewskim, intendentem budowli, ogrodów, sztuk i manufaktur, dyrektorem mennicy, radcą (conseiller amateur) Akademii w 1710. Jean-Armand de Cotte był księdzem, doktorem Sorbony, kanonikiem i opatem w Lonlay w Dolnej Normandii.

Dzieła architektoniczne

  • Kościół Saint-Charles-Borromée, Sedan, 1685;
  • Hôtel du Lude;
  • Pałac księżnej d’Estrées (Hôtel d’Estrées), n° 79 rue de Grenelle, Paryż (1710);
  • Przebudowa Hôtel de La Vrillière (rue de la Vrillière), Paryż, dla hrabiego Tuluzy (1715);
  • Przebudowa Hôtel du Maine (1713-16);
  • Haras du Pin (1715-1730);
  • Hôtel de Bourbon (1717);
  • Hôtel Tubeuf (rue des Petits-Champs), Paryż
  • Rekonstrukcja pompy Samarytanina na Pont Neuf, Paryż (1712-1719);
  • Fontanna w Palais-Royal (1719);
  • Dekoracje chóru katedry Notre-Dame w Paryżu;
Pompa Samarytanina (po lewej) na Pont Neuf w XVIII w. (obraz Nicolas-Jean-Baptiste Raguenet).
  • Pałac w Bonn;
  • Pałac w Poppelsdorf;
  • Pałace Augustusburg i Falkenlust w Brühl;
  • Pałac Schleissheim, w pobliżu Monachium;
  • Plany pałacu Rivoli, we Włoszech;
  • Plany pawilonu myśliwskiego (la Vénerie), w pobliżu Turynu;
  • Restauracja ratusza w Lyonie;
  • Przebudowa placu Bellecour;
  • Pałac biskupi w Châlons-en-Champagne (1719-1720);
  • Pałac biskupi w Verdun;
  • Pałac biskupi w Saverne – przebudowa pałacu Rohanów w pałac biskupi;
  • Pałac biskupi w Strasburgu (1728-1741);
  • Plany Hôtel de la Tour d'Aigues (3 rue Joseph Cabassol) w Aix-en-Provence (ok. 1720).

Przypisy

  1. ↑ Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: PIW, 1993, s. 411. ISBN 83-06-02339-0.
  2. ↑ Pierre Chaunu: Cywilizacja wieku Oświecenia. Warszawa: PIW, 1993, s. 331. ISBN 83-06-02339-0.
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.