Partia Pokoju i Demokracji
Barış ve Demokrasi Partisi
Partiya Aştî û Demokrasiyê
Państwo

 Turcja

Skrót

BDP

Lider

Pervin Buldan, İdris Baluken

Data założenia

3 maja 2008

Data rozwiązania

11 lipca 2014

Ideologia polityczna

mniejszość kurdyjska, regionalizm, emancypacja kobiet[1]

Członkostwo
międzynarodowe

Międzynarodówka Socjalistyczna (partia doradcza)

Grupa w Parlamencie
Europejskim

Partia Europejskich Socjalistów (obserwator)

Partia Pokoju i Demokracji (tur. Barış ve Demokrasi Partisi, BDP; kurd. Partiya Aştî û Demokrasiyê) – pro-kurdyjska partia polityczna działająca na terenie Turcji w latach 2008-2014[2].

Historia

BDP powstała na bazie Partii Społeczeństwa Demokratycznego (DTP) w 2008, po jej zakazaniu ze względu na jej domniemane powiązania z Partią Pracujących Kurdystanu (PKK). BDP współprzewodniczyli Selahattin Demirtaş i Gültan Kışanak. Jedną trzecią jej przedstawicieli stanowili Alewici[3].

Wiceprzewodniczącymi BDP byli Pervin Buldan i İdris Baluken[4]. W wyborach parlamentarnych w 2011 partia poparła Blok Pracy, Demokracji i Wolności, który uzyskał wprowadził do Wielkiego Zgromadzenia Narodowego Turcji 35 parlamentarzystów i parlamentarzystek[5].

Po wyborach samorządowych 30 marca 2014 Berivan Elif Kilic została współburmistrzem Kocaköy, 17-tysięcznego miasta rolniczego w tureckim regionie kurdyjskim. Kilic dzieliła stanowisko burmistrza ze swoim kolegą, Affullah Karem, byłym imamem. Zgodnie z zasadami partii BDP wszystkie najwyższe stanowiska były dzielone między mężczyznę i kobietę, w celu promowania udziału kobiet w polityce[6].

Ludowa Partia Demokratyczna

Socjalistyczno-demokratyczna Ludowa Partia Demokratyczna (HDP) działała jako organizacja braterska wobec BDP. W wyborach samorządowych w 2014 HDP startowała równolegle z BDP, przy czym ta druga wystawiła listy wyborcze na południowo-wschodnich terenach Turcji, zamieszkanych głównie przez Kurdów, podczas gdy HDP rywalizowała w pozostałej części kraju[7], z wyjątkiem prowincji Mersin i Konya, gdzie BDP wystawiła własnych kandydatów[8].

Po wyborach samorządowych obie partie zostały zreorganizowane we wspólnej strukturze. W dniu 28 kwietnia 2014 cały klub parlamentarny BDP przystąpił do HDP, wyłącznie przedstawiciele samorządu terytorialnego pozostali oficjalnie w BDP[9][10]. Na III zjeździe partii BDP w dniu 11 lipca 2014, zmieniono nazwę na Partia Regionów Demokratycznych i przyjęto nową strukturę ograniczającą działalność do szczebla samorządowego[11].

Aresztowana

BDP poinformowało, że od kwietnia 2009 do października 2011 internowano 7748 członków partii, a 3895 zostało aresztowanych[12].

Ideologia

BDP w swojej deklaracji określało się jako organizacja reprezentująca „walkę wszystkich warstw społecznych, niezależnie od pochodzenia etnicznego, klasowego i płciowego, które żyją z pracy, w tym kobiet, młodzieży i różnych grup wierzeń”. Partia wspierała członkostwo Turcji w Unii Europejskiej[13], małżeństwa osób tej samej płci w Turcji[14], anty-dyskryminacyjne prawo wobec osób LGBT[13], a także uznanie przez rząd Turcji do ludobójstwa dokonanego na Ormianach[15].

W 2013 lider partii, Selahattin Demirtaş, wezwał oddziały PKK do złożenia broni[16].

Przypisy

  1. Our Office [online], Peace and Democracy Party, 1 marca 2014 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-01].
  2. Peace and Democracy Party (Turkey) [online], www.crwflags.com [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-07] (ang.).
  3. Alevi Kurds' problem [online], todayszaman.com, 6 lipca 2013 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2013-07-06] (ang.).
  4. Pro-Kurdish deputies pay 12th visit to jailed PKK leader [online], todayszaman.com, 29 listopada 2014 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-11-29] (ang.).
  5. Metin Heper, Duygu Öztürk-Tunçel, Nur Bilge Criss, Historical Dictionary of Turkey, Rowman & Littlefield Publishers, 2018, ISBN 978-1-5381-0224-4.
  6. From Child Bride To Female Prodigy, Woman Becomes Mayor Of Turkish Town [online], GirlTalkHQ, 16 kwietnia 2014 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-07] (ang.).
  7. Orhan Kemal Cengiz, New Kurdish Party Could Impact Local Turkish Elections [online], Al Monitor: The Pulse of the Middle East [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-08] (ang.).
  8. Adaylarımız [online], bdp.org.tr, 8 marca 2014 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-08].
  9. BDP milletvekilleri HDP'ye katıldı [online], Sabah [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-27] (tur.).
  10. BDP artık Meclis'te yok [online], odatv [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-09-25] (tur.).
  11. BDP'nin adı Demokratik Bölgeler Partisi oldu [online], Evrensel.net, 2014 [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-11-01] (tur.).
  12. 7748 Kurds in Turkish custody - 3895 Arrested in 30 months in the scope of KCK operations [online], ekurd.net [dostęp 2021-05-08] [zarchiwizowane z adresu 2020-03-23] (ang.).
  13. 1 2 About Us [online], Peace and Democracy Party, 29 października 2013 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2014-03-28] (ang.).
  14. Haber 10 - BDP'nin eşcinsel evlilik isteği tartışılıyor [online], haber10.com, 30 czerwca 2012 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-30].
  15. BDP urges Turkey to offer apology to Armenians [online], Hürriyet Daily News, 7 maja 2021 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2021-05-07] (ang.).
  16. Emrullah Bayrak, BDP chairman calls on PKK to lay down arms [online], todayszaman.com, 24 czerwca 2012 [dostęp 2021-05-07] [zarchiwizowane z adresu 2012-06-24] (ang.).
This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.