Park narodowy Port-Cros
Parc national de Port-Cros
ilustracja
park narodowy
Państwo

 Francja

Położenie

departament Var

Data utworzenia

14 grudnia 1963[1]

Powierzchnia

1588 km²[1]

Położenie na mapie Francji
Mapa konturowa Francji, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Park narodowy Port-Cros”
Ziemia43°00′18″N 6°23′55″E/43,005000 6,398611
Strona internetowa

Park Narodowy Port-Cros (fr. Parc national de Port-Cros) – park narodowy obejmujący część archipelagu francuskich wysp Îles d'Hyères na Morzu Śródziemnym. Stanowi obszar Natura 2000[1]. Właścicielem całego obszaru parku jest państwo.

Historia

Wyspa Port-Cros została w całości przekazana 14 grudnia 1963 na własność francuskiemu państwu z przeznaczeniem na park narodowy, który objął również okoliczne wyspy[2][3]. Poza Port-Cros ochronie podlega część wyspy Porquerolles, zakupiona przez rząd francuski w 1971[4], Île de Bagaud oraz mniejsze wysepki: Îlot de la Gabinière i Îlot du Rascas, stanowiące rezerwaty ścisłe od 2007[3][5]. Park chroni florę i faunę charakterystyczną dla obszaru śródziemnomorskiego[3].

Przyroda

Park Narodowy Port-Cros
Krajobraz północnej części Post-Cros
Wody parku narodowego
Discoglossus sardus

Ze względu na bujną roślinność i ograniczony teren większe drapieżniki nie rozpowszechniły się na wyspie, co sprzyjało utrzymaniu się mniejszych zwierząt[3]. Na obszarze parku naliczono 180 gatunków ptaków, wśród których występuje m.in. słowik rdzawy, syczek zwyczajny, sokół wędrowny, mewa romańska, burzyk żółtodzioby (95% francuskiej populacji) i burzyk śródziemnomorski[3]. Zwierzęta lądowe reprezentuje m.in. malpolon, największy gad Francji, nietoperze i żyjący na wyspach Morza Śródziemnego płaz Discoglossus sardus[3].

Główną formacją roślinną jest makia[3]. Wśród roślinności wyróżniają się dęby ostrolistne, liczące do 7 metrów wrzośce drzewiaste, poziomkowce i sosny alepskie[3]. Liczne są wonne zioła i inne rośliny z basenu Morza Śródziemnego (wśród nich czystek szałwiolistny i Cistus monspeliensis)[3]. Na obszarze parku spotyka się także odporne na zasolenie krzewy z gatunku Anthyllis barba-jovis, dające schronienie drobniejszym roślinom przed mistralem[3]. Park narodowy służy również ochronie flory podwodnej[3].

Zagospodarowanie

Na częściowo należącej do parku wyspie Porquerolles otwarto 15 lutego 1979 ogród botaniczny, gdzie gromadzi się okazy flory (w tym drzew owocowych) z regionu Morza Śródziemnego[3][4][6]. W 1990 ogród został wpisany na listę ogrodów botanicznych o znaczeniu państwowym[6]. Utrzymywana w nim kolekcja nasion obejmuje 1700 gatunków[6]. Zmiany w prawie w 2006 umożliwiły zmianę zasięgu parku w 2012, przede wszystkim wyznaczenie strefy otuliny (aire d'adhésion)[1][3].

Siedliska ludzkie są nieliczne i skupione wokół portów i przystani[3][4]. Na potrzeby turystów wyznakowano szlaki piesze (w tym ścieżki przyrodnicze), z których część na Île de Porquerolles jest dostępna również dla rowerzystów, oraz trasy nurkowe[7][8].

Przypisy

  1. 1 2 3 4 Présentation générale. Parc national de Port-Cros. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (16 października 2013)]. (fr.).
  2. ↑ Helge Sobik: Insel Port-Cros: Die Geliebte im Mittelmeer. Spiegel online, 2012. [dostęp 2013-11-12]. (niem.).
  3. 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 Fiche descriptive de Port-Cros. Parc national de Port-Cros. [dostęp 2013-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (13 sierpnia 2012)]. (fr. • ang.).
  4. 1 2 3 Jean-Paul Labourdette, Dominique Auzias: Best of Var. Petit Futé, 2010, s. 9. ISBN 978-2-7469-2754-4. (ang.).
  5. ↑ Carte de randonné 3446 ET. Le Lavandou. Skala 1:25 000. Paryż: Institut Geographique National Paris, 2009. ISBN 978-2-7585-1840-2.
  6. 1 2 3 Le conservatoire botanique. Parc national de Port-Cros. [dostęp 2013-11-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (18 listopada 2013)]. (fr.).
  7. ↑ Les Equipements Touristiques. Atlas du Parc National de Port-Cros. [dostęp 2013-11-15]. [zarchiwizowane z tego adresu (17 listopada 2008)]. (fr.).
  8. ↑ Port-Cros. A practical guide. Parc national de Port-Cros. [dostęp 2013-11-12]. (ang. • fr.).

Linki zewnętrzne

This article is issued from Wikipedia. The text is licensed under Creative Commons - Attribution - Sharealike. Additional terms may apply for the media files.