Kruczyna czarnolica
Coracina novaehollandiae[1]
(J.F. Gmelin, 1789)
Ilustracja
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

wróblowe

Podrząd

śpiewające

Rodzina

liszkojady

Podrodzina

liszkojady

Rodzaj

Coracina

Gatunek

kruczyna czarnolica

Podgatunki

zobacz opis w tekście

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[4]

Kruczyna czarnolica[5] (Coracina novaehollandiae) – gatunek wszystkożernego ptaka z rodziny liszkojadów (Campephagidae). Zamieszkuje Australię (z Tasmanią i sąsiednimi wyspami) oraz południowo-wschodnią Nową Gwineę. Część populacji zimuje na Nowej Gwinei, Wyspach Salomona, Molukach i Małych Wyspach Sundajskich.

Opis gatunku

Systematyka

Gatunek ten po raz pierwszy zgodnie z zasadami nazewnictwa binominalnego opisał w 1789 roku Johann Friedrich Gmelin w 13. edycji linneuszowskiego Systema Naturae. Autor nadał mu nazwę Turdus novae Hollandiae, a jako miejsce typowe wskazał „terra van Diemen”[2][3][6], co później uściślono na Zatokę Adventure na Tasmanii[2][3]. Obecnie gatunek umieszczany jest w rodzaju Coracina[5][7]. Wyróżnia się 3 podgatunki C. novaehollandiae[2][7].
Kruczyna czarnolica w locie





Morfologia

Mierzy 32–35 cm, masa ciała 89–148 g[2].

Podgatunki i zasięg występowania

Wyróżnia się 3 podgatunki[2][7]
  • C. n. subpallida Mathews, 1912 – zachodnio-środkowa Australia; część populacji zimuje prawdopodobnie na Małych Wyspach Sundajskich i Wyspach Kai.
  • C. n. melanops (Latham, 1801) – południowo-zachodnia, południowa, wschodnia i północna Australia z okolicznymi wyspami oraz południowo-wschodnia Nowa Gwinea (okolice Port Moresby); część populacji zimuje na Molukach, Małych Wyspach Sundajskich, wschodniej Nowej Gwinei i dalej na wschód po zachodnie Wyspy Salomona.
  • C. n. novaehollandiae (J.F. Gmelin, 1789) – Tasmania i wyspy w Cieśninie Bassa; zimuje w południowo-wschodniej Australii.

Status i ochrona

W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych IUCN kruczyna czarnolica jest klasyfikowana jako gatunek najmniejszej troski (LC – Least Concern). Liczebność populacji nie została oszacowana, ale ptak ten opisywany jest jako lokalnie pospolity. Trend liczebności populacji oceniany jest jako spadkowy ze względu na niszczenie siedlisk[4]. W Australii jest gatunkiem chronionym (ustawa National Parks and Wildlife Act, 1974).

Przypisy

  1. Coracina novaehollandiae, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. 1 2 3 4 5 6 Taylor, B. & Bonan, A.: Black-faced Cuckooshrike (Coracina novaehollandiae). [w:] del Hoyo, J., Elliott, A., Sargatal, J., Christie, D.A. & de Juana, E. (red.). Handbook of the Birds of the World Alive [on-line]. Lynx Edicions, Barcelona, 2020. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-05-10)].
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 D. Lepage: Black-faced Cuckooshrike Coracina novaehollandiae. [w:] Avibase [on-line]. [dostęp 2022-12-06]. (ang.).
  4. 1 2 BirdLife International, Coracina novaehollandiae, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species 2016, wersja 2022-1 [dostęp 2022-12-06] (ang.).
  5. 1 2 Systematyka i nazwy polskie za: P. Mielczarek & M. Kuziemko: Podrodzina: Campephaginae Vigors, 1825 - liszkojady (wersja: 2022-08-15). [w:] Kompletna lista ptaków świata [on-line]. Instytut Nauk o Środowisku Uniwersytetu Jagiellońskiego. [dostęp 2022-12-06].
  6. J.F. Gmelin, Caroli a Linné, Systema naturae per regna tria naturae, secundum classes, ordines, genera, species, cum characteribus, differentiis, synonymis, locis, t. 1 cz. 2, Lipsiae 1789, s. 814 (łac.).
  7. 1 2 3 F. Gill, D. Donsker & P. Rasmussen (red.): IOC World Bird List (v12.2). [dostęp 2022-12-06]. (ang.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.