Walpole-Nornalup
Ilustracja
Spacer wśród koron drzew.
Państwo

 Australia

Data utworzenia

1957

Powierzchnia

19448 ha

Położenie na mapie Australii Zachodniej
Mapa konturowa Australii Zachodniej, blisko dolnej krawiędzi po lewej znajduje się punkt z opisem „Walpole-Nornalup”
Położenie na mapie Australii
Mapa konturowa Australii, na dole po lewej znajduje się punkt z opisem „Walpole-Nornalup”
Ziemia35°00′30″S 116°41′27″E/-35,008333 116,690833
Strona internetowa
Informacje na temat Red Tingle na jednej z tablic informacyjnych w parku
Drzewo eukaliptusa Red Tingle

Park Narodowy Walpole-Nornalup – australijski park narodowy położony w południowej części Australii Zachodniej, 344 km na południe od Perth, założony w 1957, obejmuje powierzchnię 194 km².[1]

Historia

Tereny obecnego parku narodowego były zamieszkiwane przez aborygenów od co najmniej 40 tys. lat, a najstarsze artefakty znalezione w jego okolicach datowane są na ok. 6800 lat. Plemiona aborygeńskie zamieszkujące te obszary określane są jako „Minang” („południowcy”, „ludzie południa”). Pierwszymi Europejczykami w tej części wybrzeża Australii byli holenderscy żeglarze, którzy dotarli tam na pokładzie „Gulden Zeepaerd” w 1627, ale pierwsi osadnicy pojawili się dopiero w 1910, kiedy przybyła tu rodzina Bellangerów. Ten unikatowy obszar otrzymał status parku narodowego już w 1924 (Nornalup National Park), a w obecnej formie Park Narodowy Walpole-Nornalup istnieje od 1972.

Środowisko

Teren parku porasta przynajmniej 698 gatunków roślin (ważniejsze z nich to Banksia verticillata, Boronia virgata, Hakea elliptica i Cephalotus follicularis[2]), w tym 4 gatunki eukaliptusów, które są endemiczne dla tego rejonu i przynajmniej 104 gatunków storczykowatych. Na terenie parku mieszka 19 gatunków ssaków (m.in. kuoka, myszowór pędzloogonowy, krótkonos brązowy, pałanka kuzu, Sminthopsis griseoventer, oposy karłowate, Dasyurus geoffroii, pałanka wędrowna i kangur szary[3]), 109 gatunków ptaków (między innymi: chwostka jasnowąsa, kruczyna czarnolica, fletówka żółtobrzucha, chwostka wspaniała, gwizdacz białopierśny, skalinek szkarłatny, lamparcik plamisty, solnik białobrewy, kraśniczek czerwonouchy, nektarynka złotoucha i czubiec[3]) i 22 gatunki gadów. Park otrzymuje ok. 1200 mm opadów deszczu rocznie, na jego terenie pada przez ponad 180 dni w roku.

Atrakcje turystyczne

Najbardziej znaną częścią parku jest tzw. Valley of the Giants (Dolina Gigantów), w której znajdują się dwie atrakcje turystyczne – Tree Top Walk i Ancient Walk.

Tree Top Walk (w wolnym tłumaczeniu „spacer wśród koron drzew”) to zawieszona 40 m nad poziomem ziemi żelazna kładka położona wśród wysokich eukaliptusów z gatunku karri i red tingle. W odróżnieniu od wielu podobnych kładek w innych miejscach na świecie, które zazwyczaj są dość niestabilne, Tree Top Walk składa się z serii kratownic opierających się na stalowych pylonach wbitych w dno doliny, a ścieżka jest dostępna nawet dla osób poruszających się na wózkach inwalidzkich. Łączna długość kładki wynosi 600 m, spoczywa ona na 7 pylonach wbitych w dno doliny[3].

Ancient Walk („spacer wśród starożytnych drzew”) to 600-metrowa ścieżka wijąca się wśród grubych, często częściowo wypalonych pni eukaliptusów red tingle (Eucalyptus jacksonii). Drzewa tego gatunku są jednymi z wielu australijskich roślin, które przystosowały się do naturalnie występujących pożarów buszu. Pomimo że dolna część ich pni często wygląda na kompletnie wypaloną, w rzeczywistości drzewa nadal żyją i rozwijają się. W Walpole-Nornalup, podobnie jak w wielu innych parkach narodowych w Australii, przeprowadzane są czasami wypalania kontrolne (backburning) mające zapobiegać poważnym pożarom buszu.

Galeria

Przypisy

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.